[Verhaal] Sinterklaas
 

Ik schrijf veel te weinig. Het voelde gewoon onwennig om weer een verhaal te maken. Hoe is dit?

Oh, het is trouwens wat te laat voor de tijd van het jaar, maar dat maakt weinig uit, toch?

- - -

Kleine Frits kwam met onzekere benen het schoolplein op lopen. Zijn zware tas sneed in zijn schouder en hij voelde hoe zijn zorgvuldig bewerkte haar het langzaamaan begaf en terugviel in zijn natuurlijke slapheid. Hij deed nog een paar passen en zag tot zijn schrik dat Pieter en Mark nergens te zien waren. Zijn hartslag verdubbelde bij het idee dat hij alleen in een hoekje zou gaan staan, zo onopvallend mogelijk en dus alle aandacht op zich vestigend. Hij besloot naar het toilet te gaan en daar wat tijd zoek te maken. Misschien waren Pieter en Mark er dan wel.

Iemand bonsde op de toiletdeur en vroeg of hij nog lang nodig had. Frits riep iets terug en keek dommig om zich heen. Hij had niets gedaan wat met een normaal toiletbezoek verband hield, maar toch spoelde hij door. Hij haalde de deur van het slot en glipte naar buiten. Dirk stond tegen een muur te wachten met zijn armen over elkaar en toen zijn blik Frits vond. Frits struikelde bijna en haastte zich zonder een woord te zeggen uit de toiletruimte. Dirk riep hem na: “Hey, moet je je handen niet wassen, ranzig mannetje?”
Gedwee kwam Frits weer terug. “Oh ja... Bijna vergeten”, piepte hij.
Terwijl Dirk afkeurend toekeek, waste Frits zijn schone handen. Met natte oksels liep hij uit de ruimte, terwijl hij achter zich hoorde gniffelen.

De bel ging en pas in het lokaal zag Frits de broertjes Mark en Pieter. Ze zaten al naast elkaar, dus moest Frits alleen zitten. Achterin was nog een plek vrij, maar als hij het lef zou hebben daar te gaan zitten, zou Dirk hem zeker wegjagen en nog harder aanpakken. Hij besloot vooraan te zitten, tegenover het bureau van de docent. Hij liet zijn grote tas op de grond ploffen en had alle spullen al klaar liggen voordat de les begon.

Een harde schop liet Frits’ schooltas van zijn bagagedrager glijden. Hij remde met moeite af en keek om zich heen. Dirk en zijn vrienden reden lachend weg, terwijl Frits zijn tas weer probeerde achterop zijn fiets te krijgen. Andere jongens en meisjes reden langs, maar merkten hem niet op. Het was zo’n doodnormaal tafereel.

Die avond schreef Frits een brief voor in zijn schoen:
“Lieve Sinterklaas,
Ik ben het afgelopen jaar braaf geweest en ik hoop dat u me wil geven wat ik vraag. Ik hoef geen nieuwe spelcomputer en ook geen skateboard. Ik hoef helemaal niets. Ik wil alleen dat Dirk en zijn vrienden ophouden met mij zo te pesten. Dat is alles wat ik wil.”

De morgen van zes december was koud. Frits haalde zijn wanten van zijn handen en merkte dat hij de enige was die ze gedragen had. Iemand fietste voorbij en riep “Mietje!” Frits liep naar de deur van het schoolgebouw en kwam onderweg langs het groepje van Dirk. Hij hoorde Dirk ver boven de anderen uit vertellen dat hij een XBox 360 gekregen had, met twee spellen erbij. Frits kromp van binnen zacht in elkaar en liep verder. Met een doffe klap viel hij over het uitgestoken been van Dirk. De schaafwonden op zijn koude, trillende waren gestopt met bloeden toen Frits later in de les zat. Achter in de klas vertelde Dirk met een lach dat Sinterklaas hem vast heel erg tof vond.

- - -

LUH-3417

Wat een stomme Sint. :mad:

Ik vond het wel een leuk verhaal, niet zo heel erg veel bijzonders (heb wel iets mooiers van je gelezen). Wel vind ik dat je de gebeurtenissen goed hebt uitgebeeld en dat gevoel van gepestte Frits komt naar voren. Zo zielig, je ziet het op school ook gebeuren. :(

ik vind je verhaal op zich ook wel mooi alleen het briefje vind ik niet zo mooi. ik weet niet maar dat klinkt zo alsof... een kindje dat niet zo op zou schrijven.

Liefs Gravin

Aw. :(

Niet echt een stomme Sint, het is meer een ingebakken iets van Sinterklaas. In feite is het gewoon moreel verwerpelijk dat ook vervelende pestkinders de meest dure cadeau's krijgen omdat ze zogenaamd zo 'braaf' zijn geweest. En niets is natuurlijk zo makkelijk als je punt duidelijke maken dan door een ventje dat gepest wordt. :)

Ik ben er zelf ook niet echt wild van. Die brief stelt inderdaad weinig voor en het is verder ook wel lastig te plaatsen. Het lijkt in de eerste klassen van de middelbare school te spelen (ik had op de basisschool geen grote tassen), maar wie gelooft daar nog in Sinterklaas? Beetje slordig, maar goed.

