De Muur
 

De Muur.

Mijn hart,
bouwt een muur.

En steentje voor steentje,
sluit ik mezelf af.

Mijn ziel,
naast mijn hart.

En steentje voor steente,
sluit ook hij zich af.

Mijn leven,
een muur.

En alle stenen,
sluiten mij af.




ik wil jullie vragen, te reageren, met enkel het bericht wat je erbij voelt. bij voorbaat dank

//Jeroen aka skull-head

Wat ik hier bij voel? Machteloosheid.
Als in; mijn persoon zou willen helpen, de muren tegen gaan. ( Muren zijn immers niet goed in mijn belevenis ) Maar aan de andere kant nieuwsgierigheid omdat ik wil weten wáárom, en hoe ze ooit weer afgebroken kunnen worden.

Maar de machteloosheid overheerst denk ik. Zo van "Ik zou hier wat tegen willen doen maar dat kan ik niet want ik ken de schrijver niet en overigens de oorzaken niet en overigens ook niet waarom de schrijver het zo wil, en of de schrijver het wel anders zou willen. En nog iets: of het fictief is of niet"


Tja, je vroeg m'n gevoelens erbij he ;)
Er had denk ik een correcter antwoord gestaan als het gewoon om de schrijfwijze had gegaan

Liefs,

Ik denk ook machteloosheid. Het idee dat de schrijver van dit stuk zich zo voelt, dat ik graag door die muren heen wil breken en van hem wil houden. Maar dat ik hem niet kan helpen, want alleen hij kan zichzelf openstellen. Dat voel ik.

been there, done that, ook al toen ik 15 was.

Eerlijk gezegd voel ik alleen irritatie. Dat omdat het gedicht niet op een manier is geschreven dat ik kan voelen wat de dichter (jij) mij wilde laten voelen. En ook omdat de woorden al zo vaak zijn gebruikt (typisch puber, zoals Halo al zei: been there, done that).

Je moet nog een steente veranderen in steentje. Het is vrij cliché, maar wat maakt het uit. Het is in ieder geval goed dat je met dichten bezig bent.

Ik dacht bij sommige van je vorige gedichten dat je echt vooruit was gegaan, boven 'het' gemiddelde kwam, maar dit valt me eigenlijk een beetje tegen.

Ik hoopte bij de titel op een gedicht over de Berlijnse muur. Misschien is dat onderwerp inmiddels ook niet meer zo origineel, maar toch origineler dan mensen die een muur om zich heen bouwen. Ik denk dat jij mooie gedichten kunt schrijven als je originele onderwerpen bedenkt. Het is wel zo dat je nooi uitgeschreven raakt over emoties als verdriet, liefde en eenzaamheid, maar het is wel erg moeilijk deze onderwerpen zonder clichés te bedichten.

Ik ga trouwens niet zeggen welk gevoel ik bij je gedicht krijg, want ik ben een gevoelloze trut.

Bij dé muur denk ik aan dé ronde, ik dacht dat het over de mooiste wedstrijd van het seizoen ging.