Boven de grond in 1986.
 

Op een dag zal er een man aan de deur zijn geweest,
die niet vroeg om van God te houden of te denken
aan alle mensen met een hartkwaal die je toch niet kent,
of om van God te houden en te bidden
voor alle mensen zonder eten die je toch niet bent,
of om van God te houden en verder niets want God is alles.

Hij zegt dat hij heel lang op zoek was naar het stuk
van de dagen dat je niet meer ziet als ze korter worden,
omdat je niet iets kunt verstoppen voor altijd, de tijd
negeert hij en een nacht blijft uit.

Mag hij stampot blijven eten?
Jij zegt dat je hem weer herkent, maar eigenlijk
weet je alleen dat hij komt uit de jaren
waarin de jongens nog Johannes heetten, John
bestond toen alleen maar in films en die films
alleen in de stad.

Dan weet je weer hoe de ware aard
van je ouders in het kistje zat
dat jullie samen ontdekten en dat
je thee dronk door je neus om het rare geluid.

Buiten zal het zijn gaan regenen.
Binnen zal je zijn gaan huilen.
Op de grond stort je je hart
neer.

Als hij zijn hoed afzet was ik het.

Ik heb een tijdje wat minder gepost, omdat ik niet wist hoe ik wat ik wilde zeggen moest zeggen, maar nu ben ik weer terug, voor zover je terug kunt zijn zonder compleet te hebben verlaten.

Is er een forumbaas die de titel kan veranderen naar 'Boven de grond in 1986?' -- Ik geloof dat ik dat toch mooier vind.

Moedig, om zo'n lang gedicht te schrijven. Zoveel woorden te gebruiken, zoveel kansen om in de fout te gaan. Ik vind het eigenlijk een erg ondoorgrondelijk gedicht. Vooral het einde snap ik niet zo, al grijpt het me wel. Maar dat is net het mooie eraan, het laat zoveel ruimte voor interpretatie, en alles is weer zo mooi CSN-achtig gezegd. "Hij zegt dat hij heel lang op zoek was naar het stuk van de dagen dat je niet meer ziet als ze korter worden" : (y) .

In de eerste strofe zou ik je plaatsing van komma's wel nog eens overdenken.

Zo´n heimweeachtiggedicht, altijd dat verwijzen naar toen. Ik vind het prachtig:o Op een dag zal er een man... Hoe verzin je het:D Ja, hij is mooi, goed gelukt. Als je erover twijfelde dat je de woorden niet kon vinden, dan was dat nu onnodig, want je hebt ze heus gevonden. Alleen deze strofe vind ik wat minder:


Wat een clichéachtige strofe is dat, tenmidden van al die mooie zinnen!

Je eindzin daarentegen:cool:

Apart, het begint met de eerste strofe als iets waarvan je denkt 'Oh, dit gaat straks zo en zo en zo', en gaat dan over in licht absurdistische ondoorgrondelijkheid. Maar wel mooi allemaal, heeft een soort erg prettige melancholiek.

Dit doet me heel erg aan Spinvis denken. En dat is iets goeds.

Ja, het gedicht is inderdaad wat ondoorgrondelijk maar wat een mooie uitrdukkingen gebruik je! (y)

Wat bedoel je eigenlijk met dit gedicht?

Heel erg bedankt voor jullie reacties :).

Ik bedoel er helemaal niets mee - of nee, ik bedoel er niet meer mee dan je eruit kunt halen.

Grappig - ik heb de afgelopen week veel naar Spinvis (het laatste album) geluisterd, al had ik niet het idee beinvloed te zijn door zijn teksten terwijl ik dit gedicht schreef.


Ik snap wat je bedoelt. In eerste instantie stond die strofe daar om een zin die ik graag in het gedicht wilde verwerken en waar het hele gedicht eigenlijk om begon, maar die heb ik naderhand weggehaald omdat ik vond dat het uiteindelijk te weinig met de rest van de inhoud te maken had.

Jij hebt talent. :| (y) Stop niet!

Wauw.

Ik vind dat cliché-achtige stukje eigenlijk helemaal niet storend.. :o Wel mooi zelfs.

Verder wilde ik nog even zeggen dat qua techniek en woordkeus alles zoals gewoonlijk weer eens geweldig is. Dit keer vind ik ook de inhoud erg geniaal gevonden.

Knap werk!

Edit: mag hij stampot blijven eten? *grinnik*

Ik heb hier eigenlijk niets aan toe te voegen, maar ik wilde toch even zeggen dat ik hem gelezen had en dat hij fijn is. :)
Of meer 'Wauw', zoals Ave zegt.

Heel erg bedankt voor jullie reacties, perseus, Ave en Thoughtful.
@ perseus: Ik was het nog niet van plan.

Volgens mij is stampot met dubbel p. :o
Verder vind ik het een erg fijn gedicht dat heerlijk wegleest, gewoon fijn. Ik heb er niets op aan te merken maar het weet me ook niet vreselijk te ontroeren, ik denk dat het daar te lang voor is. Gewoon zo doorgaan CSN. :)

Je hebt gelijk, ik kan het hier niet meer aanpassen, maar bedankt! :)
Het is inderdaad lang. Ik heb inmiddels besloten dan ik de strofe die begint met 'buiten zal het...' weglaat.

Hier wilde ik nog op reageren. Maffe eindzin, 'Als hij zijn hoed afzet was ik het'. Klopt niet, maar dat klopt wel met de rest van het gedicht. Het is een beetje surrealistisch.
Ik vind het een heel meeslepend gedicht, mooi, winterachtig (vast door die stamppot). Die strofe voor de laatste zin vind ik er niet helemaal mooi bij staan.
De tweede strofe draait heel goed, die vind ik het sterkste, hij staat als een huis.

Wederom niets op aan te merken, superleuke stijl. Je geeft me telkens het gevoel met je gedichten om terug te gaan in de tijd. Knap hoe je dat doet...