Bedankt voor de reacties in ieder geval. :)

LUH-3417

Die Frits heeft ook geen ruggegraat hea. (n) Aardig stukje. :)

Offtopic:

Citaat:

Changshan schreef op 12-12-2005 @ 21:20 : Die Frits heeft ook geen ruggegraat hea. (n)

Houd je mond!

En ik vind het verhaal niet zo, geloof ik. Wat het precies is, weet ik niet, maar het interesseert me niet zo. Te overdreven, zoiets. Nja, ik kan het niet echt onder woorden brengen.

En daarnaast:

Sinterklaas lijkt me nu meer een feest waar ouders het gevoel hebben iets goed te moeten maken met hun kind, en tevens het gevoel hebben dat de kinderen anders 'achter lopen' op andere kinderen. Het spijt mij dat de ouders die dat doen en denken, vaak het ergste tuig op de wereld hebben gezet.

Is 'vals sentiment' iets? :)



Ja, maar voor kleine kinders hebben ouders niets te maken met het hele gebeuren van Sinterklaas en wanneer die pestkoppen cadeau's krijgen, is dat een soort van goddelijk schouderklopje. "Ga zo door, zeun, schop die Fritsje maar het leven uit!"

Op zich zou het geen kwaad kunnen om ettertjes een keer een jaar over te slaan met een brief "Je bent een vervelend pestventje!" en een roede erbij. Beetje inbeuken op dat zelfvertrouwen kan geen kwaad. :)

LUH-3417

Juh. (y)

Precies. Waarschijnlijk sluiten die ouders zich er ook van af :) Sad sad story. Gewoon een keer een jaar over laten slaan ja, met de mededeling dat Fritsje niet meer gepest mag worden. Risico is dan wel dat ze hun woede projecteren op Fritsje, maar dat levert dan ook geen verjaardagscadeautjes op, en terecht :)

Hoe je het ook wendt of keert, Fritsje is de lul. :(

LUH-3417

Niet waar. :)

Vond het opzich wel een kort maar krachtig verhaal. Je punt is duidelijk in elk geval.

Alleen: het eerste wat ik dacht was: 'je had hem ook kunnen laten bidden tot God', maar dan dus een cadeautje voor een rapport of verjaardag ofzo... Maar goed, dat is misschien omdat ik ongelovig ben.

We hádden er ook een Letterenelitekillteam op af kunnen sturen om die pestkereltjes eens even aan de muur te spijkeren, buitenkant-flatgebouw-16-hoog :o (y) .

Dat zou wel tof zijn. :cool:

Dan krijgt Fristje nóóit een ruggegraat. :D :evil:

Van stelselmatig gepest worden ook niet, geloof me :)

Dat verschilt. Geloof me. :)

Ik ken verdomd weinig mensen die er wél een ruggengraat van gekregen hebben.

Same here. Ik heb er wel ruggengraat van gekregen, maar dat is de verkeerde kant op doorgeslagen :)

Hm, ok, dan ben ik een uitzondering. :P Ik wil natuurlijk niet zeggen dat pesten positief is en vooral moet blijven. :)

Jamaar jij. Jij hebt Oosters bloed door je aderen stromen, ontluikend talent and such. Volbloed Nederlanders komen er nooit overheen.

In kleine mate kan het soms wel goed zijn voor de persoon tegen wie het gedaan wordt, maar er moeten wel grenzen gekend worden. Vaak is dit laatste niet zo het geval.

Nooit bestaat niet.

@ grimm en changshan: daarbij zijn er voldoende mensen die veel te snel vinden dat ze gepest werden... maar dat is een andere discussie

Het doet me denken aan die SIRE reclame met dan blonde jongetje. Ik vind het briefje met 'Ik hoef geen skateboard' etc nogal cliché en fout.

En 'onzekere benen' is gewoon onzin.

Verder best een leuk verhaal.

Elke leraar die ik ken, vindt dat de gepeste bepaalt wanneer er gepest wordt. Niet de pester zelf, of de mensen die er omheen staan te kijken. :)

Maar dat terzijde.

dat is een heel andere discussie. ik heb het ook niet over mensen buiten de gepeste om, ik zeg alleen dat ik vind dat de gepeste vaak van zichzelf te snel vinden dat ze gepest worden, zielig zijn, er niets aan kunnen doen etc. etc.
En ik ben echt geen pester geweest hoor, vroeger.

Maar goed, hierover zouden we verder moeten discussieren op psychologie ofzo

Hmhm, dat is ook wel waar, er valt altijd wel iets aan te doen. :o Al dan niet met hulp van anderen. Meestal met. Jezelf zielig vinden is trouwens een redelijk irritante eigenschap, al zal ik de laatste zijn om te ontkennen dat ik het ook wel eens doe. Het is alleen zo... slachtofferig, en daar schiet je ook verdomd weinig mee op. Met slachtoffertje spelen, bedoel ik.

En ik ga nu braaf ophouden met offtopic kletsen.