tja...ehm..ben ik op zoek naar aandacht?
 

Hallo!
Sinds september ben ik begonnen aan mijn opleiding. Ik heb het hardstikke naar mijn zin en ik heb zeker een goede beslissing gemaakt. Nou merk ik dat ik sterk naar een studiegenoot toe trek. Ik vind het moeilijk om precies uit te leggen wat ik daarmee bedoel. Ik denk dat ik vooral graag haar vriendin zou willen zijn, dat zij mij op de een of andere manier aandacht geeft. Ze is een hele lieve meid en ik mag haar graag, maar ik snap niet waarom ik graag haar aandacht zou willen hebben.

Ik heb daar eens over nagedacht en ik merkte dat ik wel vaker een persoon heb waar ik op de een of andere manier graag aandacht van wil hebben. Tot nu toe zijn dat vaak docenten/leraren geweest (meestal vrouwelijk, ook mannelijk). maar nu is het dus een studiegenoot van mij! Als ik de ene persoon niet meer zie (omdat ik naar een andere school/klas ga), lijkt het wel of daar dan iemand anders voor in de plaats komt.

Ik denk dat ik misschien wel een oorzaak weet. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik nooit de aandacht van mijn ouders heb gekregen, waar ik recht op had. Mijn zusje is geestelijk gehandicapt en vergt zo heel veel aandacht van mijn ouders. dat gaat dan weer teb koste van mij. Misschien dat ik daarom soms bij anderen de aandacht weg wil halen....

Mijn studiegenoot heeft niks in de gaten denk ik. Ik doe heel normaal tegen haar, net als tegen iedereen...maar ik ben bang dat dit misschien wel gaat veranderen...om haar aandacht te krijgen..

het klinkt misschien heel raar allemaal, maar ik weet niet goed hoe ik het anders moet omschrijven...

Misschien dat iemand dit herkent? Of weet wat ik misschien kan doen, tips ofzo?

Alvast bedankt.

Het is lastig in te schatten 'hoe erg' het is...ik denk dat de meeste mensen graag aandacht willen van mensen die ze graag mogen. De één zal het wat meer hebben dan de ander, maar ik denk dat het een logisch verschijnsel is...zeker als je voor je gevoel thuis aandacht te kort komt/bent gekomen. Zolang je normaal met die studiegenoot en ook normaal met je eigen gevoelens om kunt gaan lijkt het me niet zo'n probleem, als het een probleem wordt kun je altijd proberen om er met haar over te praten, wie weet begrijpt ze het wel. Of afstand van haar nemen als je er niet met haar over wilt praten.

Ik weet niet of het echt een probleem is...ik wil het eerst nog even een tijdje aanzien zeg maar. maar kan ik hier wel maar haar over praten dan? Ze weet van niks...is het dan niet raar als ik opeens met dit verhaal kom aanzetten?? Ik neem aan dat ze dan wel anders tegen mij aan gaat kijken.....tja, tis lastig...vooral omdat het een studiegenoot is...

Ik ken haar niet. ;) Ik zou niet zomaar ineens met je verhaal aan komen zetten. Ik bedoelde meer dat als je meer en meer aan haar gaat hangen en meer en meer aandacht gaat vragen ed, op een gegeven moment wordt dergelijk gedrag als storend ervaren en gaan mensen dingen invullen (over het waarom ed). Of je dan je verhaal wel of niet verteld, je gedrag valt dan op, dus maakt een gesprekje het misschien duidelijk oid.

