Obsessie.......?
 

ff vooraf:

ongeveer 2,5 jaar geleden heb ik, -nu mijn ex- ontmoet.
Hij was super, je maakt wel eens een voorstelling van 'wat jouw perfecte jongen zou zijn' en hij voldeed daar helemaal aan :)
Alles leuk en aardig, totdat het uitging.
Hij had iemand anders ontmoet en dat liet hij merken ook. Hij negeerde me volkomen.
Ik vond het verschrikkelijk, maar storte me in het vrijgezelle leven, mezelf voor de gek houdend dat ik over hem heen was.

Paar maanden niet gezien, totdat ik een verjaardag had waar hij ook was met z'n nieuwe vriendin.
Autsj. :|
Na die verjaardag nooit meer contact gehad. Af en toe elkaar tegengekomen in de kroeg, maar ik kon het niet aanzien om hem zo te zien met zijn vriendin, dus had ik voor mezelf besloten om hem helemaal te verbannen uit mijn leven, zo zou ik hem wel vergeten.

Bovenstaande is dus nu zo'n 2 jaar geleden.

Elke dag denk ik nu nog aan hem.
Ik heb inmiddels een superlieve vriend waar ik ook plannen mee heb om samen te gaan wonen, en toch, toch kan ik hem niet vergeten.
Pas ben ik zelfs in de auto gestapt en ben naar hem toe gereden.
langs z'n werk, sportcentrum, langs z'n huis, nog niet eens zozeer omdat ik hem wilde spreken, (hij is mij waarschijnlijk allang vergeten of wil niks met me te maken hebben) maar gewoon omdat ik ergens hoop had een glimp van hem op te vangen.

Ik mis hem verschrikkelijk. Dit is toch niet normaal?
het lijkt wel een obsessie. Zodra ik zijn naam hoor, ben ik 1 en al oor, en wil alles weten wat betreft zijn leven tegenwoordig.
Ik word helemaal gek. Als ik ga slapen, spookt hij door m'n hoofd. Word ik wakker, denk ik aan hem.
Ben ik bij mijn vriend, denk ik aan hem.

Ik wil gewoon m'n hoofd legen! Ik dacht altijd na een tijdje vergeet je hem...geef het tijd..maar na 2 jaar geloof ik daar niet meer in.
Ik weet dat het nooit meer goed komt, hij is gelukkig met zijn vriendin, en hij is mij allang vergeten. Ik weet het, maar op de een of andere manier zit hij vastgeroest.

Ik maak mezelf helemaal gek. Hij staat nog steeds in mijn telefoon en hou msn nauwlettend in de gaten of hij online is.
Dit is toch ziek! :confused: Ik wil zo graag gewoon doorgaan maar ik vermoed dat ik dit m'n hele leven bij me zal dragen en zelfs zal meenemen het graf in ofzo

wat moet ik doen :o

Hulp zoeken.

Na 2 jaar en een nieuwe vriend moet je hier toch wel vanaf zijn.

Het vervelende is dat jij alleen zijn goede eigenschappen ziet, probeer eens een lijstje te maken met al zijn slechte eigenschappen, dus alles dat je vervelend aan hem vond/vindt.

Verder is dit meer een topic voor psychologie.

Ja i know, maar zo'n lijstje heb ik ook al geprobeerd :( en ondanks de dingen wat minder aan hem was, zit hij nog vast in mijn hoofd.

Ik moet nu offline, ik kijk morgen wel even verder naar de reacties :)

Begin met hem uit je msn én telefoon te halen.

Maak het uit met je nieuwe vriend. En zie dan hoe kut het zonder hem is.

get over it, te lang geleden om dit nog te hebben. Je hebt toch alweer een andere vriend, waarom mis je m dan nog en wat wil je dan van m?

Niet echt gaaf voor je nieuwe fuckbuddy.

Ik herken het wel, al ben ik lang niet zo extreem.
Maar hij is terug komen verhuizen en gaf aan me terug te willen.
inmiddels heb ik heb geidealiseerd als perfect eerste vriendje en was ik verder gegaan met mijn leven.
Nieuwe vriend, alles op een rijtje, komt hij weer.
daarom ben ik er nu wat meer mee bezig maar ik kies niet voor hem om dezelfde rede als ik het toen uitmaakte.
Niet dat ik niet gek meer op hem ben, maar het werkt niet.
Ik ben veranderd, hij is veranderd. Het was toen niet goed voor me en nu ook niet.

Je moet het echt van je af leren zetten. Misschien dat therapie helpt. Dat is helemaal niet zo gek hoor.
Ik ken meerdere mensen die er allemaal erg veel moeite mee hadden en liever niet met vrienden erover praatten en zij hebben er veel hulp aan gehad.

