Zonder titel
 

Zij nam er vier maar wist
dat één blad zou volstaan
Inspiratie ontbrak haar,
alsook de kunde
vier vellen te vullen
met pennengekrul

Want zij was alles, maar
geen dichter (een zwichter?):

zij liet scheten -oh haar scheten-
die klonken als galmende gongen
en ook kneep zij haar puisten uit,
maar wel
met zorg en
onder ’t wit van volle melkige maan



Dat is wat zij deed
en maar al te blij

want zij was slechts een metafoor
en hoefde niet speciaal te zijn.

hihi vet en smerig! maareh die laatste 2 coupletjes hoeven niet zo nodig, je kan wel stoppen met het puistenv erhaal:D

Echt het soort gedicht dat een wedstrijd zou winnen :D Passend en consequent gebruik van licht-verouderde woordenschat (kunde, pennengekrul, gongen,.. ), leuke vondsten en stijlfiguren (rijm, alliteraties, herhalingen,...) en een briljant contrast vorm-inhoud :D (y)

Het gaat juist om de laatste 2 strofen? :rolleyes:

Verder, hmm.. Ik vind het idee van die laatste twee strofen super, maar ik heb het gevoel dat je het beter uit de verf kan laten komen. =) En dichter/zwichter is =(.