Uiterlijk begint toch een rol te spelen.
 

Mensen,

Zoals een aantal van jullie weten heb ik 3 maanden verkering met een heel lief meisje. Mijn moeder is was en is niet blij met m'n keuze omdat m'n vriendin best zwaar en grof is. Dat heb ik m'n ma behoorlijk kwalijk genomen omdat ik toen superverliefd was, maar heel eerlijk gezegd raak ik er steeds meer van overtuigd dat ze het toch wel goed en scherp ziet. Ik heb geprobeert/ probeer nog steeds m'n aandacht op andere zaken te richten dan op uiterlijkheden, maar dat wordt toch wel steeds moeilijker. Nu heeft m'n vriendin via een omweg laten merken dat ze goed weet dat ze aanleg heeft, alleen weet ik niet of ze er echt moeite mee heeft. Zo ja, dan zou ik haar graag heel eerlijk en open mijn mening over willen geven, en willen stimuleren om een dieet of een afslankcurcus te gaan doen. Wat kan ik nou het beste doen om erachter te komen of ze echt moeite met haar uiterlijk heeft, hoe kan ik het beste mijn mening daarover geven, en hoe kan ik dat het beste het een en ander stimuleren??

Samen gaan sporten? Maarja, als afvallen echt nodig is, dan is er wel meer nodig...
Maar ik heb hier ooit een fotootje gezien en zo dik is ze toch niet???

Zeg, neem haar gewoon zoals ze is? Waarom ben je uberhaupt verliefd op haar geworden als ze zo "zwaar en grof" is dan? Je bent niet ineens verliefd, dat wordt je... dat zie je dan heus ook wel.

Laat je niks aanpraten door je ma... ouders moeten zich _niet_ bemoeien met de relatie van hun kinderen... die lui verneuken het zovaak :|

Als je met zwaar en grof dik en lelijk bedoelt zou ik het wel weten.

Misschien wil hij haar wel niet nemen zoals ze is en komt hij daar nu pas achter.

Zeg dan gewoon dat ze dik is, en dat je wil dat ze afvalt!

probeer eens uit te vinden of het een aanleg voor is of gewoon een echt eetprobleem. waneer het namelijk een eetprobleem is maakje grotere problemen dan er al zijn ,waneer je er zomaar een dieet oid tegenaan gooit.
waneer er trouwens een eet probleem blijkt te zijn is de bavo groep in rotterdam een redelijk goed werkende therapie ( letop het is geen afslank groepje) maar een instelling die gespecialiseerd is om je denken te veranderen.

praat met haar ,laatje niet van je stuk brengen door je ouders straks misje de liefde van je leven omdat ze graag koekjes lust :)

Wat is er nog meer nodig??


Een foto zegt niet zo veel. Het kan dikker, maar stevig is ze wel.

Nouja, bijv. ik ben een paar maanden geleden op voetbal gegaan. Ik kan nu wel wat meer eten, maar afvallen doe ik er niet van. Als je wilt afvallen moet je echt snoep enzo schrappen en bijv een basis hebben van 5 boterhammen, fruit en avondeten.

Dankjewel voor je mooie antwoorden waar ik wat mee kan. Ze eet heel weinig( ze slaat soms een ontbijt over maar compenseert dat dan even later niet met snoepen oid ), ze snoept weinig tot niet, heb haar nog nooit frisdrank zien drinken( allen juice 'd orange,melke en thee), enz enz. Zo vertelde ze volgens mij via een omweg dat ze aanleg heeft en daar mee zit:' Als ik veel eet/ veel snoep zit het er zo aan.' 'Ik vindt het niet erg dat ik weinig eet.' 'Je mag wel wat van mijn gewicht( ik ben zelf heel slank)' ' Ben blij dat ik niet meer op school zit want daar snoepte ik best veel'
Moet ik het eerlijk en confronterend vertellen aan haar??Wat is wijsheid??

Nouja, heel veel meisjes hebben 'als ik veel eet zit er zo aan'. Van een paar dagen flink schransen kan ik ook zo 2 kilo aankomen. Maar het kan best dat er iets mis is met haar schildklier. In dat geval valt er weinig aan te doen. Maar aan de andere kant: jij ziet haar niet zo vaak. Hoe weet je dan zeker dat ze weinig eet of snoept als jij er niet bent?

Ben 2 weken met haar op survivalvakantie geweest.

klopt je moet je lichaam ook een beetje bedonderen, het lichaam past zich namelijk aan aan de hoeveelheid eten dat het binnen krijgt

Vraag het haar zonder omweg (dan kun je ook meteen je mening geven), en dan;
- Als ze er tevreden mee is heb je pech;
- Als ze er geen vrede mee heeft kan ze er wat mee doen, met of zonder hulp van anderen.

