Geloof jij in leven na de dood?
 

Geloof jij in leven na de dood en op wat voor manier? Waarom wel/niet?

Je kunt meerdere antwoorden aankruisen als je bijvoordbeeld in zowel de hemel als reincarnatie gelooft.

Ikzelf denk wel dat er een bepaalde energie overblijft, toch zal ik nooit vol overtuiging zeggen dat er absoluut leven na de dood is.

Ik denk dat alle drie de bovenste antwoorden waar zijn. Je bent sowieso een energie natuurlijk. Je kunt reïncarneren, maar als je nog geen zin hebt kun je ook een tijdje in het paradijs logeren. Denk ik....

Ik weet het niet.

In dingen geloven als een rondhuppelend stukje energie of een hemel vind ik overigens vrij simpel en dat soort primitieve gedachtengangen verwerp ik.

:D

Ok. Vraagje. Waar zijn onze gedachtes van gemaakt? Antwoord van de meesten is waarschijnlijk chemische reacties. Ok. Volgende vraag. Wat zorgt voor deze chemische reacties? Je kunt niet zeggen je gedachtes want het vorige antwoord was dat de chemische reacties gedachten maken. Je zou misschien kunnen zeggen dat andere chemische reacties dan ervoor zorgen. Ok. Wat zorgde voor de eerste dan? Mijn punt is dus dat ik denk dat onze gedachten de reacties in onze hersenen veroorzaken en niet andersom. Dus als je bijvoorbeeld aan een voorwerp denkt, een huis bijvoorbeeld, weet ik veel, dan zorgt die gedachte voor de chemische reactie in je hersenen zodat je het huis kan "zien". Dat zou betekenen dat onze gedachten een soort energie/bewustzijn is, en het lichaam een voertuig. Als je doodgaat werkt je lichaam niet meer, maar blijft je bewustzijn gewoon voortbestaan. Is toch niet zo primitief zou ik zeggen. Maar goed, denk maar wat je wilt.

Niet dat ik het niet met je eens ben, maar het vervelende van dat soort dingen is dat je zowel het wetenschappelijke verhaal als de mystieke verklaring over leven na de dood compleet om ver kunt lullen. Je kunt je inderdaad af vragen waar je gedachten vandaan komen... maar je kunt net zo goed vragen waar die hemel dan vandaan komt, waar komt je ziel vandaan? Niemand heeft een bevredigend antwoord op dat soort vragen. Ik denk dat de mystieke verklaring het dichtst bij de waarheid zit, maar het moet nog nét iets anders zitten dan wij denken. Maar hoe dat dan zit....

Omdat niemand mij ooit is komen bezoeken uit het hiernamaals neem ik aan dat het niet bestaat. Zeker kan je het echter nooit weten.

Ik ga er maar vanuit dat er na de dood niets is. Ik heb geen reden iets anders te geloven.

Ja ik geloof wel dat er wat na de dood is, maar ik zou niet weten wat.

op bezoek bij de Schepper? :cool: (y) 's ochtends een croissantje met 'm eten.

maar ff ontopic meer: "Nee, na de dood is er niets."

Ik geloof niet dat er een ziel is, je hersenen bepalen alles, van je karakter tot je IQ blablabla. Dus als je doodgaat, sterven de hersenen en ben je niets meer dan een dood lichaam. :)

Ja de woordkeus was misschien een beetje vreemd, maar wat ik bedoel is dus dat je daar zo lang kunt blijven als je wilt... maar je moét een keer terug naar de aarde.

Gedachten komen voort door chemische reacties in de hersenen, hoe precies weet ik niet en volgens mij weet niemand dat nog.

Ontopic: Tsja, bij crematie lever je in principe energie op. Ik weet verder niet wat er na de dood is, maar ik ga er van uit dat er niets is aangezien ik nog nooit een redelijke aanleiding heb gehad om iets anders aan te nemen.

oeps, ik heb meteen reincarnatie aangekruist, en de rest vergeten te lezen :bloos:
ik geloof dat je als een soort geest/entiteit/energie naar een plek gaat (noem t hemel, noem t anders) en dat je dan op een gegeven moment kan reincarneren.

