Verschillende visie op toekomst
 

Daarnet was mijn vriend hier en we waren een beetje over onze toekomst aan het praten, maar blijkbaar zien we die helemaal anders.

Hij wil de rest van z'n leven bij mij blijven, zo vlug mogelijk samen gaan wonen en kindjes kopen.
Hij zei zelfs dat hij supergelukkig zou zijn, moest ik nu al zwanger zijn hoewel hij ook weet dat dat niet zou kunnen.
Allemaal wel heel lief, maar ik heb wel hele andere toekomstplannen (n)

Ik heb altijd al gedacht de man van mijn leven pas op m'n 25ste te ontmoeten, pas op mijn 30ste aan kinderen te denken, en eerst nog lekker genieten van mijn leven: veel uitgaan, veel vrienden maken, een paar serieuze en niet-serieuze relaties en daarna mss trouwen en kindjes krijgen.

Ik heb hem dat ook gezegd en hij was daar serieus van aangedaan. Hij vatte het op als: binnen een paar maanden is het toch gedaan. Terwijl ik er helemaal niet aan denk om het uit te maken. Ik wist al van voor we samen zijn dat hij op zoek is naar zijn 'ware' om de rest van z'n leven mee te delen. En dat was voor mij in het begin ook een reden waarom ik twijfelde om met hem een relatie te beginnen. Maar ja, liefde hou je niet tegen.

Nu is hij serieus pissed-off naar huis gegaan en ik voel mij ook niet helemaal blij.

Vinden jullie dat ik mijn visie op mijn toekomst mocht zeggen, of was dat idd heel hard en ongevoelig?
En wat zou ik dan kunnen zeggen om het terug goed te maken? Want ik wil hem ook niets wijsmaken.

Je bent 17. Waarom zou je samen serieuze toekomstplannen moeten hebben? Ik vind dat hij heel erg overdrijft.
Dus: het was niet hard & ongevoelig, en je hebt niets goed te maken.

Ik vind wel dat je er goed aan gedaan hebt om te vertellen hoe jouw toekomstplannen eruit zien, want zo weet hij wel waar hij aan toe is. Het is logisch dat dit hard aankomt, maar je bent tenminste wel eerlijk en dat is alleen maar goed. Zeg hem gewoon dat je echt van hem houd (ik neem aan dat dit wel zo is), maar dat je het gewoon graag rustig aan wilt doen. Als hij ook van jou houd, zal hij dit echt wel begrijpen. Ik weet niet hoe oud je nu bent, maar ik begrijp wel dat je niet meteen huisje boompje beestje wil, maar juist eerst wat levenservaring wilt opdoen. He, veel succes ermee ;)

Ik vind het juist goed dat je eerlijk tegen hem bent geweest. Het is misschien een beetje lullig tegenover hem, maar hij weet nu waar hij aan toe is en het is nog altijd jouw leven.

Door nu te vertellen hoe jij je toekomstplannen ziet, bespaar je een hoop verdriet voor later. Voor jezelf en voor je vriend.

het was nogal dom van me om te zeggen dat ik niet wist hoe oud je was... ik had wel even kunnen opletten. Je bent dus zeventien. Dat vind ik nou niet echt een leeftijd om aan vaste relaties en kinderen te denken. (ik niet tenminste). Dus in mijn ogen heb je echt niks verkeerd gedaan hoor.

Als ik hem was zou ik het in ieder geval wel kut vinden om te horen.

Kinderen zijn helaas niet te koop :p

on topic:
Ik vind het ook goed dat je gewoon eerlijk bent geweest. Maar ik snap ook niet zo goed van je vriend dat hij dit al allemaal wil plannen. Een beetje dromen is natuurlijk leuk, maar je bent toch nog veel te jong om de toekomst al vast te leggen! Over 5 jaar kan alles heel anders zijn dan nu. Ik vind dat je er gewoon van moet genieten dat je nu samen bent en niet te ver vooruit moet kijken. Als jullie met elkaar gaan trouwen&kinderen krijgen is dat hartstikke leuk, maar dat merk je vanzelf wel. Dat hoef je nu nog niet in te plannen.

Ik bedoel het is jouw visie niet de zijne en hij kan de zijne niet afdwingen, los daarvan kan het wel bijzonder hard bij hem aankomen lijkt me. Maar goed als je zo denkt, verander je dat niet en is duidelijk misschien wel goed, alhoewel ik betwijfel of je slapende honden had moeten wakker maken door het hem te zeggen...