Overigens, even tussendoor. Mocht het een eetverslaving zijn, dat zie je niet zo goed aan mensen als je denkt. Mensen met een eetverslaving eten voornamelijk veel als ze alleen zijn en houden zich in gezelschap gruwelijk in.

Als ze er tevreden mee is, kost het me misschien m'n relatie.

Dat snap ik. Maar als ze er tevreden mee is, is ze er tevreden mee, en als ze dan voor jou moet afvallen kost het je relatie waarschijnlijk ook.

Ik denk dat als jouw vriendin zichzelf inderdaad wat te dik vind, ze hier zelf hier iets aan kan doen als ze dat wilt. Als ze er geen zin in heeft, of zich verder niet stoort aan haar gewicht, laat haar dan ook gewoon met rust. Ik kan niet begrijpen dat jij je hier aan stoort. Ik bedoel, als je echt dol op haar bent, neem je die paar extra vetrolletjes toch gewoon voor lief?

Inderdaad, echt zware mensen (met een eetverslaving) zie je nooit eten, dan denk je altijd hoe het in hemelsnaam kan dat die zo weinig eten en toch zo dik zijn.
Maar ze eten dus altijd stiekem omdat ze zich er vaak schuldig over voelen en liever niet hebben dat iemand het ziet :o

Spreek overigens niet uit ervaring maar ik heb hier een keer een documentaire over gezien :p

Samen gaan sporten is een goed idee, haar zeggen dat ze dik en lelijk is en daarom maar eens even flink af moet gaan vallen zal een enorme deuk in haar ego geven, geen goed idee in ieder geval. Zielig ook eigenlijk als je zoiets doet (n)
Ook gewoon samen gezond gaan eten, regelmatig eens een lange wandeling maken samen, kan nog gezellig zijn ook :)

Ik zou gewoon met haar praten. Ik denk niet dat er een andere oplossing is. Kijk wat zij wil, als ze er zelf mee zit, dan is de stap naar samen sporten zo gemaakt. Als ze niet wil afvallen, dan weet je dat nu en kan je ook voorkomen dat je er over een jaar ineens achterkomt dat ze niet af wil vallen terwijl jij dat liever wel hebt.

ik denk dat ze een eetprobleem heeft, want dit fabeltje hou ik mijn vriend ook voor, ik ben dan niet echt te dik
(63 kilo in 1,70 maar dat kan binnen 3 weken veranderen in 60 kilo) (ik schommel heel veel)
(ofja mischien vind je dat wel te dik, mij een zorg)
Ik heb een slecht zelfbeeld, dus het zal me wel een zorg zijn,

Maar ik zal het gewoon een keer met haar over praten, dat je gehoort had van andere menesen dat ze zwaar vonden, maar wel op een subtiele manier,

Weet je zeker dat je dit nu zelf vindt, of heeft je moeder gewoon zo op je 'ingepraat' dat je het nu pas als een probleem ziet? :o Want ik meen me te herinneren dat jij helemaal geen problemen had met haar figuur, en ik vind het best apart dat je het nu wel ineens als een probleem ziet.

Ik vind sowieso dat je erg veel met haar uiterlijk bezig bent, kijk, als je haar niet (meer) aantrekkelijk vind kan dat natuurlijk, maar als je er steeds op gaat letten dat ze forser dan gemiddeld is, wordt het ook een steeds groter punt natuurlijk. Ik heb je nu al best vaak berichtjes erover zien posten, ik denk dat je ervoor op moet passen dat je het niet meer maakt dan het is.

Overigens is weinig eten ook helemaal niet goed om af te vallen, maar als je daar specifiek vragen over hebt kun je beter in het Voedings&Gezondheid topic op L&G kijken.

Maarja volgens mij is dit meisje niet heel dik, maar wel iets te zwaar.. Hoeveel weegt ze eigenlijk? Of weet je dat niet?

