sub specie aeternitatis
 

Over wilde winden van verlangen,
zwerven wij
met vleugels van papier.
Hoe vrij en onbevangen
met zilver'n parels
in het haar.

Zo flonkert het rode bitterzoet
als dauwdruppel
in de nacht,
waar bloemenhoofden buigen
voor de zachte zomerwind.

'waar bloemenhoofden buigen
voor de zachte zomerwind.'

<3


nuttig commentaar later

Bedankt voor de (voorlopige) reactie! :)

Heeft nog iemand een mening, commentaar of eventuele opmerkingen?

is de titel latijn? ik heb twee jaar latijn gehad, maar dat werpt geen vruchten af.

de laatste strofe vind ik het beste, 't mooiste. door de woorden. en ik weet het niet. ik weet niet goed waar het over gaat en hoe ik het moet lezen. want het is nogal beeldend hm. maar het leest lekker, een lekker sfeertje heb je te pakken :)

Je taalgebruik is mooi, het loopt fijn, goed visualiserend, je speelt leuk met alliteratie, maar het raakt mij niet. Ik weet niet hoe dat komt, maar ik vind het wel een belangrijk aspect. Misschien is het mij te lief, te zacht, te braaf, ik weet het niet precies.