aangifte of niet????
 

hallows,

ik begin met het zeggen dat ik niet zeker weet of dit topic hierbij moet of onder sexualiteit. dus als het hier niet thuis hoort, hoor ik het wel en verplaats ik het wel of word het verplaatst.

ik ben laatst van huis weggelopen. (ben in middels weer thuis, dus maak je maar geen zorgen) en heb zo'n beetje door heel nederland gezwerfd. op een plek was er een jongen die heel ardig voor me was en me zielig vond, hij zei dat hij ook een rot tijd had meegemaakt. enzo. ik vertrouwde hem en omdat ik geen geld had of niks gaf hij me twee biertjes. op een lege maag komt dat hard aan en ik denk dat ik wel een beetje dronken was of anders behoorlijk aangeschoten. ik zag alles heel rosskleurig in en zo. het bekende gevoel van dronken zijn. maar hij wilde me nog goed verwennen. dit heeft hij gedaan.... in zoverre als je het verwennen kunt noemen. hij heeft mij verkracht in een parkje in de buurt. door het bier was ik niet echt helder en heb ik zelf ingestemd. niet dat het fijn was, in tegen deel. het deed pijn en voelde eigenlijk toen al niet goed. maar ik had het gevoel dat het moest in ruil voor die biertjes, betaling in natura zeg maar. ook beloofde hij me een slaap plaats in een hotel. dit is niet gebeurd hij heeft me op een of andere manier afgeschud. niet dat ik dat cht erg vond. maar had het toch fijner gevonden als ik met min drie niet buiten had hoeven slapen.

nu ik thuis ben speelt het door me hoofd. ik zie steeds weer voor me hoe ik het heb laten gebeuren. ben heel schuw voor lichamelijk contact. ook een gewone knuffel vind ik eng en zoek ik iets achter. en knuffels moet ik veel geven nu omdat ik net thuis ben en iedereen heeft me gemist. maar als ik me omkleed om naar bed te gaan doe ik het licht uit en mijn ogen dicht zodat ik mezelf niet hoef te zien. toilet gang gebeurd ook met het licht uit etc. etc.

ik weet niet goed of ik nou aangifte moet doen of niet. en bovendien weet ik bijna niks van die gast. niet eens zijn naam. alleen dat ie 21 is en uit gaat in de stad waar het gebeurd is.

en mijn grootste angst: wat als ik zwanger ben......

ik weet dat ik uiteindelijk zelf moet bepalen wat ik doe. aan gifte of niet etc. maar ik wil graag weten wat jullie zouden doen.

zouden jullie bevoorbeeld het hele verhaal tot in de details aan een agent(e) kunnen vertellen en hiermee opnieuw beleven wat er gebeurd is. zou julie wil om hem op te sluiten groter zijn dan de angst om het te vertellen en hiermee her te beleven?

alvast bedankt voor de reacties.

lukt niet meer om de titel nu aan te passen, wilde er aangifte of niet van maken dus als een van de fb-ers dat wil doen, thnx

Beetje een aparte topictitel, maargoed.

Ik weet niet of ik aangifte zal doen. Omdat hier eigenlijk niemand iets aan heeft omdat je helemaal niets weet van die jongen. Probeer er eventueel wel met iemand over te praten zodat je zelf een beetje tot rust komt.
Of je zwanger bent kun je maar door een ding te weten komen en dat is een zwangerschapstest, dat raad ik je dan dus ook aan.

Heel eerlijk gezegd denk ik niet echt dat aangifte wegens verkrachting zoveel nut heeft, namelijk....

Ik denk dat dit een voor jou hele vervelende ervaring is geweest waar je mee bezig moet, maar om nou die jongen op z'n kop te geven vind ik zelf wat ver gaan, afgaande op je verhaal.

Wat betreft je zwangerschap: ik heb geen idee hoelang geleden het is en of een morningafter pil nog nut heeft, dus wat dat betreft is het moeilijk daar wat over te zeggen
Misschien een goed idee om een zwangerschapstest te doen, zodat je dat in ieder geval zeker weet? En als je dan toch aan het testen bent, is een soa-test waarschijnlijk ook geen slecht idee.

Verder hoop ik dat je iemand hebt waar je bij terecht kan met je verhaal, of dat je anders ergens zo'n iemand gaat zoeken. Al was het alleen maar om ervoor te zorgen dat dit soort situaties minder snel kunnen voor komen...

