Gematigdheid.
 

Tenenkrommend,
buig ik mij over gedwongen rijm.
Strepen, gaten,
misschien een beetje meer.

Al was ik een goed dichter,
schilderen op stokjes zou niet gaan.
Verminderd door het oude,
verzwolgen door natuur.

Zo zie je maar dat gematigdheid,
je ver kan brengen,
ook al is de moeite ver te zoeken.

Standaard is niet wat wij zoeken,
maar streven doen we er zeker naar.

Ik moest erg gniffelen. Ik weet echter niet of je het zo bedoelde.

het is heel naar, maar ik vind het helemaal goed. helemaal niets op aan te merken, behalve dat ik het echt een goed gedicht vind. (kun je nagaan, 2 zinnen getypt en al twee keer het zelfde gezeg...)