Hoe ga jij om met liefdesverdriet?
 

Ja, daar ben ik wel benieuwd naar.. Ik heb zelf maar één keer echt liefdesverdriet gehad.. En wat ik me kan herrineren is... nouja, een heleboel chocola.

Ik luisterde non-stop lovesongs (wat zijn we weer cliché bezig ;)), en alles leek op hem te slaan. Oh, en zo nu en dan smeet ik m'n tas tegen de muur, en ontdeed ik schoolboeken van hun kaften. Alles overhoop gooien ook. Maar dan kreeg ik er ontzettende spijt van als ik zag wat een troep ik had gemaakt en dat ik het allemaal weer kon opruimen.. Dus toen heb ik het afgeleerd en ging ik in plaats daarvan wandelen ofzo. :P

Uithuilen bij vriendinnen deed ik ook wel, maat toch luchte dat niet zo heel erg op als iedereen altijd zegt. Ik denk zelf, dat alleen tijd de wonden kan helen. Maar dat is zo'n vervelende gedachte, aangezien zoiets meestal hartstikke lang duurt.

Mja, ik zat er dus aan terug te denken, en volgens mij pak ik zulke dingen niet echt geweldig aan. Hoe moet je het wél aanpakken (een vriendin van me lijdt ook aan liefdesverdriet dusja..)? Oftewel: Hoe ga jij om met liefdesverdriet?
Ik ben benieuwd. :)

Ben je over je liefdesverdriet heen? Dán pak je het volgens mij best goed aan ;)

Ik doe niet veel, behalve wachten tot het over is.

Muziek en eten ;)

Nou,... Het duurde wel een halfjaar.. en totdat ik er echt helemáál overheen was waren we ook weer een jaar verder. :P En achteraf was het dus verspilde tijd, vind ik. :bloos:

drugs

Been there, done that. ;)

Ik luister een paar dagen zielige muziek, huil zo hard dat ik er misselijk van word, en loop rond in mn joggingsbroek.
Dan ga ik op zoek naar mensen die me kunnen opvrolijken, en trek ik weer normale kleren aan.
Denk ik dat ik er overheen ben, raakt het me opeens weer hard.
Huil ik nog een paar keer, en dan is het echt voorbij. Ik denk nog wel met pijn in mn hart terug aan die jongen, maar huilen doe ik er niet meer om.

En ohja:
Een grote hoeveelheid alcohol gaat er dan ook wel in. :rolleyes:

Tsjah, dat klinkt niet zo handig. Wat voor drugs gebruik/gebruikte je dan, en denk je zelf dat dit een goede manier is?

Zo lang?? :(

Hm... inderdaad, net als je denkt dat je eroverheen bent, dan raakt het je weer. Bij mij was dat helaas niet één keer.

Bij mij ook niet, maar ik hou er van mijzelf voor de gek te houden.

alcohol en wiet.

Tuurlijk is het een goede manier, anders zou ik het niet gebruiken.

Ja, zo lang. :( Stel je voor dat ik bij al m'n vriendjes zolang nodig heb om erover heen te komen. :|

Gezellige dingen met vriendinen doen, uitgaan en flink uitjanken. :(

haha

nog nooit gehad (y).

Muziek en veel nadenken...

Ongeoorloofd lang in bed liggen. Veel huilen natuurlijk. Muziek en eten zijn ook wel fijn... maar het helpt allemaal niet erg goed. Wat wel enigszins hielp was iedere keer als iets over hem in me opkwam ''screw you'' naar zn hoofd te slingeren (in gedachte dus wel).

Hmmm.. nooit echt liefdesverdriet gehad. Maar wel dat ik in de tijd nadat het uitging, het was al een tijdje minder en was niet echt verliefd meer, aardig wat chocola gegeten, veel gepraat en leuke dingen gedaan. Muziek geluisterd en wanneer het minder wordt blij zijn dat ik er vanaf was en naja.. het achter me laten.

Hm.. op dat 'screw you' was ik nog nooit gekomen. :)

Maar verdorie, het lijkt wel een beetje te werken ;)

ik giet me vol met alcohol gedurende een paar dagen, van 's ochtends tot 's avonds zat zijn en dan ben je't wel weer vergeten (Y)

Schrijven, schrijven, schrijven. En heel hard huilen natuurlijk.

Ja maar, ja maar... Als je dan weer nuchter bent he, en de alcohol is uitgewerkt... :confused:

Nu je het zegt... been there, done that too. :) Gedichten, nooit verstuurde brieven, al die stuff... Hmm... ja, dat lucht wel op.

dan heb je zo'n enorme kater dat liefdesverdriet niet in je opkomt

Schrijven en me helemaal terugtrekken en doen alsof alles goed gaat.

