Hier, ver vandaan (Oudje)
 

Raam huilt,
lucht wolkt wereld donker
Kind schuilt
zucht bang blazende wind

En sterren en maan,
tezamen, ver verregend
in stille mens vergaan
Laten tranend kinderogen,
in kille leegte staan.







Gedicht van een heel tijdje geleden (3-05-2003), het onderwerp blijft in mijn hoofd spoken

Ok, ik vind het lastig hier iets over te zeggen, maar ik wilde niet niets zeggen.

"Raam huilt," vind ik een leuk begin, en het riep verwachtingen bij me op. De regel daarna vind ik ook aardig, maar daarna doe je nog een keer hetzelfde. Daardoor blijft het een hoop losse woorden, ipv een volwaardige strofe. Huilt-schuilt doet een beetje goedkoop aan.

En in de tweede strofe gebruik je dan opeens wel woorden als en en in en ver, waardoor die heel anders overkomt. En ook de rijm, en het ritme, die ontbreken in de eerste strofe. Bijna alsof ze niet bij hetzelfde gedicht horen.

Eigenlijk vind ik alleen "Raam huilt," geweldig, en de rest niet.

Hey!

Bedankt dat je toch je reactie plaatst, heb ik wat om mijn gedicht te overdenken vanuit een andere optiek!

Wat je benoemt kan opzich best kloppen, maar het is wel met een bewuste bedoeling gedaan.
Huilt/ schuilt; kan mij voorstellen dat het gerijmd over kan komen, maar in de betekenis van het gedicht klopt het voor mij wel. ik vraag mij dan af waar die grens ligt van het te gerijmd zijn? Het zijn op zich maar twee zinnen die zo rijmen. (het gaat mij in die eerste strofe wel erg om de eenvoud om het zo dichter bij de lezer te brengen)

Dat ik daarna hetzelfde doe is voor mijn gevoel passend, maar wat maakt het voor jou dat het niet als gehele strofe overkomt? Het is niet bedoeld als een strofe vol losse woorden. Het refereert steeds naar de vorige zin.

Wat betreft strofe 2. Dat is heel bewust anders gedaan. Om even een afstand te creeëren van de eerste strofe. In de eerste strofe was het mijn bedoeling de lezer dicht bij de situatie/tekst te brengen. Bij strofe 2 wordt de lens zeg maar uitgezoomt naar een groter geheel " de grote onbewogen mensenmassa".

Ik ben het toch wel eens met Sketch, ondanks je uitleg. Raam huilt is inderdaad gewoon heel erg mooi. Verder begrijp ik eigenlijk niet waarom je in de eerste strofe geen punten gebruikt en in de tweede wel, heb je daarvoor bewust gekozen? Dat vind ik in ieder geval niet mooi.

Geen punt om het enigszins een doorloopeffect te geven, dat het wel een geheel vormt (al komt dat geloof ik niet helemaal zo over).