Dóórgaan
 

Dóórgaan



“Wilt u doorgaan?”

Of ik wil dóórgaan?
Natuurlijk wil ik doorgaan,
ik moet doorgaan,
ik zál doorgaan,
tot het bittere of zoete of anders smakende eind ga ik door en misschien zelfs verder.
Ik zal altijd blijven doorgaan,
ja,
altijd ga ik door en nooit zal ik stoppen.

Ik stem in,
klik op “ja”,
computer crasht.

Hahaha, wat simpel maar toch wat leuk. Wat dramatisch. En wat weet ik weinig nuttigs erover te zeggen:).

hahaha, wat grappig, in het begin vond ik de herhalingen wat overdreven, maar toen kwam ik bij het einde en toen snapte ik het. Leuk :D

bij mij is dat namelijk altijd zo, dat gecrash

doet me denken aan dat liedje van andre van duin:P

Hihi ik vind 'm leuk. :D Die lange zin is tof en het einde natuurlijk geweldig.

Ja, heel erg leuk. Ik heb er eigenlijk niets op aan te merken, behalve dat ik "klik op “ja”," weg zou laten. Het voegt niets toe en het effect van het einde blijft hetzelfde, wordt naar mijn mening zelfs sterker zonder dat regeltje.

Hihi, ik vind hem ook grappig. Leuk gedaan!

Dat doorgaan doet me denken aan Opzij van Herman van Veen :o

Erg leuk gevonden. Alleen het doorgaan-stukje raast niet zo lekker als in je hoofd. Op zich had dat er wel wat vloeiender en leesbaarder mogen staan, nu hort het, al die stukjes en beetjes op verschillende lijnen.

En de laatste regel, voor mij moet daar echt staan:

DE computer crasht.

Dat leest net iets mooier voor mij, ik verwacht en voel dat die daar moet staan ^^. Nu loopt dat vrij snel aan elkaar, doordat het een stukje tekst is, maar voor mij had dat van de computer wel een losse conclusie mogen zijn, al heeft dit ook wel iets.

Ben ik het niet mee eens, dat zinnetje roept direct het beeld van een computer, windows en een muis onder je handpalm naar voren, het is zo'n totaalpakket van ervaringen in een zinnetje, dat soort compacte kracht vind je zelden en JIJ WILT HET SCHRAPPEN! the horror, the pain!!! AAAAAHrchggg! oke, zo kannie wel weer.

Maar dit vind ik een goed gedicht. de herhalingen in het begin zijn vreemd, maar zorgen aan het eind dat ze perfect de sfeer bepalen voor het abrupte einde, zoals Zepp al opmerkte.

Alleen "altijd ga ik door en nooit zal ik stoppen." zou ik anders verwoorden. Iets als 'Ik zal niet/nooit opgeven, ik zal nooit stoppen" of 'ik zal niet opgeven, nooit zal ik stoppen" of dat maar dan omgekeerd ofzo. Altijd ga ik door is een beetje van: 'ik zoek naar nog een andere versie van doorgaan, er moet nog een sort afsluiting komen voor deze strofe, maar ik weet het niet zo. Nouja, dit dan maar.'