Aankoop camera - 2 weken proberen -> krasje
 

Heb een camera gekocht bij een winkel onder voorwaarde dat je hem 14 dagen mag gebruiken. Zo gezegd zo gedaan...en 10 dagen gebruikt en geconcludeerd dat de kwaliteit niet goed was.

Vandaag terug naar Amsterdam en daar in de winkel bleek dat er een licht krasje op het LCD scherm zat en daarom mag ik hem niet meer in ruilen.

Hun staan sterk in hun recht denk ik of zijn er nog mazen?...

Het lijkt mij ook dat zij sterk staan. Vervanging van het LCD-scherm lijkt mij ook geen optie.

Heb je niet de voorwaarden bekeken? Als het er daar duidelijk in staat... Maar misschien dat je gewoon een klein bedrag betaald en dat je het dan wel mag terug doen?

Ik ben op dit forum gekomen voor wat consumentenadvies en niet voor een spellingslesje van een 17-jarige. Als ik graag wil weten hoe ik correct kan spellen dan raadpleeg ik Van Dale wel,oke? Ik heb ook je andere posts bekeken en hierin zie ik o.a. een zin staan met een komma vervolgd met het wordt 'en'. Als je dan toch wilt mierenneuken moet je dat ook achterwege laten!

Doe eens normaal als dat een beetje gaat. En over je (eigenlijke) probleem. Het lijkt mij niet meer dan normaal dat de winkel de camera niet terugneemt.

Een andere oplossing is wel het proberen te verwijderen van het krasje. Daar zijn genoeg spullen voor te vinden dacht ik.

Ik zal ongetwijfeld ook spellings- en stijlfouten maken, maar hun als onderwerp van een zin vind ik toch wel heel erg twijfelachtig. Maar is het niet handiger om je af te vragen wat er in de voorwaarden stond, zoals een medeforummer opmerkt, in plaats van je druk te maken over mij?

En heb je al geprobeerd het op een akkoordje te gooien met de winkelier? Misschien kun je voorstellen dat hij het toestel terugneemt en jij een ander product van hem koopt voor minimaal dezelfde prijs.

Voor het verwijderen van een krasje op schermpjes van glas/plastic zijn inderdaad middeltjes verkrijgbaar, maar voor het verwijderen van een kras op een LCD schermpje voor zover ik weet niet.

@ TS: weet je zeker dat er een kras op het LCD schermpje zit en niet op de lens? Ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe je een kras op een LCD schermpje kunt maken.

Dat is afhankelijk van de vraag voor wiens risico dat gebruik komt. Het lijkt mij voor de hand liggen dat je als koper op proef heel voorzichtig bent maar dat de verkoper toch niet zal willen opdraaien voor eventuele krassen.

Ik denk dat er wel iets te vinden is in eventuele algemene voorwaarden, daar kun je wel naar vragen in de winkel, waarschijnlijk zijn die bij de rechtbank van de plaats van de winkel gedeponeerd of op internet in te zien. Maar ik denk dat je vrij weinig kans hebt op je geld terug.

Ik denk niet dat je kans maakt je geld terug te krijgen. De winkelier kan het product namelijk niet meer als nieuw verkopen.

Ja, helaas. Als het krasje d'r bij aankoop nog niet opzat is het dus schade die jíj veroorzaakt hebt. Dan hoeft een winkelier het natuurlijk niet terug te nemen. Net of je kleding met een gat d'r in gaat ruilen.

Dat lijkt mij eigenlijk altijd het geval als iets al twee weken gebruikt is... :s

Nee hoor. Als jij kleding terugbrengt hangen ze het ook zo weer op in de winkel. Dat is bij alles zo. Ik vind het trouwens wel raar dat hij je geen proefmodel heeft meegegeven. Dat is meestal gebruikelijker.

Jezus hoe lang zijn jouw tenen :D

En ontopic: als in de voorwaarden staat dat het artikel onbeschadigd moet zijn, wat mij wel logisch lijkt,dan heb je niet echt een poot om op te staan, lijkt me.

Dat klopt niet helemaal. Het is nog maar de vraag of die voorwaarden van toepassing zijn. Ze kunnen onredelijk bezwarend zijn (maar dat lijkt niet het geval te zijn), maar ze hadden ter hand gesteld moeten worden....is dit niet het geval, dan zijn ze niet van toepassing.

:rolleyes:

Uh uh, naar mijn weten wordt je geacht bij een koopovereenkomst altijd op de hoogte te zijn van de AV van de verkoper.

Je bedoelt dat je als consument een 'onderzoeksplicht' hebt m.b.t. die AV? Of dat de verkoper altijd de AV ter hand moet stellen?

Algemene voorwaarden zijn ook van toepassing als de verkoper begreep of moest begrijpen dat de consument de algemene voorwaarden niet kende, dus dat is op zich geen probleem. Het gaat hier om de vraag of de consument een redelijke mogelijkheid heeft gehad om van de algemene voorwaarden kennis te nemen. In de regel kun je algemene voorwaarden meteen meekrijgen als je om een kopietje vraagt bij de balie, soms staan ze zelfs op de achterkant van de factuur afgedrukt, maar in elk geval staat altijd het nummer waaronder ze zijn op te vragen bij rechtbank of KvK op de factuur vermeld bij de adresgegevens.