Op het verschillende relaties hebben na, kun je dat allemaal toch ook binnen deze relatie? Alsof je, als je bij hem blijft, meteen helemaal niks meer kunt en op je twintigste moet trouwen en kindjes krijgen ofzo.

Het is niet zo dat ik tegenwoordig maar alle vaste relaties promoot, maar ik dacht (en denk) er eigenlijk hetzelfde over als jij, en toch ben ik niet van plan deze te laten gaan. Als je van iemand houdt en je weet dat het goed zit tussen jullie, waarom zou je die persoon dan uit je leven gaan weren omdat het toevallig niet past bij de toekomstvisie die je had?

Als je allebei een ander beeld hebt van wat je wil, kan ik me voorstellen dat het moeilijk is om dat te horen. Ook al geldt dat niet voor iedereen, maar er zijn mensen die verkering zien als een soort voorbereiding op de toekomst. Als je dan te horen krijgt dat je partner alleen plezier wil maken, is dat ook niet zo fijn en ik moet zeggen dat ik zijn gedachtegang daarom ook wel snap.

Of je er goed aan hebt gedaan om dit te vertellen? Uiteraard! Of het nou leuk voor hem was of niet, je bent eerlijk geweest en nou weten jullie allebei waar jullie aan toe zijn.

Ik hoop voor je dat julie snel verder kunnen praten.

Dit deeltje kan wel eens wat wrijving geven ;)
Voor de rest toch vrij normaal, raar dat hij al zoveel plannen maakt.

Ik vind het heel goed van je dat je gewoon eerlijk tegen hem ben geweest, veel mensen zouden in zo'n situatie iets vertellen wat hun partner zou willen horen. (y)(y)(y)

En wat je zou kunnen doen om het goed te maken? Ik heb echt geen idee. Succes!

Ik vind het wel goed dat je jouw toekomst visie eerlijk heb verteld. Alleen ik weet niet wat je precies hebt gezegd. Zoals voor ik kinderen krijg heb ik eerst nog een paar erieuze en niet-seriezee relatie achter de rug. Voor je 25ste dan. Als je dat hebt gezegd is het wel logisch dat die boos / teleurgesteld is,

Het is heel eerlijk wat je verteld hebt, alleen is het er lullig om in je gezicht te moeten horen van je vriendin dat ze pas denkt op een ander moment de leifde van haar leven te ontmoeten...

dAT BEDOELDE IK OOK.

Het is wel erg vroeg om nou over toekomstplannen te beginnen, maar wat je tegen je vriend hebt gezegt komt wel erg bot over. Je had beter kunnen zeggen dat je dat echt totaal nog niet zou weten!

Kind, je bent zeventien, als jouw vriend begint over koters en een eigen stekje moet je hem met beide handen van je af slaan. Als ik vragen mag, hoe oud is je vriend trouwens, dertig?

Dat je zoiets denkt, tot daar toe, maar dat je dit vlakaf in zijn gezicht zegt... Je kan dit toch gewoon voor jezelf houden?
Ik vind het nogal ongevoelig ja en de reactie van je vriend is dus helemaal niet vreemd vind ik.
Hij denkt misschien snel aan huisje boompje beestje maar dat is een teken dat ie veel van je houdt ... en dan zeg jij zoiets ... :s

je gaat toch niet tegenover een meisje van 17 beginnen over huisje-boompje-beestje :confused: Dat vind ik nog erger dan dat zei heeft gezegd er nog geen zin in te hebben.

Waarom jezelf druk maken om zaken die nu nog niet relevant zijn?

Jaja, voor jezelf houden. En dan komt ie er over 2 jaar achter. Zal ie leuk vinden om er dan nog eens achter te komen (y)

Ik ben het helemaal met Nare Man eens.

Waarom zou je moeten liegen over wat je zelf wil? Ik denk dat menigeen die zegt dat je het voor je had moeten houden, in een ander topic zegt dat eerlijkheid in een relatie een van de belangrijkste dingen is.

ja, uiteraard, want exact op je 25ste komt die vent, als door god,(of allah) gezonden bij je aanbellen....

Meisje, die dingen in het leven laten zichniet dwingen. Je geeft impliciet hiermee wel aan dat je nog niet toe bent aan een vaste relatie, anders was dit nu nog niet zo'n issue voor je.