Aangezien ik 'geen leven na de dood' te depressie vind om in te geloven, geloof ik in een leven na de dood.f

Aangezien ik na 1 leven hemel of hel te kort door de bocht vind en te onrechtvaardig/depressief als je al na 1 leven naar de hel gaat om eeuwig te branden, geloof ik hier ook niet in.

Ik geloof dat je na een cyclus van levens uiteindelijk in het Nirvana of whatever eindigt. Dit geloven is het beste voor mijn gemoedstoestand en zodoende hoef ik mij ook geen zorgen te maken over mijn leven na de dood, aangezien ik toch een herkansing/paradijs toegeworpen krijgt. Hier zit trouwens ook een rechtvaardigheid in, aangezien een persoon als Hitler in mijn systeem dus iets van 10x terug moet komen en dan nog een aantal keren als hij die keren dat hij terug kwam zich ook misdroeg.

Ik heb gezegd.

dit heb ik ook al eens gezegt toen iemand met die chemische reacties kwam aanzetten, maar zo kun je eeuwig doorgaan

ontopic: ik geloof niet dat de dood het einde is, maar wat erna is weet niemand 100% zeker

Na de dood is er niets. Het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat er leven na de dood is. Ik heb geen enkele reden om aan te nemen dat er wel leven na de dood is.

1 ding is zeker en dat is dat je of in een urn op de kast staat of onder de grond ligt weg te rotten

Hoeft niet perse in een urn. Ik wil gecremeerd en uitgestrooid worden.

Ot: van je lichaam blijft verder niks over. Ik denk dat iets van je geest/energie gewoon voortleefd. Verder stelt die energie denk ik weinig voor. Net zoiets als de wind.

Als er leven na de dood zou zijn, wat is dan het nut dat je überhaupt doodgaat? Al die hel/hemel-theorieën, ja, zelfs reïncarnatieverhalen vind ik maar wishful thinking. Het is evengoed een overweldigend deprimerende gedachte dat het allemaal stopt, als dat het eeuwig moet doorgaan. Persoonlijk vind ik het realistischer te denken dat het stopt. Bijvoorbeeld, als het lichaam de machine is die je gedachten aandrijft, wordt er niks meer geactiveerd als de machine stopt. Het is een prettiger gedachte te denken dat we een 'ziel' hebben of zo, maar volgens mij is zelfs dat een illusie.

Dit ja:)

ik vind hier ook wel wat inzitten...toch geloof ik wel in reincarnatie

Je klinkt wel erg zeker van jezelf. Hoe kun je dat dan zo zeker weten? Heb jij je hersenen gemaakt?

Anyway. Ik zie mensen hier vaak zeggen dat wat ik zeg dan voor steeds meer vragen zorgt en dat je zo eeuwig door kan gaan. Ja misschien is dat wel zo, maar wat ik denk, dan ben je in ieder geval een stapje verder. Als je gedachten voor chemische reacties zorgen ipv andersom, dan zou je ook gelijk geesten kunnen verklaren. En als je dan in je hersenen voor chemische reacties kan zorgen, waarom zou het er niet buiten kunnen? Nog iets opgelost dus, namelijk telekinese. Het beantwoordt misschien niet alle vragen maar je bent wel een stap verder. Er is degelijk wel iets na de dood. Niks verdwijnt en ontstaat uit het niets.

En het heelal dan?

Nee, ik vind aan beide redeneringen wel iets schorten :s

Knappe jongen die hier nog uit komt, ik heb het in elk geval allang opgegeven...

Niemand zal er ooit uitkomen... althans niet voor zijn/haar dood. Dus zal je maar moeten geloven in dat wat je zelf het meest logisch lijkt.

Ik heb het over ons niveau en misschien 1 niveau hoger. Verder dan dat kunnen wij niet kijken. We zullen zolang we leven nooit erachter komen hoe het heelal precies is ontstaan etc. Dus er zal aan elke redenering wel een iets verdere vraag zijn.

