Ode aan Mijn Toverstaf
 

Ode aan mijn toverstaf

Mijn toverstaf vol blauwe substantie
Speelt al jaren “Pak mij als je kan”
Met alle gedachten in mijn hoofd
Verleidt hen tot een metamorfose

Een wedergeboorte als overgang
Naar een grijze zone vol letterbrij
Waarna zij sterven in het bestaan
Maar nét daarom ontpoppen bij jou

(weet niet of ik terug een dichtende ziel ben, maar dit dook gisteren op in mij, ik zou zeggen: shoot :-) )

Groetjes, Dreampoet

Misschien ligt het aan mijn dirty mind, maar op één of andere manier kan ik me niet aan de indruk ontrekken dat dit een viezigerige zin is...

Ik krijg het ritme gewoon niet te pakken! Vooral met de tweede zin van de eerste strofe en met de laatste zin van de tweede strofe heb ik nogal moeite; 'bij jou' is zo anders qua klank dan de rest vd uitgangen van de regels.

Hm, wat ik er oppervlakkig uithaal is dat je 'dichtstaf' tot uiting komt wanneer er over de geliefde moet worden geschreven. Het sterven hierin snap ik niet zo goed...

Het sterven gaat over de zaadjes zoals ik het lees. Klopt dat?

Dit gedicht handelt eigenlijk over datgene waarover al mijn werk van vroeger ook handelde, over het vatten van gevoelens, gedachten, in woorden die ze naar buiten kunnen brengen... Sinds ik 'volwassen' schrijf, ben ik gefascineerd door het proces van woorden kiezen, woorden gebruiken die perfect passen rond het gevoel dat ik wil overbrengen... Ik schrijf daarom niet (per se meer) over liefde, want daarvoor bestaan maar weinig echt 'passende' woorden, 'jou' slaat dan ook op de lezer, niet een vrouw... Het beste heb ik m'n gedachte over die woorden eens gevat in een gedicht over een jas, ik zoek het nog eens op...

Ik vrees dat ritme niet m'n eerste zorg was, ik concentreerde me volledig op de inhoud deze ochtend toen ik het schreef, besefte ook dat ik had moeten wachten, meer had moeten herlezen en wachten met posten, maar kon het niet laten... het kan wel beter waarschijnlijk, even geduld, ik denk dat ik terug aan het schrijven sla, kijken wat de komende dagen brengen ;-)

En tenslotte, er is helemaal niets dirty aan, vooraleer ik op Onzin beland ;-) Evenmin komen er zaden aan te pas, maar misschien werd je dat nu ook al duidelijk, na te lezen wat ik zonet schreef...

Jammer dat je geen twee gedichten tegelijkertijd kan posten, dat wist ik niet meer, was te lang geleden... want het andere dat ik hier plaatste, en hier morgen opnieuw plaats, past bij dit gedicht, en maakt al meer duidelijk...

Groetjes, Dreampoet