Anderzijds, als je vent van ongeveer dezelfde leeftijd is, heeft hij wel een bizar laag sociaal leven......( als hij erg veel ouder is, ook trouwens )

ik vind het goed dat je zo eerlijk bent geweest, maar ja stel jezelf een voor in zin positie, t lijkt mij zeer pijnlijk om te horen dat diegene met wie je zulke grootse plannen hebt dat absoluut niet met jou wilen dat jij ook niet verwacht dat hij de ware is (als je die term wilt gebruiken), terwijl hij jou waarschijnlijk wel zo ziet

Ja, je bent eerlijk. Wat ben je ermee opgeschoten? Je hebt een verdrietige vriend omdat hij weet dat jij niet dat overgeweldigende gevoel hebt voor hem hebt als hij voor jouw.
Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom hij zo van stapel loopt, hij is blind van liefde. En dan krijgt ie te horen dat jij hele andere dingen van plan bent, en he will do for the moment.
Eerlijk? ja. Verstandig? ligt eraan.

Ik had het iig niet tof gevonden als ik het te horen kreeg.

Mee eens. Ik zou het ook niet leuk vinden om van mn vriend te horen dat hij zijn toekomst niet met mij ziet. Dat hij verwacht nog een aantal niet-serieuze en serieuze relatie te hebben met anderen. Ik zou daar ook een tikkeltje depressief van worden.

Kijk, natuurlijk is de kans er dat het uit gaat. Maar moet hij dat dan nu al weten? Nu gaat alles toch goed? Waarom zou je dan zulke uitspraken doen? Als je hem straks over een tijd niet meer ziet zitten, dan is dat gewoon je gevoel op dat moment. Het heeft vrij weinig met je toekomstbeeld te maken. Of je moet het op een gegeven moment echt uitmaken omdat je vrijheid wilt (terwijl je hem nog wel leuk vindt).

Ik zou hier zo onzeker van worden. Als mijn vriend het niet terug zou nemen, zou ik er onzeker over blijven en dat zou de relatie geen goed doen.

Die vriend lijkt me trouwens ook nogal zwartwit denken. Jullie hadden het over toekomstplannen, hij ziet die veel serieuzer dan jij, jij legt uit dat je eerst nog een beetje van het leven wilt genieten hetgeen heel normaal is, en hij vat dat meteen op als 'het is na een paar maanden toch uit'.

Alsof er alleen een binaire keuze is tussen 'op je zeventiende huisje-boompje-beestje' enerzijds en 'erop los neuken tot je dertigste' anderzijds. Je hebt gewoon eerlijk gezegd wat je op je lever had, hij heeft dat verkeerd begrepen, jammer dat-ie zich daar kut over voelt, maar nu is het in elk geval duidelijk.

^
Ze zei niet alleen dat ze nog van het leven wil genieten (dat kun je ook samen doen overigens), maar dat zij haar toekomst niet met hem ziet. Ze wil tenslotte nog meerdere relaties. Dat betekent dus dat zij het ziet dat de relatie over een paar weken of maanden uit gaat. Jaren gaat niet op, want dan geniet je blijkbaar alsnog niet van je jonge leven.

OK, daar had ik even overheen gelezen. Maar dat maakt het in mijn ogen niet zoveel anders. Blijkbaar is die vriend in die relatie gestapt met het idee dat het nooit meer uit zou gaan en ziet dit meisje het toch wat anders. Dat is natuurlijk zeer ontnuchterend, maar ze is eerlijk geweest en ze kan er weinig meer aan doen. Ze kan nu ook moeilijk achteraf gaan zeggen dat ze het allemaal niet meende. Het kwaad is geschied, die vriend weet nu hoe ze over haar toekomst denkt, de bal ligt nu bij hem om te beslissen of hij op die manier nog door wil gaan.

Inderdaad. Neemt alleen niet weg dat ik wel begrijp dat haar vriend dit moeilijk vindt en dat ze het misschien niet zo had moeten zeggen. Wel dat ze geen kinderen wil voor dr 30e oid, maar niet dat ze geen toekomst met hem ziet. Zoals ik al zei, uitmaken kun je altijd. Zolang het maar niet op een rot manier gebeurt. Daarvoor hoef je niet een jaar van te voren een waarschuwing te geven.

Ja, dat was misschien niet zo tactisch en ik zeg ook niet dat ik die vriend niet begrijp, maar ze kan er nu zo weinig meer aan doen. Het zou ook niet goed zijn als ze dat soort ideeën voor zich hield omdat ze haar vriend niet wil kwetsen, dan doet hij haar straks een aanzoek en moet ze hem afwijzen ofzo.