Je kan de oprmerkingen van je moeder gebruiken om daar over te beginnen. ( ik neem uit andere topics dat ze daarvan weet) je kan vragen hoe zij daartegenaan kijkt en of ze ermee tevreden is of niet.
Is ze er tevreden mee, dan heb je pech.
De relatie loopt stuk omdat je het gezegd hebt, of de relatie loopt stuk omdat jij daar niet mee wil leven.
Je kan het ook zo bekijken; je hebt niets te verliezen, dus je kan het alsnog zeggen.
Gevolgen:
- Je kwetst haar, eerst je moeder en nu dit!
- Haar ego loopt een deuk op
- Haar zelfvertrouwen neemt af.
- Haar zelfbeeld vertekent zich.
- Ze kan zo zielig zijn dat ze het toelaat en dat ze er alles aandoet om jouw gelukkig te maken en af te vallen. :(

De vraag is; wil jij zo'n persoon zijn die dat iemand aandoet?

Als ze er niet mee tevreden is laat dan aub niet blijken dat jij dat ook niet bent, maar ga alternatieven verzinnen en doe met haar mee. eetpatronen omgooien , info zoeken, meegaan naar een evt dietiste, ga mee sporten ofzo.

Ooit bedacht dat als ze kinderen neemt en ouder wordt ook dikker gaat worden? En dan ben jij de gefrustreerde vriend die daar dagelijks tegenaan loopt. Ze verdient beter dan dat.

Ik zelf ben vrij stevig en voreg mijn vriend net hiernaar , na aanleiding van dit topic. Hij zei zolang ik nog kon lopen dat het hem niet uitmaakte hoe ik er uit zag. Ik geloof hem daarin, al is het extreem :p, maar ik weet dat het hem om mij gaat.

En kon je dat 3 maanden geleden niet inzien dat ze stevig was? Ik vind het nogal behoorlijk kwetsend! Je bent net je moeder, alleen je probeert ermee weg te komen.

Nou, als zij er geen probleem van maakt (wat ze niet doet, anders zou ze wel gaan dieeten) dan zou ik dat in jouw plaats ook niet doen hoor. Strax krijgt ze nog een complex terwijl dat helemaal niet nodig is. Stevige meisjes kunnen evengoed mooi zijn (y)
Ik denk dat je haar best neemt hoe ze is, want zolang zij er geen probleem van maakt en het ook niet echt nodig is, zal er niets veranderen en ga je haar alleen maar kwetsen.
Moest mijn vriend een buikje krijgen, dan zou ik dat laten merken door er eens speels op te kloppen en te zeggen: "schat, je wordt dik, ga eens trainen! ;)". Vind hij dat niet nodig, dan maar niet, zal mij boeien. Tuurlijk heb ik liever een vriend met een lekker strak lijf, maar wat vet hier en daar meer of minder maakt me niet uit, voor mij moet ie niet veranderen. Ik zeg wel: dit kan jij niet tegen je vriendin zeggen, vrouwen zijn daar iets gevoeliger in :D

Ja pf, als je haar na 3 maand al niet meer aantrekkelijk vindt, dan kun je 't maar beter sowieso laten zitten. Het lijkt mij idioot dat je haar eerst wél mooi vindt en nu niet meer. Of je laat je moeder te veel op je inpraten, of je wou zo graag een keer een vriendin dat je jezelf hebt aangepraat dat je verliefd op haar was.

Hoe dan ook, nu gaan zeiken dat je haar te dik vindt, vind ik belachelijk. Dat had je maar van tevoren moeten bedenken.

Je hebt je gewoon door je moeder laten inpakken. :( Pas als je blieft op dat je geen moederskindje wordt. Dat is zo'n afknapper. (n)

Verder ben ik het eens met Morgan.

wat morgan en vice zeggen. (y)

(ik ben een jaknikker)

Wat zij zegt.

Dit vind ik echt een stomme reactie. Natuurlijk kom je tijdens een relatie dingen tegen die je van te voren had kunnen bedenken.. Dit maakt het probleem voor TS toch niet minder.

Misschien zijn de eerste vlinders er een beetje af, en ben je anders naar haar gaan kijken.
Toch denk ik dat het stevig zijn niet alleen een relatie kan verpesten. Ik bedoel ze heeft toch ook nog wel erg leuke dingen?!
Ik denk dat je je niet teveel door je moeder moet laten ''inspireren''. Ik vind de opmerking van je moeder trouwens ook niet erg aardig, als ik jou was zou ik dit je moeder ook echt wel zeggen! Zo praat ze toch niet over jouw vriendin!

Is het echt een probleem voor jou, dan kan je dit toch wel bij haar aankaarten. Ik zou het wel subtiel doen, al weet ik zo snel niet op welke manier.

Ben het met Morgan eens. Beetje triest van je..

Geen idee.