Zoals Epicurus al zei:

"De dood is niet van toepassing op degenen die leven (aangezien de dood vanzelfsprekend afwezig is) en ook niet op degenen die dood zijn (aangezien zij niet meer leven en dus geen besef hebben van het dood-zijn op die manier)."

Ik vraag me dus af of deze vraag de moeite waard is.

Als ik de vraag zou moeten beantwoorden ben ik agnost. De hersens bepalen veel, zelfs ons bewustzijn (mijns inziens). Het is vrijwel ondenkbaar dat wij nog steeds een bewustzijn hebben na onze dood en al hebben we dan een bewustzijn, dat bewustzijn zou dan een stuk primitiever zijn, waarschijnlijk zouden we niet eens bewust zijn van onszelf als individu. Maar aangezien ik niet weet of er een god is weet ik ook niet of deze god een leuk afterlife heeft gemaakt.

Reactie op "er is niets is te deprimerend om te geloven":
Als iets deprimerend en zeer pessimistisch is, wil het nog niet zeggen dat het niet waar is.

Wilhelm Schmid:
"Dood betekent niet noodzakelijk dat het leven in alle opzichten ten einde is, maar dat het in deze vorm ten einde is. De dood is een grens, maar hij bestaat niet 'op zichzelf' - hij is afhankelijk van de voorstelling die je ervan hebt, en die is weer afhankelijk van de cultuur waarin je leeft. Alleen de moderne mens sterft in verschrikkelijke eenzaamheid, alleen voor hem is de dood de absolute grens van het leven, alleen voor hem markeert de eigen dood 'de eigenlijkheid'."

ik geloof erin

Ik vind het de grootste onzin.

Dood is dood

Lijkt wel een cirkelredenatie... Onee, eerder een puntsredenatie.

Je kunt goed beredeneren makker.

:rolleyes: Ah komaan, "dood is dood" bedoelde hij niet als argument, maar als beschouwing.

Het was meer de argumentatie naar de beschouwing toe die ik mis. Dit is gewoon iets waar nog nooit over nagedacht is bij betreffende. Ergo onzin.

Mnee, hij kan daar best over nagedacht hebben. Dat leid je onterecht af uit het feit dat hij zijn argumentatie niet vermeldde.

Ik ga hier niet over in discussie. Het feit dat hij zijn argumentatie niet vermeld maakt zijn post en mening in deze onzinnig.

Als agnost kan ik noch beweren dat het er niet is, noch dat het er wel is. Eerlijk gezegd boeit de vraag me ook niet zoveel. Ik sta eigenlijk ook nogal afkeurend tegenover mensen die menen dat het vooral om het leven na de dood draait. Je bent hier namelijk nu en je moet dit leven zo aangenaam mogelijk maken voor je medemens en jezelf zolang je er in zit.

Dát en werken voor het leven na de dood kan prima samen. :)

Er is leven, er is leven na de dood.

Daarvoor geloof ik ook in God.

Ja, namelijk reincarnatie
Ja, namelijk als geest\entiteit\energie\...
Ja, maar ik weet niet op wat voor manier.

Ik denk dat je eerst geest bent, vervolgens in een nieuw lichaam een nieuw leven krijgt. Maar, ik weet natuurlijk niks ;)

Daarvoor? Ik hoop dat je niet bedoelt 'ik ben in god gaan geloven omdat ik bang ben dat er anders geen leven na de dood is' ;)

Je ziet gewoon in de geschiedenis dat de opvatting dat het leven slechts vergankelijk is licht leidt tot lethargie en een weinig dynamische samenleving.

Neejoh. Ik bedoel, ik geloof in een leven na de dood, maar daarvoor geloof ik ook in God, de Schepper.

Dus ik geloof in God -> en volgens het Heilige Boek is er leven na de dood -> Zijn Woord (in mijn ogen).