Kheb het ook gehad, het heeft ong 1 jaar geduurd. Totdat ik nog een keer met m zoende (zo uit het niets) en toen was het over . (hij kon godsgruwelijk goed zoenen maar op de een of andere manier was ik toen compleet over m heen)

Alle herinneringen aan hem wegdoen. En misschien wat hulp gaan zoeken? Want na 2 jaar is toch wel heel erg lang..

Dat lijkt me ook wel een obsessie ja.

Mij ook.

En ik vraag me af waarom je gaat samenwonen met iemand terwijl je met je gedachten en je hart bij een ander zit.

Echt hulp zoeken...

Hej Melissa,

ik heb iets soortgelijks meegemaakt. Bij mij werd het net niet echt iets, maar kwam wel dichtbij. Dat van mij is nu ook al een jaar geleden, en hij zit nog steeds in mijn hoofd. Steeds als ik denk dat het over is, komt het weer terug!

1ding is wel zo: je moet het echt willen; hem uit je hoofd verbannen. Want ik wilde dat eerst niet, denk ik nu zo als ik er later terug over denk.

Je moet hem echt nergens meer zien. Uit je lijst van msn verbannen (dat is nog wel het belangrijkst!) Uit je telefoon, mailtjes verwijderen, smsjes, alles alles. Dat heb ik dus ook gedaan, en het helpt zeker wel veel.. Nu heb ik er alleen nog echt last van, als ik hem tegenkom van dichtbij en we elkaar wel Moeten groeten.
sterkte....

Ik wil eigenlijk niet zomaar oordelen hoor, maar in dit geval..

Ik zou toch echt wachten met samen wonen tot je -compleet- over andere mannen heen bent en zéker weet dat je met deze wil blijven.

Wat vind je vriend er eigenlijk van?

Je houdt toch niet iemand zo voor de gek...

Probeer je er in ieder geval ook niet mee bezig houden dat je geobesedeerd bent door hem, want dan denk je ook aan hem.

En wat die anderen zeggen, dump hem uit je msn lijst.

Verder kun je expres heel veel slijmen zodat ie je nog harder dumpt zodat je misschien wat negatiever over hem gaat denken?

Verbrandt al zn foto's, brieven, kaarten. Alles wat niet te verbranden valt gooi je weg/kapot, sieraden van enige waarde verkoop je. Dan heb je dr nog wat aan.

En zoals iedereen al zegt haal je hem uit je MSN lijst en je mobiel.

Verder moet je eens goed nadenken over je nieuwe relatie. Zeker omdat jullie willen samenwonen. Ik denk niet dat hij het leuk vindt dat je dag en nacht aan je ex denkt.

Of laat iemand een grap bij je uithalen dat hij geëmigreerd is naar Zimbabwe ofzo

Best een rotstreek naar je nieuwe vriend toe eigenlijk. Terwijl hij aan jou denkt, denk jij aan een ander. Wat voor een kans geef je hem dan eigenlijk?

Je zegt wel dat je er niet meer in gelooft om hem te vergeten, maar je bent toch echt baas over je eigen gedachten. Jij kiest er voor om zo aan hem vast te blijven zitten... Dus als je dat zat bent, begin dan eerst eens bij je eigen gedachten.

niet helemaal mee eens. Ik heb ook zo lang gedacht aan mn ex..naja halfjaartje iets meer. En ik was t zo zat. Telkens dacht ik: en nu denk ik er niet meer aan, maarja...voor je het weet wandelt ie zo weer je hoofd binnen. Tot het op een gegeven moment vanzelf over ging. Maar volgens mij kan je er niet veel aan doen. Als je dingen ziet leg je automatisch wel een link naar hem

Het is ook maar net hoeveel aandacht je gaat besteden aan die dingen die voorbij komen vliegen. Je kunt denken van 'oh ja, dat was ook zo' en verder niets... maar je kan dus bijvoorbeeld daar ook over blijven nadenken, er telkens aan terug denken, hem gaan opzoeken via msn of dergelijke, in je auto stappen enz enz waardoor het logisch is dat die gedachtes blijven komen...

Jij besluit toch zeker hoeveel aandacht je geeft aan die dingen? En dat is dus ook wat ik bedoel: ze is zelf de baas over haar gedachtes en wat ze er allemaal mee doet.

Ohzow :) nee dan ben ik t er wel mee eens.

Blijkbaar is die relatie wel verbroken maar is het nooit netjes afgerond. Jij hebt geen afscheid kunnen nemen, het was ook niet iets waar jij achterstond. Je werd onvoorbereid voor het voldongen feit geplaatst dat hij je niet meer hoefde.

Zoek hem op, praat met hem, leg het uit, en kom erachter dat hij veranderd is, dat deze jongen nu niet meer de persoon is waar jij zo gek op was. Dan kun je het afsluiten. Zelfs al zou je hem terugkrijgen, dan nog krijg je niet HEM terug. Dan heb je er vrede mee.