heldere momenten - opa
 

Mijn opa
zittend liggend
in een stoel

Zijn stoel

Sigaret
jonge jenever

Oude opa

Nietszeggend
zegt veel
Mijn opa verdwijnt

Helder moment

een lach
een woord
Heldere momenten
die zeggen
dat mijn opa

gaat

Dat mijn oude opa
niet meer bestaat





al een oud gedicht, maar ik wil toch nog even weten wat jullie ervan vinden.

Ik vind het best een leuk gedicht. De steekwoord-achtige manier van schrijven past namelijk bij oudere mensen. Het doet me denken aan het boek Hersenschimmen , omdat de schrijfstijl daar ook heel steekwoord-achtig is. Wel jammer dat het me behalve die stijl vrij weinig doet.

Ik weet niet hoe oud je gedicht is en of het over je eigen opa gaat, maar anders alsnog gecondoleerd

Ik denk eigenlijk niet dat het gaat over een opa die sterft, maar over een opa die langzaam dementeert (wat een afschuwelijk woord) en de vat op het heden verliest. Als het over dementie zou gaan, vind ik deze stijl heel goed gekozen; dat hakkerige, die korte zinnen die als in een helder moment op het blad zijn gezet. Lange zinnen en grote woorden zouden hier niet op zijn plaats zijn.
Verder: leuke combinaties (jonge jenever - oude opa / mijn opa verdwijnt - helder moment)
De herhaling van 'helder moment' vind ik niet zo goed, die strofe over 'een lach, een woord....' opzich is niet sterk genoeg naar mijn aanvoelen. Let ook op het plaatsen van je hoofdletters, je hebt het hier niet echt consequent gedaan.
Het heeft iets melancholisch, iets triest, iets herfstigs; het heeft iets.

ja mn opa is nu dood. maar ik heb dit gedicht geschreven toen hij verslechterde. bedankt voor het commentaar :)