Je kunt er dus gewoon van uitgaan dat die algemene voorwaarden van toepassing zijn. Zelfs al zou het hele bovenstaande verhaal niet gelden (en het geldt wel, want het is gewoon geldend recht in de artt. 6:231 e.v.) dan nog zou de consument niet kunnen beweren dat hij niets van algemene voorwaarden wist, omdat alle winkels algemene voorwaarden gebruiken, en je als consument niet kunt volhouden dat je verwachtte 'zomaar een ongeclausuleerd gebruik' van die actie te mogen maken. Overigens ook naar commuun verbintenissenrecht zou de klant nog aansprakelijk zijn omdat hij de zaak onder zich heeft en daar als een goed huisvader zorg voor moet dragen.

Ik heb het nou niet persé over de vraag óf zij aansprakelijk is voor de schade, maar of de algemene voorwaarde toepasselijk zijn.

Volgens mij zit je er naast. Art. 6:232 geeft aan dat iemand ook gebonden is aan de AV als de gebruiker moest begrijpen dat de ander de inhoud niet kende.

Als de AV niet ter hand gesteld worden nu dat redelijkerwijs wel mogelijk was, is een beding van de AV vernietigbaar: art. 6:233 aanhef en onder b juncto art. 6:234 lid 1 a en b in onderling verband.

Er rust op de verkoper een plicht om de consument de AV te overhandigen als hij deze wilt gebruiken, en niet voor lief wilt nemen dat enkele bedingen daarvan vernietigbaar zouden kunnen zijn.

Dat. Ik kan me herinneren dat een dergelijke situatie als voorbeeld werd gebruikt bij een rechtencollege enkele weken geleden. Daarin werd gesteld dat de koper op de hoogte dient te zijn van de AV en dat de verkoper op verzoek altijd de AV ter hand moet stellen.

Nee, dat ben ik niet met je eens. Ik geef toe dat er verschil van mening over kan bestaan. Ik verdedig dan ook een andere mening. Artikel 6:233 sub b bepaalt inderdaad dat een beding vernietigbaar is als de wederpartij niet een redelijke mogelijkheid heeft gehad om kennis van de voorwaarden te nemen. Artikel 6:234 lid 1 geeft sub a en b twee invullingen van dat 'redelijkerwijs kennis hebben kunnen nemen'-vereiste, maar naar mijn mening is die opsomming niet limitatief. Het eerste lid van artikel 6:234 moet dan naar mijn mening dan ook gelezen worden als 'De gebruiker heeft de in artikel 233 bedoelde mogelijkheid in ieder geval geboden indien ... (sub a en b)'. Dat wil dus zeggen dat er behalve die twee mogelijkheden nog andere kunnen zijn. Anders zou dat tot het resultaat leiden dat iedereen altijd een exemplaar van de (soms lijvige) algemene voorwaarden mee zou krijgen naar huis. Er pleit ook een taalkundig argument voor: als het tegendeel waar was, dan had de bepaling beter geluid: 'De gebruiker heeft de in artikel 233, sub b bedoelde mogelijkheid niet geboden, tenzij ... (sub a en b).'

Of het de heersende mening is weet ik niet, ik denk het niet, maar ik zou het nogal flauw vinden als winkels toepasselijkheid van hun algemene voorwaarden zouden verliezen doordat ze niet elke klant een exemplaar meegeven. Een klant weet dat ze er zijn en als de klant iets specifieks wil weten, zoals de risicoverdeling in geval van koop op proef, dan moet de klant erom vragen. Wat dat betreft ben ik wel een beetje van de oude stempel: ik vind dat het consumentenrecht niet helemaal in het teken moet komen te staan van een oerdomme, hulpeloze consument. Dan gaan we echt de Amerikaanse kant op, waar men het begrip 'risicosfeer van de consument' gewoon helemaal niet kent (of wil kennen).

Trouwens, even helemaal los van academische vingeroefeningen, ook al zouden de algemene voorwaarden hier helemaal niet van toepassing zijn of zou het betreffende beding vernietigbaar zijn, dan nog zou ik denken dat het risico gewoon bij de klant ligt.

De crux zit 'm inderdaad in de vraag of art. 6:234 lid 1 limitatief is of niet. Afhankelijk van dat antwoord is te stellen wie er 'gelijk' heeft. Zoals je al wel door hebt, zie ik het als een limitatieve opsomming. Reden: "bedoelde mogelijkheid is geboden, indien hij hetzij....hetzij...hetzij...." Daarin zie ik een beperking in het aantal mogelijkheden; deze mogelijkheden, geen andere.

Over dat laatste. Daarin ben ik het met je eens. Alhoewel ik het wel een beetje vreemd vind dat er een 'nieuw' toestel wordt meegegeven, en niet een proefmodel zoals in dit topic al eerder is aangehaald.

