noodweer
 

Waarom wankelt de wereld
als ik mij nog maar half heb opgericht?
Ik neem terug alle lofgezangen,
die ik haar eens heb toegedicht.

Zeker, haar natuur is wonderschoon,
ze betovert en charmeert.
Haar stille wateren zijn onpeilbaar diep.
Ze maakt radeloos en shockeert,

maar altijd was ze lief voor mij,
liet me lopen tussen de druppels door
ze tekende er zelfs een zonnetje bij
als ik in de herfst of winter
weer eens mijn humeur verloor.

Ik weet niet wat ik heb gedaan, maar het was
genoeg voor haar om te besluiten
om mijn portie ellende,
in de spreekwoordelijke grote bakken,
te gieten naar buiten.

En daar liep ik, zeiknat, kledder
doorweekt met droefenissen
van de laatste tien jaar.
Nog nat achter de oren weer verder,
lopen tot de zon komt dan maar.

Ik vind hem eigenlijk wel leuk:) Hij loopt fijn, het beeld dat je schetst is leuk, gewoon een fijn gedicht.

Ik snap op zich de tegenstelling wel, want je zegt eerst dat de natuur radeloos kunt maken en dan dat dat bij jou niet het geval is, maar eigenlijk is die `maar ´ wat raar omdat het er juist over gaat dat dat is veranderd. Snap je wat ik bedoel?

Ik vind je eindzin een beetje jammer:o

Haha, ja klopt.
Daar hebben er wel meer last van. Het is een beetje afgeraffeld. Moet er nog een beetje aan werken.
Verder, thnx :)

Leuk gedicht, vooral de 3e strofe vind ik erg leuk! Zoals Vogelvrij al zei, je schetst een leuk beeld. Met 't ritme zit het ook wel goed volgens mij, alleen stoor ik me aan de 'omgekeerde zinnen' (je snapt nu vast niet wat ik bedoel, dus even een voorbeeldje):

te gieten naar buiten.

Hmm, ik lees nu net je laatste strofe en die valt me toch wel tegen. Hij lijkt afgeraffeld, vooral de middelste en laatste regel. Die vallen een beetje buiten het ritme en daardoor ga je instabiel verder waardoor je 'n beetje de greep op 't gedicht verliest. Ik, althans.

En, doe nu niet Acda & De Munnik :(

Je rijm komt op mij nogal gedwongen over, en niet alleen bij het einde. Dat is erg jammer. Verder raakt het me eigenlijk niet zo.

te gieten naar buiten. & lopen tot de zon komt dan maar.

vind ik vrij slecht. Vooral 'te gieten naar buiten' kan niet hoor, maar dat kun je imo wel aanpassen. Acda & de Munnik is an sich te gebruiken, ik doe het zelf ook weleens, maar deze zin loopt niet en bovendien kun je dat soort dingen beter in een citaat oid. zetten. Op deze manier lijkt het gewoon 'gebruikt' en niet zelfdoordacht.

Verder vind ik het eigenlijk een erg goed gedicht, het heeft een vreemde sfeer om zich waar ik nog niet helemaal uit ben.

Ik ben het (alweer) eens met xineof. De acda & de munnik zin vind ik niet mooi gebruikt.

De rest vind ik wel mooi, ik dacht bij de eerste strofe direct: wat leuk. :) De rijm vind ik er juist voor zorgen dat het lekker doorlopt. Het is niet iets wat me raakt, maar dat was ook neit de bedoeling denk ik. Ik vind m gewoon leuk.

Bedankt allemaal!
Ben het eens met de kritieken.

Na een betrekkelijk rustige en soepele periode in mijn leven verandert er nu ineens heel veel en dat is niet allemaal even positief.

Ik vind de laatste zin inderdaad ook niet sterk en gejat.
Maar het wilde niet beter. Misschien dat ik het over een week of twee weer eens opnieuw probeer.

'te gieten naar buiten'
Ach ja, grinnik. Zie het nu zelf ook pas :)