Ik kan niet voor jou beslissen of je er met haar over kunt en wilt praten. Als het geen probleem is en je je niet heel raar gedraagt naar haar toe zou ik het ook niet doen, maar mocht het veranderen, dan is het wel iets dat je kunt overwegen, denk ik.

ja, zo..ik vond het al een beetje vreemd om met haar te gaan praten (zonder dat ik ga irriteren zeg maar). Maar goed...ik heb geen ide hoe het gaat lopen...ik zou het in mijn achterhoofd houden

Ik zei meteen al: "Zolang je normaal met die studiegenoot en ook normaal met je eigen gevoelens om kunt gaan lijkt het me niet zo'n probleem, als het een probleem wordt kun je altijd proberen om er met haar over te praten, wie weet begrijpt ze het wel. Of afstand van haar nemen als je er niet met haar over wilt praten." Dus idd niet wanneer je haar niet irriteert. ;)

Nee, dat is waar. Maar, ja hoe leg ik dit uit...
Op school hoop ik telkens dat ze mij aanspreekt, op msn hoop ik dat ze mij aanspreekt...steeds maar weer.
Wat jij zegt over het 'perfect' zijn, ik denk dat dat ook wel bij mij geldt. Vooral in deze situatie. Ik mag haar heel graag omdat ze is zoals ze is, haar eigenschappen die ze heeft...beter kan bijna niet.
Tja...het is moeilijk uit te leggen....

Oe, dat herken ik ook heel goed. Ben je dan niet stiekem een beetje verliefd? Of is het alleen dat je alleen de aandacht wilt van diegene? Ik heb dat ook wel vaak met mensen hoor, zoals jij het beschrijft...dat zijn dan altijd wel mensen die ik speciaal vind, ik weet zelf ook niet zo goed of dat hetzelfde is als verliefd op iemand zijn eigenlijk.

Ik heb dus eigenlijk ook geen oplossing :bloos:

Ja, heel bekend. En soms heb ik het verward voor verliefdheid, maar dat is het in mijn geval niet. Ik wil gewoon aandacht van bepaalde mensen, en die aandacht moeten ze dan alleen aan míj besteden. Een paar jaar geleden kon ik zelfs gaan flippen als tijdens een messengergesprek een ander werd genoemd. Ik heb helaas niet echt een wondermiddel ervoor, ik probeer mijzelf alleen voor te houden dat vrienden genoeg aandacht hebben voor iedereen, including me.

Nou, ik vind verliefdheid toch iest anders, dit is meer de aandacht. Misschien ergens ook omdat ik misschien zou willen zijn zoals haar..(niet letterlijk, maar sommige eigenschappen)..., haar inderdaad voor mijzelf hebben...

Denk dat ik gewoon moet proberen mijn gedachten op andere dingen te richten...en leuke dingen doen met mijn andere vrienden (ookal zijn dat er niet echt veel...)

je kan misschien nog wel gewoon met haar omgaan :). Als je haar beter leert kennen, dan zie je denk ik wel dat ze ook niet helemaal perfect is, want dat is niemand. Als je ziet dat zij ook wat minder leuke eigenschappen heeft, kan je misschien op een normale manier naar haar kijken en kunnen jullie gewoon vriendinnen worden/blijven. :confused:

Ik heb hetzelfde. :o Alleen heeft het bij mij geen duidelijke reden, want ik krijg thuis aandacht genoeg. :| Ik kan je verder ook niet helpen, want ik zou willen dat ik wist wat te doen....

Ik denk dat je haar als voorbeeldfiguur ziet.

Voorbeeldfiguren zijn belangrijk bij het succesvol worden in je leven.

Dit is denk ik positief voor jullie beide.
Jij wordt voor jezelf beter in je denken en handelen, zij krijgt waardering voor het goede denken en handelen. Jullie beiden worden gestimuleerd door te gaan!

hm, zo heb ik het eigenlijk nog niet eens bekeken, misschien dat hier wel wat in....

Veel mensen (waaronder ikzelf ook) hebben voorbeeldfiguren, zij helpen jezelf te ontwikkelen zoals je jezelf het liefst ziet. Vaak leer je onbewust van voorbeeldfiguren, ik denk dat je nu bewust leert van je voorbeeldfiguur. Het is juist wel leuk dat je het ontdekt hebt :).

daar heb je wel gelijk in, maar het is toch wel lastig...nouja...ik laat het gewoon zoals het is...loopt wel los...