Door, over, in het raam
 

Door het raam,
over het raam,
in het raam.
Maar vooral door het raam

Ogen niet zo scherp gesteld;
een kat ziet scherper
toch zulke mooie beelden.
Door, over, in het raam

Woorden schieten te lang.
Mijn hart spreekt te kort.
Ik praat maar toch ben ik stil.
Door, over, in het raam

De muis in de boom
De kat danst op tafel
Door, over, in het raam.
Maar vooral door het raam

Als er een god was
Als er meer geweld dan vrede is
Is er dan nog plek voor geloof?
Door, over, in het raam?

Dood en leven
Lopen en kruipen
Alles
Door, over en in
een gesloten raam

Ik vind die voortdurende herhaling van door, over, in het raam niet echt mooi en eigenlijk zelfs een beetje saai omdat het bepaald niet verrassend is. Herhaling is zelden mooi in een gedicht; in de muziek past het dan wel weer erg goed. Probeer herhaling dus te vermijden.
Woorden schieten te lang. vind ik wel heel erg leuk. :) Verder komt je gedicht meer op me over als een afweging, met name in de vijfde strofe. Het weet me niet echt te raken. Probeer wat creatiever te zijn en probeer de lezer te verrassen.

je kijkt door me heen!!! :eek: Ik wilde eens zien of je zonder enige verbetering en zonder eigenlijk echt na te denken een gedicht neer kon zetten!

Ik noem het een gedicht "zonder inspiratie" mja, het vult mijn collectie lekker op ;)