Asseprinses.
 

Waarom vraag je me te zingen
je kent mijn liedjes al
je hebt ze al te vaak gehoord,

terwijl ik danste in een jurk
van crepepapier
en een glazen schoen verloor.

Verdomme ik kan toch niet
Als de wereld alleen maar wanhoop
mijn dag alleen een dag
(en nooit morgen)
mijn wang alleen een traan
mijn stem alleen een naald
die krast in een plaat
zingen voor je.

Ik ben geen sprookje
geen prinses
alleen een handvol woorden
uit een paradox geboren
hoor je.

Ik vind de eerste 2 strofes heel mooi, maar de derde vind ik niet lekker lopen. Omdat het feitelijk maar 1 zin is die heel erg uitgerekt wordt, moet je hem een paar keer lezen voor je hem helemaal snapt.
het einde komt helemaal niet tot zijn recht. "hoor je" is een uitroep die heel krachtig is als je hem uitspreekt, op papier verliest hij echter zijn kracht.

Ik weet nu niet precies wat mijn eindoordeel is, ik vind hem denk ik net iets te rommelig om hem echt mooi te vinden. na de 2e strofe had ik liever iets anders gezien.

Het is juist goed dat het rommelig overkomt, want zo moet het ook zijn! Rommelig, verward en zichzelf tegensprekend.

ok, dat vind jij. je post hier je gedicht om reacties te ontvangen van anderen. ik vind het rommelige hier niet goed tot zijn recht komen, ook al heb jij het wel zo bedoeld. ieder zijn eigen interpretatie :)

Ja, en bedankt voor je reactie (moet ik dat er echt elke keer bijzetten?). Ik vertelde je gewoon hoe ik wilde dat mensen het zouden lezen, als jij het niet leuk vindt is dat je goed recht.

Ik vind dat rommelige juist wel erg leuk, ik begrijp alleen je gebruik van interpunctie en hoofdletters niet: ik zou er of helemaal geen gebruik van maken, of consequent blijven: nu gebruik je de ene keer wel een hoofdletter (bijvoorbeeld) terwijl er geen punt staat, en dan weer gewoon niet. Ook het einde, hoor je. vind ik goed tot z'n recht komen. Verder vind ik het dus een leuk gedicht.

laatste strofe vind ik erg leuk, goed als einde. en dat hoor je stoort me niet, want als je het hardop leest klinkt het hoe je 't hoort als iemand het uitspreekt (joh) en verliest het dus niet erg veel van zijn kracht.

de derde strofe vind ik ook het minst, omdat ik het idee heb dat de zin niet klopt. maar misschien moet ik 'm gewoon vaker overlezen. ik heb het idee dat er ergens een is moet. omdat de wereld wanhoop is en je dag alleen een dag is etc.

Verdomme ik kan toch niet
Als de wereld alleen maar wanhoop
mijn dag alleen een dag
(en nooit morgen)
mijn wang alleen een traan
mijn stem alleen een naald
die krast in een plaat
zingen voor je.

Ik snap dit niet helemaal; de zinnen lijken niet 'af'. Waarom heb je voor deze constructie gekozen, zit er een reden achter? De toon van het gedicht spreekt me verder aan, de eerste strofe is mooi behalve de herhaling van 'al', en de laatste strofe is mooi dramatisch, maar ik zou achter 'geboren' een punt zetten, witregel plaatsen, en 'hoor je' cursief zetten.

Oh, ik vind júist het rommelige van de derde strofe mooi. Die vind ik juist het fijnste, want vooral de eerste strofe vind ik een beetje cliché (al was dat misschien ook wel de bedoeling?).
Nu ja, eigenlijk vind ik alleen de eerste strofe niet echt iets, de rest vind ik wel heel leuk :)

Ja, ik vind het ook een mooi gedicht, nu al een paar keer gelezen en steeds weer vind ik vooral dat 'hoor je' de rest van het gedicht versterken.

Die onaffe zinnen hebben op mij het goede effect (denk ik:)). Mooi.