Twijfels
 

Misschien dat er al topics hierover zijn aangemaakt maar ik ga het er tioch op wagen.
Ik ben een erg onzeker meisje en dat weerspiegelt zich natuurlijk ook in mijn relatie. Ik heb sinds 6 maanden een lieve, geweldige vriend.
Maar toch heb ik regelmatig twijfels over "ons". Hij doet mij aan niets twijfelen over hem, het ligt volledig bij mij. Om maar een voorbeeld te geven 'hij verdient beter als mij, hij kan beter krijgen.' We hebben daardoor al 2 keer een serieuze dip gehad in onze relatie. Ik wil hem absoluut niet kwijt maar er moet een oplossing komen. (nogmaals de schuld ligt volledig bij mij)

De laatste tijd gebeuren er ook dingen in de naaste gebeurtenissen die mij stressy maken. Die stress reageer ik dan op hem af, het gebeurt onbewust. Ik wil en kan zo niet verder.
Hebben jullie misschien tips?
Sorry voor het misschien wat saaie verhaal, maar ik moest het even van me afschrijven.

Blijf er met hem over praten zodat hij weet wat er in je omgaat, dat is de beste oplossing, want zo weet hij ook waardoor jij reageert zoals je doet.

Blijven praten idd, zodat hij weet wat er in jou omgaat. Dat kan jou op den duur ook inzicht in jezelf geven, waardoor je wellicht je interactie, denk en gedragingenpatroon kunt veranderen.

Het belangrijkste is natuurlijk iets aan je eigen onzekerheid te doen, want dat is immers de bron van de problemen. Niet makkelijk om daar mee aan de slag te gaan, maar het levert je uiteindelijk heel veel op.

ik herken mezelf wel in je verhaal..
ik heb nu 2 jaar een relatie met mijn vriend en vooral zo rond het 'half jaar' had ik grote twijfels.
Ik vond mezelf niet goed genoeg, ik vond dat hij beter verdiende dan mij enz..

dankzij hem heb ik geleerd meer vertrouwen in mezelf te hebben. We hebben hierover ook gepraat en zijn woorden waren geruststellender dan ik eerst had verwacht. Hij zei dat ik echt de enige was voor hem en dat hij zo veel van me houdt en hij zijn leven met mij wil delen en dat hij me knap vond enz. enz.

Dus ik denk echt dat je er met hem over moet praten, weet hij ook waar hij aan toe is. Als het echt een goede jongen is zullen zijn woorden je troost bieden :)

Bij mij hebben mijn onzekerheid en twijfels er mede aan geholpen dat m'n relatie stuk liep. En dat kwam doordat wij er niet over gepraat hebben. Ik werd door die onzerheid best wel negatief over onze relatie en straalde dat ook uit. Hij zag dat, zei niks, maar ergerde zich er wel aan. Waardoor het eigenlijk alleen maar versterkt werd. Hij gaf me niet de kans het weg te werken.

Om een lang verhaal kort te maken: praten dus ;) En met je onzekerheid aan de slag.

Ik herken mezelf hier ook wel in...maar ik begrijp alleen niet helemaal waarom je gaat denken dat hij beter verdient dan jou...Hij kiest toch voor jou en niet voor een ander die volgens jou misschien "beter" is...verder is het belangrijk dat jullie goed met elkaar praten als je wil dat jullie relatie standhoudt.
En probeer de stress niet te veel op hem af te reageren, dat vind hij ook niet zo fijn denk ik...een goede manier om stress kwijt te raken is bijv. sport ;)

ow en by the way... excuses voor 't saaie verhaal zijn niet nodig, 't is juist goed dat je het van je af kan schrijven!

Heb dat ook gehad, is heel vervelend idd.

Ik herken het ook , maar vanaf de andere kant. Mijn vorige relatie duurde 4 jaar , maar heeft serieus te leiden gehad onder het feit dat ze zichzelf niet leuk/goed genoeg kon vinden. De extra externe problemen die daar overheen kwamen waren de spreekwoordelijke druppel ... een druppel die normaal in een lege emmer zou vallen.

ik kan alleen maar zeggen: Probeer vertrouwen te krijgen in je relatie, dat scheeld een hele boel stress en niet alleen voor jou.

Herkenbaar, ik heb het ook wel, hoewel niet zo extreem als jij. Blijf praten met je vriend en eventueel met andere mensen om je stress wat kwijt te raken. En probeer wat te doen aan die onzekerheid, bedenk dat hij niet voor niets voor jou kiest en niet voor een ander, maar ik weet ook wel dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan.

Juist. "gewoon" dit. Hij kiest jou toch niet voor niks?! Jij bent voor hem de beste, niemand anders.
Verder kan je hem toch gewoon uitleggen dat je gestresst bent, en daarom mss soms wat lullig op hem kan reageren. Dat snapt hij wel joh.
Sterkte ermee, en niet teveel twijfelen.