[gedicht] Een sprekende stilte.
 

Een sprekende stilte

Zij kon niet praten,
Zij kon niet zwijgen.
Haar lichaam sprak boekdelen,
Toch hoorde hij haar niet.

Stille tranen, een geluidloze schreeuw.
Achtervolgen hen.
In onze dromen en herinneringen,
Zijn wij verloren.

Zij die niet praten, zij die niet luisteren,
Blijven rennen.
Een oneindige muur van emoties,
Waartegen wij leunen.

Zij kon niet praten,
Zij kon niet zwijgen.
De stilte omvatte duizenden woorden.
Toch hoorde hij haar niet.

-x-

Waarom "doch" en niet "toch" ? :confused:

Je werkt nogal veel met herhalingen, erg veel het woordje "zij" ook. Hoewel je soms nogal clichématige beelden gebruikt, trek je je nog uit de slag. Ik weet niet goed wat ik ervan denk dus. Ik denk niet dat het echt mijn genre is zo :s

'Doch' klinkt naar mijn mening mooier en daarom heb ik daarvoor gekozen. Wat vind je precies cliché?

Zij die niet praten, zij die niet luisteren,
Blijven rennen.
Een oneindige muur van emoties,
Waartegen wij leunen.
-
dat vind ik zelf echt een mooi stukje,
die herhaling van het woord zij, stoort mij helemaal niet!

"Doch" betekent toch "maar" :rolleyes:

Maar hoorde zij mij niet :rolleyes:

'Doch' betekent, zoals Christiana al aanwees, "maar". Daarom vind ik 'Toch' beter passen. Een woord moet niet alleen mooi klinken maar ook correct zijn.

"Haar lichaam sprak boekdelen", "een geluidloze schreeuw", "een oneindige muur van emoties", "de stilte omvatte duizend woorden". Dat soort dingen.

Aan de ene kant ben ik het met Gezweetwel (zeer originele nick trouwens) eens dat het soms erg cliche is. Maar op de een of andere manier stoort het me aan de andere kant niet. Het leest prettig, het doet me een plezier.

Dan hebben jullie helemaal gelijk. Was in de volledige veronderstelling dat het ook klopte, naast het feit dat het mooier klonk. Ik heb het aangepast.

Dank voor alle reacties! :)

Weet je wat je wel zou kunnen doen, misschien dat dat mooi is:

Doch hij hoorde haar niet

Je moet maar kijken :)

Breekt dat niet te veel met het ritme?

Ben ik het mee eens. Ik verander 'Doch' gewoon in 'Toch'. Dan blijft het ritme hetzelfde. :)

Grammaticaal gezien moet het zijn: Doch hij hoorde haar niet.
"Doch hoorde hij haar niet" kan niet eens.
Maar goed, dat terzijde, het is al opgelost.

Dat wisten we al...heb je ook nog iets toe te voegen?