de aanslag
 

de aanslag

drie jaren en een dag geleden was
de aanslag
de aanslag op het leven van jan,
soms ligt hij er nog wakker van.
hij was conducteur, altijd gewapend met een goed humeur...

tot een dag toen hij weer binnenstapte met een lach...
hij plots een vuist zag,
het bleef er niet bij een het waren "ze" dus niet alleen...

de aanslag..
nu na drie jaar en een dag, is jan een arbeidsongeschikte door

de aanslag..
nooit geeft jan meer een lach,
stil voor het raam lijkt de tijd al drie jaar stil te staan.

de aanslag

Tja tis geen gedicht waarvan ik zeg wauw, maar ik vind dat je de inhoud toch wel in een aparte vorm hebt neergezet. Wel zo'n gedwongen rijm, maar qua inhoud "wel orgineel', es over te schrijven...."het bleef er niet bij een het waren "ze" dus niet alleen"...>>>deze zin zouk echt anders verwoorden...nie mooi....

liefs,
Mariamne