Got it? :)

Dood is dood.
Geesten zijn alleen door mensen verzonnen.
Mensen zijn bang om dood te gaan, dus dan verzinnen ze dit maar om niet bang te zijn.

Ik kan me niet voorstellen dat je zomaar *knipt met vingers* like that er niet meer bent. Ik denk dat er wat na het leven is, maar ik weet niet wat.

Nee, maar het lijkt me wel heel bijzonder (als het bestaat).

Ik ben dus echt niet bang om dood te gaan. Misschien wel voor de manier waarop, maar niet de dood zelf. Ik denk dat dat voor de meeste mensen zo is. Ik vind het soms best moeilijk te begrijpen hoe anderen kunnen denken dat er na de dood echt niks is. Dat je niks meer weet van je vorige levens (jaja die heb je of je het gelooft/accepteert of niet) betekent niet dat je daarvoor niet bestond. Je weet toch ook niks meer van toen je een baby was? ;)

En wat ik nog krommer vind. Jij zegt dat de mensen bang zijn voor de dood. Nou, even voor de duidelijkheid. Veel mensen die in geesten geloven zijn ook bang voor geesten. Dus om van de angst weg te rennen schiet je daar niks mee op.

Waarom zijn er zoveel kinderen die bang zijn voor monsters en geesten enzo? Kinderen kunnen het gewoon nog zien.. Maar de ouders leren het ze af. Ze zeggen dat die niet bestaan etc, en tja na een bepaalde tijd ga je het geloven en zie je ze niet meer. Denk erom dat je hersenen zien, en niet je ogen. Er is veel meer om je heen dan je kunt zien. Je hersenen elimineren steeds informatie.. Denk er maar eens over na.

Ik geloof ook wel dat er iets naar de dood is.. Misschien zelfs wel nieuw leven?

Alsof jij de absolute waarheid in pacht hebt. Jij kan evenmin bewijzen dat er iets is na de dood. En weet je waarom? Je kan het gewoon niet weten. Misschien moet je maar eens na gaan denken over de mogelijkheid dat jij er niet meer zal zijn op een bepaald moment, en even je individuele denken loslaten.



Dat lijkt me nogal ongeloofwaardig hoor. Dat komt recht uit een Hollywoodfilm: kinderen die meer kunnen zien dan de volwassenen, omdat ze nog puur zijn enzo, haha :D Nee, nog nooit in je opgekomen dat kinderen misschien wel bang zijn voor monsters en geesten enzo, omdat volwassenen hen bestoken met verhaaltjes erover?

Ik heb niet de absolute waarheid in pacht en dat zei ik ook niet. *zucht*. Uitlegpoging:
Wet van behoud van energie: energie/materie kan niet ontstaan of verdwijnen uit het niets. Chemische reacties in je hersenen gebeuren door je gedachten, en je wat veroorzaakt je gedachten dan? Weet je niet.. Precies. Er is altijd iets meer. Anderen zeggen dat de chemische reacties je gedachten bepalen. Ok fijn. Ook goed. Wat veroorzaakt de chemische reacties? Weet je niet. Conclusie in beide gevallen: Er is een drijvende kracht waar wij niks over weten, maar het kan niet verdwijnen of ontstaan uit het niets, dus er blijft altijd wat over. Als je doodgaat zijn er geen chemische reacties meer, maar wat die veroorzaken zal er altijd overblijven..

En waarom moet iedereen altijd bewijs hebben. Eerst zien dan geloven -_-'. Je zult er zelf wel achterkomen als je dood bent. En wat denk je van al die verhalen van bijna-dood-ervaringen? Ook allemaal onzin zeker omdat je het zelf niet meegemaakt hebt?

En wat bedoel je met individuele denken? Als je bedoelt dat ik maar naar 1 ding kijk heb je het vreselijk mis.. Ik denk dat jij dat eerder doet. Maar goed ik heb geen zin om hier te persoonlijk te gaan worden. Iedereen heeft zn eigen mening/geloof en dat moet je gewoon respecteren.