Ik denk dat de heersende mening ook wel is wat jij zegt, hoor. Ik ben niet echt thuis in het consumentenrecht maar ik denk dat de bescherming van de consument hier toch de doorslag geeft. Door de vergaande 'Europeanisering' van het consumentenrecht zie je overal dat verkopers worden teruggedrongen en consumenten steeds 'machtiger' worden. Er is ook heel veel kritiek op de wijze waarop dat gebeurt, met name in internationaal verband; zo wordt het de Europese Unie behoorlijk kwalijk genomen dat zij zomaar met allerlei richtlijnen bepaalde consumentenregels erdoor dramt, zonder ook maar enige rekening te houden met het ipr van de lidstaten (denk bijv. aan de richtlijn timeshare, of de richtlijn electronische overeenkomsten/koop op afstand of de richtlijn betreffende garanties op consumentengoederen).

En zo zie je maar weer hoe belangrijk het is dat wetteksten zo duidelijk mogelijk worden opgesteld. :p

en, juristen, heeft ze nou wel of niet een kansje ?

Dat is door meerdere mensen al gezegd: nee. Ten eerste omdat ze 'het recht' niet aan haar kant heeft, ten tweede omdat ze gewoon de tijd en de middelen niet hebt om daar werk van te maken, ook al zou je gelijk hebben.

Antwoord 1: Mijn tenen zijn lang, maar vooralsnog heb ik geen behoefte aan opmerkingen over mijn spelling zolang het niet TE dramatisch is...

En nu ontopic.

Mijn ouders zijn vandaag opnieuw naar de winkel gegaan en ze hebben naar de baas gevraagd. Hele verhaal uitgelegd over het krasje, de medewerker enz enz. De baas vond het niet geheel terecht hoe zijn medewerker heeft gehandeld, ook omdat wij nog gebeld zouden worden en dat niet was gebeurd. De bedrijfsleider heeft toegegeven dat het inderdaad zo is dat het bijna onmogelijk is dat een schade-gevoelig apparaat als een fotocamera onbeschadigd blijft na twee weken. Het krasje was trouwens een haarfijn krasje, geen diepe sleutelkras ofzo. Dus we hebben hem mogen inruilen en we hebben een andere camera uitgekozen.

En het bedrijf draait geen verlies op teruggebrachte camera's binnen het gestelde probeertermijn. Hij gaat inderdaad niet terug de winkel in maar naar de fabriek, anders koopt de andere mogelijk een 2e hands camera wat mij niet terecht lijkt.

Nou goed, eind goed al goed en verbaasd over de toch nog vele reacties.

Kleding die je terugbrengt heb je over het algemeen niet eerst twee weken gedragen. Ik iig niet.

Er is ooit gekozen voor een systeem waarbij Algemene Voorwaarden (AV) snel toepasbaar zijn. Pas als de partij de AV heeft aanvaard, zijn ze verbindend. De crux bij AV zit hem bij het feit dat AV gelijk bij een overeenkomst verbindend zijn. De verkoper heoft niet na te gaan of een consument de AV kende bij het afsluiten van de overeenkomst. (6:232 BW). Daarentegen kan een consument iets uit de AV laten vernietigen als de verkoper haar niet een redelijke mogelijkheid heeft geboden om van de AV kennis te nemen. Zo'n mogelijkheid is bijvoorbeeld het laten inzien van de AV voor de koop. of je plaats de AV op internet. (6:233b BW).

Was er toevallig net mee bezig :).

Nouja, daar hadden Grimmetje en ik het dus over: de vraag of de in art. 6:234, eerste lid vermelde mogelijkheden als limitatief moeten worden beschouwd of dat er daarnaast ook nog andere mogelijkheden zijn waarop de wederpartij een redelijke mogelijkheid kan hebben gehad om van de algemene voorwaarden kennis te nemen. Ik ben van mening dat die er wel degelijk is, wat jij kennelijk ook verdedigt, anders zou de bepaling van art. 233 sub b ook zinledig zijn; dan hoefde men het criterium 'redelijke mogelijkheid' niet te hanteren, maar kon volstaan worden met simpelweg bepalen dat algemene voorwaarden altijd vernietigbaar zijn tenzij ze ter hand zijn gesteld of indien dat niet redelijkerwijs mogelijk is ze op eerste aanvraag worden toegezonden.

Ja klopt, ik ben het hier met je eens. Alhoewel ik niet zo snel een mogelijkheid kan bedenken welke je moeilijk NIET onder 234 zou kunnen scharen.

Dan ga jij je echt nog verbazen over hoe het er vaak genoeg aan toe gaat hoor :D

Bij mijn vorige 2 baantjes mocht ik ook alles (binnen een bepaalde termijn; de één 14 dagen, de ander 8 dagen) terugnemen.
Gebruikt of niet: als het nog maar te verkopen was, oftewel onbeschadigd. Dat gold zowel voor de inhoud als voor de verpakking (opengemaakt mag wel, maar niet opscheuren oid).
Plakbandje om de verpakking weer dicht te doen (indien nodig) en terug de winkel in. Zo gaat het zo vaak.