Een meisjeshand: zij geeft't fictieve aanzien der liefde weer kans.
 

Ik had zo graag nog eens geschreven,
mijn liefde voor jou omvat in woord.
Maar wanhoop drijft mij tot op heden,
de zorg dat niets ons samenzijn verstoort.

Want wat heb ik u lief sinds sedertdagen,
en hoezeer splijt mijn hart als ik u mis.
Verdrijf ik de tijd; hoe zou ik u hagen?
Maar 'k verander niets, zoals het nu is.

Want op mijn ík heeft u uw liefdespijlen;
het richten van zulks is blind doch wilbeschikt.
En pas na maanden komt 't reilenzeilen,

komt de twijfel, 't scheuren, tragiek.
'Maar niet vandaag!' Want deze dag,
wijd ik mijn wezen in opstandig repliek.

Ja deze dag gebouwd op liefdes waarde.
Je t'aime, je t'aime... c'est magnifique.

mooie woordkeuze, ik hou wel van 'zware' zinnen zo af en toe
Maar is het niet: magnIfique?

Oeh, wat slecht van mij. Dat had ik over het hoofd gezien. Het is inderdaad magnifique.

De titel, het sonnet. Ja, in alles doet dit aan Xineof denken. De stijl doet me verder denken aan iemand als Rawie en dat is ook niet zo verwonderlijk :).

In de eerste strofe heb je het verandert zoals ik het had voorgesteld en misschien moet je zelf toegeven dat dat ook een hele verbetering is :D.
De tweede strofe loopt het fijnst en vind ik ook het mooist. Dat pakt. Ik moest wel even wennen aan het ritme van hoe het sextet gelezen moet worden, maar dat is wel heel sterk geschreven. Tragiek - magnifiek rijmt verrassend, toch wel, en het schopt er lekker uit. Ja ik ben hier weg van. :cool: Dit is gewoon goed. Heerlijk om weer zo wat van je te lezen.

Het ritme is een soort van kartelschaar, als je snapt wat ik bedoel, en ik bedoel het niet negatief. Het is meer een ritme waar je je doorheen slaat, en als het gedicht dan is afgelopen, besef je dat het eigenlijk vanzelf ging. Misschien is dat de sextet waar Halogeen het over had, ik weet eigenlijk niet precies wat een sextet is.

Reilenzeilen is echt een prachtwoord. Je hebt sowieso veel mooie woorden gebruikt, maar reilenzeilen is het mooiste.

Ik denk dat ik de eerste strofe het best vind. Als ik het zo bekijk lijkt dat me qua woordgebruik, zinsconstructies, taaltechnische 'snufjes' de simpelste, maar misschien dat het me daardoor juist zo treft, of doordat ik me er gewoon in kan vinden.

Bij de zin Want op mijn ík heeft u uw liefdespijlen; heb ik het idee dat er iets mist, alsof er 'gericht' achter liefdespijlen zou moeten staan.

Verder denk ik dat ik op dit gedicht niets aan te merken kan hebben. Normaal gesproken zou ik nu zeggen dat ik die drie puntjes in gedichten zo verschrikkelijk lelijk vind - en dat vind ik nog steeds - maar misschien dat ik wel snap waarom je ze hier hebt gebruikt.

Ik vind het altijd geweldig gedichten te lezen waaraan je kunt zien dat de schrijver er zoveel aandacht aan heeft besteed.

Sonnet: Een veertienregelige dichtvorm, bestaand uit twee kwatrijnen (samen het octaaf) gevolgd door twee terzetten (samen het sextet).

Mooi hoor, het doet me denken aan dat liedje 'Oh mon amour, mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour', maar dat komt alleen door die laatste zin. Liefdes waarde? Is dat niet liefdeswaarde ofwel liefde's waarde?

Zo mooi aan dit gedicht, vind ik de opbouw die erin zit. Het begint redelijk nuchter, en zoals csn al zei, daar is de woordkeus ook nog vrij ehh, licht. Maar in strofe 3 en 4 is het dramatiek, meer emotie, zwaarder. Het gedicht speelt echt als een filmpje in mijn hoofd.

Wat minder mooi is misschien af en toe het ritme, maar ik weet niet of dat het gedicht juist charmant maakt of dat het mooier zou zijn als het ritme vlekkeloos was.

Fijn om weer eens zoiets van je te lezen.

Blij te horen dat jullie dit weer een echt xineof gedicht vinden, dat was waar ik op hoopte :)!

Het is inderdaad magnifique, slordig. En ik had het nog gevraagd aan Halogeen haha. Verder is het ritme inderdaad wat lastig, ik zou het gedicht dan ook eigenlijk moeten voordragen.

Porcelain; ja je hebt gelijk, het moet eigenlijk liefde's waarde zijn, maar ik vond liefdes waarde wat 'dubbelzinniger', op meer manieren uit te leggen, maar daar ben ik zelf ook nog niet helemaal uit ^^.

Dank voor de positiviteiten :cool:.

(Nu vind ik dit stiekem toch nog veel mooier dan ik het al vond)

Ik kan hier wat van leren!

Je gebruik van dichtvorm vind ik allereerst erg goed. Dat gebeurt te weinig op dop; te veel in vaste vormen dichtend (doe ik ook te veel :o)

Je woordkeuze, je taalgebruik, ik houd er van. Het 'oudse' woordgebruik trekt mij aan: woorden als; sedertdagen, zulks, wilbeschikt. Daarentegen ook een combinatie met 'nieuw' taalgebruik; Leuk!

Het ritme, daar struikel ik af en toe een beetje over, b.v. zin 4 eerste strofe. Ik snap die zin inhoudelijk ook niet; het woordje niets b.v. Ik ga het vandaag nog een paar keer lezen, het heeft ook aandacht nodig.

Aangezien je hierop wees en ik het nog helemaal niet gelezen had, mag dit vast wel ge-upt (en anders krijg ik een strenge CSN achter me aan).

Ik houd van het woord repliek <3 Dit gedicht raakt mij meer dan je tweede gedicht, misschien is het toch iets toegankelijker. De tweede strofe (nu ja, de tweede helft bedoel ik eigenlijk) vind ik heel erg sterk. , mooier ook dan de eerste strofe, maar zo in combinatie met elkaar vind ik de eerste strofe ook mooi (als je begrijpt wat ik bedoel).

Dat dus eigenlijk.