Hier een leuk voorbeeldje:

http://www.wiedaar.demon.nl/verhaal.htm

Of je het gelooft of niet is je eigen keus. En dat is geen hollywood gedoe. En trouwens, waarom denken mensen altijd dat films altijd onzin zijn? Films zijn vaak reflectie van de werkelijkheid. Er zit altijd wel een boodschap in, zonder dat de meesten dat zelfs weten. Alles heeft een kern van waarheid. Je moet het gewoon zien te vinden. En hoezo bestoken met verhaaltjes erover? Ze zeggen juist de hele tijd dat die niet bestaan.

En nog iets. Als je hier net terecht komt, dan weet je nog helemaal niet hoe je alles moet "waarnemen". Een baby die kan in het begin alleen licht in verschillende kleuren zien. Als die langer hier is gaat hij steeds meer patronen combineren, waardoor hij net als ons gaat zien. Nou ja het kan zijn dat mijn groen jou paars is, maar dat is een andere discussie. Het punt is in ieder geval dat je gedachten helemaal blanko zijn, en nadat ze zich aangepast hebben aan deze wereld dus heleboel informatie elimineren dat "onbelangrijk" is. Bij sommigen is dit echter niet het geval. Char is een leuk voorbeeld. En of je haar gelooft of niet is ook je eigen mening..

Als iets niet kan ontstaan of verdwijnen uit het niets, hoe is het heelal dan ontstaan?
In elk geval, wij weten nog amper iets over hoe onze hersenen werken, dus is het gevaarlijk ook maar enige conclusies te trekken.
Als je stelt dat onze gedachten veroorzaakt worden door chemische reacties trouwens, dan kan je wel zeggen dat na onze dood, die chemische reacties en dus onze gedachten er niet meer zijn, en dus wijzelf niet. Er kan wel een, wat jij noemt, Energie blijven, maar dat zijn wij niet.
Althans, zo kan je het bekijken. Nogmaals, je kan 't gewoon niet weten.

Waarom iedereen altijd bewijs moet hebben, tja... Het lijkt me iets essentieels voor de kritische geest. En wat denk ik van BDE's? Tja, voordeel van de twijfel?

Ik bedoel, het idee "individu" loslaten. Het is niet omdat je er bent, dat je er altijd zal zijn, of zelfs dat dat nog maar speciaal is. Dat bedoelde ik.

Of ik het geloof of niet, is inderdaad mijn eigen keus. Als die mensen naar een psychiater waren gestapt, had die misschien iets heel anders gezegd. Ik bedoel maar, er zijn verschillende manieren om iets te bekijken. Niet dat de mijne per se beter is, maar ik vind dit geen bewijs.
Niet alles heeft een kern van waarheid. En je moet niet alles geloven wat je ziet. Zeker niet in films.
Ja, bestoken met allerlei verhaaltjes erover. Ga het maar eens na: kinderboeken, tekenfilmpjes, verhaaltjes van vriendjes,... Daarna zeggen dat ze niet bestaan, belet een kind er niet van er nachtmerries over te hebben hoor.

Er zijn meer opties voor het heelal. Twee voorbeelden zijn dat het er gewoon altijd al was (wat geen begin heeft, heeft ook geen einde), of er is een God.
Wat laat je denken dat wij dat niet zijn? Ik ben trouwens zoiezo van mening dat onze gedachten de chemische reacties creeëren, heb het andere er gewoon bijgezet omdat er veel mensen zijn die er anders over denken. Ik ben het er in ieder geval met jou eens dat je het niet echt kan weten, maar als je alles zou bekijken dan zou het dus wel mogelijk moeten zijn, en in mijn ogen meer mogelijk dan dat er helemaal niks is na de dood.. :)

Ik zie de essentie er niet van in. Er zijn echt zoveel dingen dat je al aanneemt zonder dat je het weet. Sinds kleins afaan.