Haha :D Ja dat zou lullig voor m zijn ja :p

dus indirect zeg je tegen je vriendje,
ik ze mezelf niet lang bij je zijn


lief man (y)

Dus... Als ik het goed begrijp hadden jullie het over jullie toekomst, hij begon over huisje-boompje-beestje, jij zei hem dat het nog niet in de planning stond de ware te ontmoeten (zonder daarbij aan te geven of hij de ware was of niet) en toen was je vriend pissed? Hierbij ga ik ervan uit dat je niet zei dat je geen toekomst met deze jongen wilde, maar dat het anders is gelopen dan dat je wilde.

Als ik het goed begrepen heb, vind ik dat je er goed aan heb gedaan om te zeggen dat je de komende vijf á tien jaar nog niet aan de kinderen wil. Tja, best logisch, je bent pas 17.
Je vriend denkt waarschijnlijk dat je hem gaat dumpen, vervolgens wat gaat rondsletten tot je 25ste en dan pas serieus gaat worden. Met andere worden: De communicatie is onwijs fout gelopen. Leg hem uit wat je wel bedoelde en dat je op het moment zoiets hebt van: we zien wel hoe het loopt. Dat je hem ECHT niet kwijt wil. Meer kan ik er ook niet van maken.

Begrijp ik je verkeerd, heb je dus helemaal niets aan mijn reactie :)

Als hij de bedoeling heeft om voor de rest van zijn leven in een relatie met jou te zitten, en jij zegt je dat je hem maar voor tijdelijk hebt omdat je eerst nog een paar niet-serieuse relaties wilt afwerken voor je met de ware wil gaan settelen, dan zou ik zijn plaats ook knap kapot zijn.


Christ, je had hem net zo goed ter plekke kunnen dumpen.

Kan hij het helpen dat ie *in looooovveeee* is, hij kan beter wakker worden. GOED wakker worden.

Ik vind 't wel een beetje onnodig hard om te vermelden dat je van plan bent, om na hem nog een paar relaties aan te gaan.
Natuurlijk ga je er niet vanuit dat deze relatie 'voor eeuwig' is, maar dat kan je soms beter voor je houden.

Verder is het niet verkeerd dat je hem hebt verteld, hoe je denkt over kinderen etc.

Oke, bedankt voor de zeer uiteenlopende reacties (y)

Het was waarschijnlijk wel grof van me om dat zo recht in z'n gezicht te zeggen, terwijl ik weet hoe belangrijk dat voor hem is. Maar ik ben nu eenmaal niet zo tactisch in die dingen.

En het idee dat ik de rest van m'n leven bij eenzelfde man blijf zonder nog andere ervaringen op te doen schrikt me gewoon een beetje af!
En dat wil helemaal niet zeggen dat ik hem nu meteen of binnen een paar maanden wil dumpen, maar ik wil niet dat het met hem stopt. Ik wil ook niet nu al kiezen met wie ik de rest van mijn leven wil delen.

Oke, dat klinkt allemaal een beetje serieus, maar dat gevoel kreeg ik toen.

We hebben ondertussen al verder gepraat en hij begrijpt dat ik nog niet zo graag over onze toekomst praat en dat hij mss wel te negatief reageerde. Maar hij hoopt dat dat kan veranderen en dat ik wel voor de rest van mijn leven bij hem wil blijven.

Misschien best dat ik en mijn vriend er nu gewoon over zwijgen?

Ik snap goed dat hij het niet leuk vond om te horen... maar ik denk ook wel dat het niet slecht van je is om het hem te vertellen.

En als jij nu vindt dat je liever niet je hele leven bij hem blijft, maar wel als dat toevallig zo uitkomt (dat je nooit een reden hebt om het uit te maken), terwijl hij hoopt dat je nog wel besluit om je hele leven bij hem t blijven, maar beseft dat er een goede kans is dat dat er niet in zit, dan lijkt het mij gesetteld en hoef je er inderdaad verder niet meer over te praten :)

Idd. Relax! Laat het rusten, en kijk hoe hij reageert. :)

*zelf als jongen zou ik er wel een beetje stuk van zijn, lijkt half op dumpen wat al eerder gezegd was. Maar gelukkig ALS het zover komt hoor ik natuurlijk wel wat ik WIL horen. (y)

Ik snap wel dat je tegen hem zei dat je nog niet wil samenwonen en nog niet aan kindjes etc. denkt, (lijkt me logisch op die leeftijd) maar het was misschien wel grof om te zeggen over dat je nog meer relaties wil aangaan hierna,

Gewoon niet meer te veel over hebben nu, je ziet wel hoe het in de toekomst gaat!

Welbeschouwd komt geen enkele relatie met garantie. Het duurt zolang het duurt. Goede bedoelingen is alles wat je elkaar kunt bieden.

(Y)

(y)