Als ik "verliefd" ben, kan ik ook helemaal gaan voor iemand, om er vervolgens achter te komen dat ze toch niet zo mooi is, of een vervelende tic heeft of iets dergelijks. Zo werkt liefde nou eenmaal. Dan komt de afweging of alle positieve puntjes genoeg zijn om de negatieve te compenseren en nog dat beetje extra te geven.

Dat de opmerkingen van z'n moeder zeker meespelen, ben ik wel met je eens, maar dat versnelt het proces gewoon. De TS neemt het echt niet allemaal van z'n moeder over.

Maar een vervelende tic ofzo, dat zíe je niet meteen. Je weet dat ze stevig is, voordat je eraan begint. Als je daar niet op valt, dan vind je haar toch niet in het begin wél aantrekkelijk?

Kijk, ik kan me voorstellen dat je soms dingen eerst wel leuk vindt en later niet meer. In het begin vind je het misschien schattig dat ze jaloers is en later erger je je eraan. Maar ik vind dat zo raar bij zoiets als seksuele aantrekkingskracht - dat verandert toch niet in drie maand?

Mjah, dat ben ik wel met je eens. Maar er kunnen tóch veel meer dingen zijn die onbewust meespelen, denk ik.

Ja.



Een familielid had er ook al iets over gezegd, dus zij heeft niet alleen kritiek meer.

Ik heb haar net gesproken over wat er gisteren thuis besproken is en we gaan het woensdag uitpraten. Dat wil zij en dat wil ik ook want het vreet aan ons allebei. Ik heb haar ook gezegd dat ik hoop dat ik het heel eerlijk kan vertellen en dat zij er goed op zal reageren en er uitkomen. Ze zei toen dat er soms dingen heel eerlijk gezegd moeten worden die niet leuk zijn maar wat wel oplucht. Ik hoop echt dat de schade beperkt blijft. En anders...........maybe a point of no return.

Wat ik wel met Morgan, Vice en de anderen die dat ook vonden eens ben is dat dát nooit een criterium mag zijn als het om liefde gaat.

Meer speelt er op dit moment niet mee.

Misschien... Maar praten is altijd het beste.

Kijk, als jij haar gewoon niet meer aantrekkelijk vindt omdat de eerste vlinders weg zijn, moet je dat gewoon tegen haar zeggen. Maar dan moet je je niet gaan verschuilen achter je moeder en andere familieleden die commentaar hebben (gehad) op haar uiterlijk, want dat is dan gewoon slap.

Nee, ik wil me ook verschuilen en ik zeg het ook 'gewoon' tegen haar. Kritiek van anderen over iets waar ik zelf ook/ nog steeds / weer mee zit versterkt het wel.

Sorry hoor maar lekkere moeder heb jij :S
Het spijt me zoon maar ik vind dat meisje niet geschikt voor jou, moet je kijken hoe dik ze is :( OMG. Ik hoop dat ik het verkeerd opvat anders vind ik het behoorlijk kortzichtig van je moeder.

En ik snap ook niet waarom je er nu ineens wel een probleem van maakt. Als je dr iet meer luek vind maak t dan uit en anders niet ongeacht welke reden. Ze hoeft zich niet aan te passen aan jou wensen.

praten met een meisje over haar gewicht, is altijd gevaarlijk... Hoe subtiel mijn vriend me ook zou proberen te zeggen dat ik moet afvallen, het zou me behoorlijk kwetsen. En afvallen voor iemand anders lijkt me niet de juiste motivatie...

Voor de rest vind ik ook dat je dat 3 maanden eerder had moeten weten. En inderdaad... een moederskindje zijn is een echte afknapper!

Positief beeld heb jij van vrouwen. Ik denk als iemand echt WIL afvallen dat ie het dan ook kan. Dus als de zin er niet is komt het er idd niet van maar dat vrouwen geen discipline daarvoor hebben vind ik onzin.

Ga samen met haar sporten!

Ik denk eerlijk gezegd niet dat je dr uiterlijk nu nog snel zult gaan waarderen. Ook al zou ze nu afvallen, hele grote kans dat dit uiterlijk gewoon weer terug komt en misschien wel erger.
Maar laat je je niet onbewust te veel beinvloeden door je moeder?

Dat heeft er meer mee te maken dat vrouwen meestal betere dingen te doen hebben, er zijn gewoon meer hersenloze kerels die niks anders te doen hebben dan een beetje dom aan de gewichten hangen.

Ja, want alle dikke mannen zijn wél in de sportschool druk bezig met afvallen...

Ald je aan de kant word geschoven dus...

De meeste mensen die dik zijn blijven dik, man of vrouw. Het zijn niet voor niets die mensen die het in eerste instantie zo ver laten komen.