Volgens mij heeft aangifte doen best nut hoor. Die jongen is fout geweest, en ookal stemde je op dat moment toe, je was wel onder invloed en vond het NIET fijn. En als jij het gevoel hebt dat je verkracht bent, is aangifte doen altijd goed.

En het is zowieso misschien een goed idee om met vertrouwde personen te praten. En anders bijv. via het Riagg ofzo. Het is natuurlijk moeilijk om over zoiets te praten.. bij mij zouden er denk ik ook wel beelden terugkomen ofzo. Maar als je hier mee blijft zitten, worden je gevoelens over het voorval misschien alleen maar erger en praten met andere mensen is in zo'n geval denk ik het beste omdat ze je misschien kunnen helpen met aangifte doen en rekening met je kunnen houden.

Succes met alles!

Wat een onzin :| er zit een verschil tussen verkrachting en consensuele-sex-met-spijt-achteraf hoor. (geen oordeel over TS, ik was er niet bij.)

Ik sta niet in jou schoenen, dus je hoeft het niet met me eens te zijn, maar in dit geval zou ik een aangifte gewoon laten zitten.
Die kerel was fout, en heeft keihard van jou en je zwakte geprofiteerd. Dat kan je niet goedpraten. Anderzijds, als je zelf instemt om seks met hem te hebben, moet je het achteraf niet omdraaien, en zeggen dat je eigenlijk helemaal niet wilde. Zoiets moet je op het moment zelf zeggen, zat of niet. Misschien is het ook gemakkelijker om met een stoeme fout van jezelf om te gaan, en dat te accepteren, dan jezelf een nog grotere slachtofferrol aan te meten. En dat bedoel ik heus niet verkeerd.

Ga links en/of rechts toch maar eens voor professionele hulp aankloppen. Je bent blijkbaar thuis weggelopen, dus het ging al niet goed met je. En uiteindelijk heeft dat weglopen het allemaal nog wat erger gemaakt.

Ik weet niet bij wie je het best kan beginnen. Als je een goede huisarts hebt, zou ik eens een lange afspraak met hem plannen. Dan weet je onmiddellijk of je vervelende dingen van die pipo hebt opgelopen. En de huisarts is vaak een erg goede persoon om eerst met je andere problemen terecht te komen. Hij kent je achtergrond, en zal je heel wat beter kunnen volgen. Je kan het dan aan hem overlaten om je eventueel te laten doorverwijzen.

@ al murphy:

ik heb al professioniele hulp. ik loop nu ruime tijd bij een psych dus wat dat betrefd zit ik wel goed in hoeverre je dat kan zeggen. maar thnx voor de reacties. allemaal trouwens.

Hoop dat je eruit komt (y)

Ja, het zit op het randje. Maar in de regel wordt seks nadat een jongen eerst misbruik van omstandigheden heeft gemaakt, bijv. door alcohol te geven, door andere beloftes of wat dan ook te doen, ook niet echt aardig gevonden door de politie.

Je kunt aangifte doen als het je een beter gevoel bezorgt dat de autoriteiten er mee bezig gaan, maar ik zou mijn hoop niet vestigen op een eventuele vervolging van die jongen, dat lijkt me zeer onwaarschijnlijk.

Ik vind dat iedereen wel heel erg hard is. Toestemming geven tijdens dronkenschap, in een ongelijkwaardige situatie. Ik wil hier ook noemen dat zelfs binnen een huwelijk een verkrachting kan plaatsvinden.

Jij bent hier misbruikt door die jongen. Hij heeft gelogen, je zwakheid van het moment genomen en hij heeft schaamteloos zijn voordeel ermee gedaan.

Doe aangifte, en ik weet zeker dat je je daardoor beter voelt. Neem desnoods een printje mee van wat je hier geschreven hebt. En die psych verdien je absoluut. Praat er met hem haar ook over. Als je je eigen lichaam niet meer kunt bekijken zonder schaamte, dan zit het goed fout met je zelfbeeld. Daarvoor heb je die professionele hulp nodig.

Ik wil ook even mijn kwaadheid op alle mensen ventileren die zeggen dat een 'gedachteverandering' betekent dat je toegestemd hebt. Je geeft aan dat je het niet goed vond voelen, maar geen nee hebt gezegd op het moment. Dat is een gemiste kans, maar dat betekent niet dat je alles maar goed moet vinden wat er is gebeurd.


wat Al Murphy zei over geen slachtofferrol aanmeten is ook waar. Je hoeft geen slachtoffer te zijn om te beseffen wie er precies fout zat. Laat die jongen niet langer macht over je gevoel uitoefenen. Dat verdient hij niet.

