![]() |
De jaren nul
Bij de vijver schommelbanken
we de tijd door, rimpelend bij ons geschater-k-later. Het donker is aanhankelijk en water ’n weerspiegelend oog; we zoeken UFO’s in de ruimte en zwaaien naar een satelliet, als doen we met de bomen mee (maar niet de treurwilg). Het gevaar blijft waar hij zich verscholen heeft toen ik hem in een hoekje schreeuwde. |
als doen we met de bomen mee
(maar niet de treurwilg). Moest ik wel even om lachen :) Ik vind het iets minder dan je vorige gedichten, je schetst een mooi beeld, maar om de een of andere manier hoop ik dat er nog een diepere gedachte achterzit, die ik niet kan vinden. geschater-k-later. Hier had ik van gemaakt: geschater-klater-later oid, omdat ik het nu een beetje moeilijk vind om het in het ritme te lezen. |
Ik vind geschater-k-later leuk. Wat ik na enig nadenken (niet verboden in een goed gedicht) las was: geschater-ka-later, en dat klinkt wel lekker.
|
Het gevaar blijft waar hij zich verscholen heeft
Deze zin is volgens mij niet helemaal correct ;). Verder vind ik het een liefleuk gedicht, geschater-k-later is mooi gevonden. |
Mooie woordkeuze, zoals altijd. Ik moest ook lachen om de treurwilg.
Maar toch vind ik dat het iets mist. Tot en met geschater-k-later (wat ik overigens ook erg leuk vind) vind ik het weer echt reem-mooi. Maar daarna mis ik de samenhang tussen de zinnen geloof ik. Niet qua inhoud, maar hoe het loopt. Ik denk dat ik deze mooier had gevonden met rijm. Volgens mij ligt het toch aan deze zin: Citaat:
Zou je daar: Citaat:
De laatste zin is wel weer heel mooi. |
Bedankt voor de reacties. :)
Vidaaa: een diepere gedachte zit er zeker in. Het gedicht heet niet voor niets 'De jaren nul' en de elementen die ik erin verwerkt heb zijn er niet voor niets. Ydorfine: bedankt voor het compliment. xineof: Waarom is die zin niet helemaal correct? Door de 'hij'? Ave: ja, ik begrijp wel wat je bedoelt. Ik heb er zelf ook aan gedacht om bij de treurwilg te eindigen met 'niet', maar dat vind ik gewoon niet mooi klinken. Ik denk dat het vooral de overgang van de eerste naar de tweede strofe is, die misschien iets te groot is. Ik kan me voorstellen dat het misschien moeilijk is om een verband te vinden tussen die twee - hoewel ik betwijfel of dat nou zo erg is. |
Citaat:
Citaat:
Dat van het gevaar op het einde, lijkt er een beetje bij gegooid omdat hij niet echt bij de sfeer/tijd/ruimte van het stuk erboven past. Toch is de zin op zichzelf sterk genoeg om te blijven staan. O ja, dat geschater-k-later is inderdaad wat haperig om te lezen in het begin. Maar ik zou ook niet weten hoe het te veranderen, want als je het als een woord op zichzelf begint te lezen, heeft het veel meer inhoud, die niet mag verloren gaan in een andere schrijfvorm. Ah, het went best. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:05. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.