Het is maar op welk niveau je het ziet.. Als je het anders bekijkt is er helemaal geen verschil tussen jou en mij. Op microniveau is er niet eens verschil tussen mij en een stoel. Maar iedereen is uniek, en toch zijn we samen 1. Je snapt er denk ik geen hol van maar dat maakt niet uit.

Tuurlijk heeft alles wel een kern van waarheid. Kom op denk even logisch na. Hoe wil je iets verzinnen, als je er geen aanwijzingen voor hebt? Alles wat men verzint is het combineren van aanwijzingen en patronen. Als je goed terugwerkt vind je de waarheid. Maar dat is moeilijk voor de meeste mensen, omdat ze er niet lang en diep genoeg over nadenken. Zelfs de bijbel of het getal 666. Voor degenen die er tijd/zin in hebben:

http://www.seriewoordenaar.nl/seriew...leidingKey=128

Als dat ook niet goed is weet ik het ook niet meer.. En zo te horen denk je dus dat iedereen die in iets meer gelooft een psychiater moet hebben? Ik zeg ook niet dat mijn zicht beter is hoor.. Het is gewoon hoe ik erover denk, en ik kan eigenlijk best veel dinge combineren op deze manier waardoor ze ook precies in elkaar vallen, dus waarom zou het niet kloppen? Tja.. Ik kan je niet alles uitleggen hoe ik erover denk.

Iets dat er altijd al was, dat idee houdt voor mij geen steek. Aan de andere kant kan mijn kleine menselijke geest het begrip "oneindigheid" evenmin vatten, dus het is geen bewijs voor het niet-bestaan ervan. In elk geval, het bestaan van een God leidt voor mij sowieso tot de vraag: waar komt dié dan vandaan?
Ha, ik weet dat dat sowieso je mening is, maar eigenlijk is dat een gevaarlijke instelling - je kan het niet weten, dus moet je ruimte laten voor andere opties en wat die zouden teweegbrengen in je denkpatroon.
Tja, het antwoord "niks" is op de leven-na-de-dood-vraag maar één van de vele opties, maar dat bewijst niet dat het niet de juiste is.

Keur je dat dan goed, iets aannemen zonder ook maar het minste bezwaar te maken?

Je antwoordt hier naar mijn mening een beetje naast de kwestie. Ik repte met geen woord over verschillen tussen jou en mij, laat staan dat ik er stoelen bij betrok ;) Ik bedoelde: het feit dat je er bent, garandeert niet dat je er altijd zal zijn, of dat jouw persoon op zich ook maar enige waarde of eeuwigheid heeft. Het is best mogelijk dat al onze "verzamelde intelligentie" met de dood gewoonweg teniet gaat, stopt, eindigt. En dat was de optie waarvan ik bedoelde dat jij het eens moest overwegen.


Ah, dat hangt van je definitie van waarheid af. Als ik een absoluut fictief verhaal verzin over een boze heks, dan bestaat die heks niet natuurlijk. Maar als het betekent dat ik alle aanwijzingen en patronen heb gecombineerd van historische feiten over 'heksen in de middeleeuwen', dan kan je er misschien een soort 'waarheid' uithalen, bvb "heksen waren meestal vrouwen". Dat maakt het verhaal zelf nog steeds niet waar. Als je dus naar een film kijkt, kan je er altijd wel iets uithalen dat 'waar' is, want het is opgebouwd uit reële dingen, uit herkenbare eigenschappen/feiten/gebouwen/voorwerpen. Dat betekent echter niet dat het verhaal dat de film zelf vertelt, waar is.

Ik zei niet dat ik dacht dat iedereen die in iets meer gelooft, een psychiater moet hebben. Dat heb JIJ gezegd. En eigenlijk vind ik dat een nogal teleurstellende gevolgtrekking van jou.
Je laatste zin en je voorlaatste zin spreken elkaar eigenlijk een beetje tegen. Los daarvan vind ik niet omdat iets in jouw ogen klopt, dat het daarom waarheid is. Dat geldt ook voor mij hoor. Ik bedoel gewoon, dat aanvaardt men gewoonlijk niet als bewijs.