En ik hoop niet dat dat enkele keren gaat gebeuren.. Al verwacht ik het wel..
De eerste dagen eet ik nauwelijks.. Daarna eet ik veel, maar dan wel koeken en snoep wat ik dan allemaal 's avonds in mijn bed zit op te eten terwijl ik al zijn smsjes lees die hij me stuurde toen het nog goed ging..

Ja ik vind mezelf zielig, maar heb geen zin in leuke dingen..
Wat wel helpt bij mij is gaan trainen (=zwemmen).. Even alles loslaten..

Deze dingen moet je in ieder geval niet doen:
-hem voortdurend bellen/smsjes sturen
-zoveel mogelijk in zijn buurt blijven
-met hem gaan zoenen&sexen
-hopen dat jullie weer bij elkaar komen

Als je die dingen laat, kom je volgens mij al een heel end.

:D

Huilen en bij iedereen klagen over hoe kut ik me voel. Ondertussen heel hard proberen haar terug te krijgen.

Veel muziek, zorgen dat ik altijd pen en papier bij de hand heb en het allemaal van me af proberen te schrijven in vaak onnavolgbare teksten.

Ik heb maar 1 keer echt liefdesverdriet gehad. Gehuild alsof het nooit meer ging stoppen. Dagen in bed gelegen. Ziek gemeld op men stage omdat ik toch niks meer uit handen zou krijgen.

Dagen zielige liedjes geluisterd. Toen toch weer gaan stage lopen en na een paar dagen ging het wel weer goed :)

De eerste dagen ben ik boos.
Daarna word ik verdrietig
En dan na een paar dagen ben ik even verdrietig en ga ik me afzetten tegen dat gevoel en gun ik het hem niet dat ik me klote voel door hem en ga ik veel lol maken.



:confused:

Ja, daar ben ik het mee eens. :) Vooral die laatste is nogal moeilijk te volbrengen... Maar als je je eraan houdt, ben je inderdaad al heel ver.

Veel afleiding zoeken, meer met je vrienden doen als ervoor, meer tijd aan je hobby's besteden, je op je studie richten en kroegen. (y)

Ik zou zo'n trut zijn die met Champagne gaat proosten op het single-zijn; net zo lang tot dat ik zelf geloof dat ik er niet mee zit.

Oh ja, en met zoveel mogelijk leuke mannen afspreken die jou allemaal geweldig vinden zodat je ego lekker opgekrikt wordt.

Niet erg onbelangrijk is dan natuurlijk ook hoe lang het heeft geduurd he ;) :p
Bedoel, ik ben nu ook over mijn ex heen, al een tijdje, maar het heeft wel heeeeeeeeeeeeeeeeeel lang geduurd.

Aan iedereen verkondingen wat een lul het wel niet is (in case ik gedumpt ben). Of vertellen dat het echt beter zo is.
Ondertussen gewoon veel afleiding zoeken.
Ik krijg ineens neigingen om uren muziek te maken. En keiharde rockmuziek op te zetten.

[hoort Niet onder Muziek] Lovesongs
 

Helpen Lovesongs jou ook over liefdesverdriet heen of maken ze de pijn juist alleen maar erger???

Het hoeven bij mij niet eens lovesongs te zijn. Zolang het maar teksten zijn die ik heel erg hard mee kan brullen, en waar ik me in kan vinden. Meestal lucht dat wel op. Tuurlijk zijn er wel nummers die nog een extra trap na geven, maar zodra het me lukt om mijn cd-speler te overstemmen ben ik weer (redelijk) gelukkig!

hmm, mij herrinnerde ze me er alleen maar aan. Ik heb metal opgezet, dat werkt een stuk beter :D

(n)

(y)

Hangt er van af welke metal...als ik bijvoorbeeld HIM op zet wordt 't er niet beter op hoor!!!

sonata arctica. kamelot.

Maare Thrice, Iron maiden enzo willen ook werken als het maar wat wilder is.

Doet vaker meer slecht dan goed.. Alhoewel.. Na een potje janken voel ik me al wat meer opgelucht..

Mmmh, dan moet ik nog een hoop dingen laten! :(

Slipknot - Surfacing gaat dan een paar dagen op de repeat.
Verder ga ik eigenlijk gewoon verder met leven......wordt wel wat afstandelijker en killer en meer in mezelf gekeerd, maar dat gaat ook vanzelf weer over (y).