Ik ben ook voor het doen van aangifte.

Maar de reactie van de dienstdoende agent is natuurlijk wel erg voorspelbaar: Je hebt destijds toegestemd, je kent die jongen niet, etc. Kortom: de politie heeft niets om mee te werken, de zaak komt achterin de grijze computer te liggen en wordt vergeten.

Sad but true.

De aangifte zou dan ook meer voor jezelf zijn als om de hoop dat die gozer ooit wordt gepakt.. Ik heb er geen verstand van ofzo, maar misschien dathet helpt bij de verwerking ofzo...

Je kunt aangifte doen, maar weet je zijn naam en verblijfplaats wel? Anders denk ik dat de politie weinig zin heeft er iets mee te doen, je stemde immers zelf toe.

Wat je wel kunt doen is een zwangerschapstest kopen, een volledige soa screen laten doen en eens naar de huisarts gaan om te vragen of hij je misschien iemand kan wijzen om mee te praten hierove,r om ermee om te gaan.

Als je echt aangifte wilt doen, moet je eerst eens bedenken waar je aangifte van wilt doen.
Als je dat wilt doen voor een zedendelict is de eerste vraag namelijk: Heb jij nee gezegd, je verweert, op een andere manier duidelijk gemaakt dat je het niet wilde. En als jij dan heel eerlijk weet dat je toestemming hebt gegeven, ben je nergens meer...
Geen enkele overheidsinstantie zal hier werk van maken, maar je alleen waarschuwen om niet nog een keer in zo'n situatie terecht te komen.

En stel, stel stel stel het zou tot een aanhouding komen... (ik schat die kans echt kleiner dan een mier in) Dan zegt hij: maar ze heeft toestemming gegeven, en dan wordt die hele zaak gewoon geseponeerd en heb je alles voor niets gedaan.

Dat kunnen sommigen hier heel hard zijn, maar zo is het gewoon. Natuurlijk is het superlullig, maar feit is gewoon dat je toestemming hebt gegeven. Misschien is die jongen zich helemaal niet bewust geweest van wat het met jou deed, je gaf toestemming (je eigen woorden) en nu heb je daar spijt van.
Kan gebeuren, is ontzettend rot (zeg ook zeker niet dat het niet zo is) maar denk wel goed na over bij wie je de verantwoordelijkheid nu legt.

Nogmaals: ga hierover praten, geef het een plek en zorg ervoor dat je nooit meer in dergelijke situaties terecht komt.
En nog een keer, ik hoop echt dat je hieruit komt.

OVerigens, wat Kruimel zegt is helemaal niet zo'n slecht idee...

Ik zou het niet doen.

In mijn ogen ben je niet verkracht maar heb je ermee ingestemd en viel het tegen.

Daarbij was je dronken.

De politie gaat hier echt geen zaak aan hebben, sowieso kunnen ze al weinig met verkrachtingszaken, omdat het de woord van de man tegen de vrouw is.

Als hij zegt ze stemde ermee in en ze drong het een beetje op( bijvoorbeeld door de alcohol) dan kun je al hangen helemaal als je zelf al gezegt ik stemde er in eerste instantie mee in.

Wat een opgeblazen zaak zeg.

Je mag je dan best wel slecht voelen bij wat er gebeurd is maar je kan die gast echt wel niks verwijten hoor. 2 biertjes als je 19 bent is zeker niet overdreven en toestemmen is nu ook niet bepaald een teken van verzet.

Ik denk dat je de oplossing binne jezelf moet gaan zoeken ipv een externe schuldenaar te zoeken.

Hoe je het ook wend of keert, feit is wel dat de persoon misbruik van de situatie heeft gemaakt.

Het enige advies dat ik nog voor TS heb: Weet waar je aan begint als je aangifte doet. Het is niet 'even aangifte doen en dan weer weg'. Het is een enorm slopend proces wat je dan doorgaat, wat doorgaans niet eens iets oplevert. Hoogstens nog meer stress. En ja heel kort door de bocht, is het wel zo dat je er zelf mee ingestemd heb maar achteraf er een kl*te gevoel aan hebt overgehouden. Misschien een stomme vergelijking maar: Als ik door iemand volgegoten wordt met alcohol en vervolgens iemand vermoord, gaan ze ook niet de persoon aanklagen die me die alcohol gaf. Snap je?

Nogmaals, die persoon heeft zeker weten misbruik van de situatie gemaakt en dat is ook zeer zeker fout. Maar ik denk dat aangifte weinig uit zou halen.

Liefs,

Laura