(Nog) Zonder titel
 

Ik knip letters uit de krant, gekleurd en gebruikt en
verspreid ze over heel het land ik ben je kwijt en zoek
en ik zoek je maar je rent en rent en
ik ren en vang je haar, elke pluk en weef zijde
van je vlechten, o Simson geef me je manen en je kracht.
En al je zonnen, wat je wilt, de hemel is van jou en
ik zal knielen op de kiezels in het tuintje met de vijver
waar ik lief had en ik vree en vredig lag te slapen
onder het lakenpak van fonkel.



Ik heb dagen gedaan over het verzinnen van een titel. Ik wil altijd een titel. Maar het lukt niet.

Ik vind het niet zo soepel leesbaar..
Misschien omdat je erg lange regels maakt.

Ik zou hier de 'en' weg laten, omdat je de vorige regel ook al eindigde met 'en'.

Ik vind vooral het begin leuk.

Dit stukje. :)

Hmhm, maar het is de bedoeling dat het 1 zin is dus eigenlijk:

En ik zoek je maar je rent en rent en ik ren.

Dus dan zou het worden:

En ik zoek je maar je rent en rent ik ren.

Maar misschien kan het wel als die zelfde regels blijven, dus zo:


Ik knip letters uit de krant, gekleurd en gebruikt en
verspreid het over heel het land ik ben je kwijt en zoek
en ik zoek je maar je rent en rent
ik ren en vang je haar, elke pluk en weef zijde
van je vlechten, o Simson geef me je manen en je kracht.
En al je zonnen, wat je wilt, de hemel is van jou en
ik zal knielen op de kiezels in het tuintje met de vijver
waar ik lief had en ik vree en vredig lag te slapen
onder het lakenpak van fonkel.


Leest dat beter? En suggesties voor een titel? :)

Het is de bedoeling dat dit heel snel doorleest, heh? Daar hou ik wel van, maar volgens mij loopt hij nog niet als een trein, en het zou mooi zijn als je ervoor zou zorgen dat dat wel zo was.

En kleine dingen: je knipt letters uit de krant en verspreid HET over het hele land. Waarom 'het'? Waarom niet 'ze'?

Het gedicht heeft het nét niet voor mij, onder andere om de eindzin, die vind ik jammer: hij breekt het ritme en is wat standaard.

(je vorige gedicht vond ik mooier)

Ja, dat is inderdaad de bedoeling en gráág zou ik er voor willen zorgen dat het ook kan, ik doe mijn best.

Ja, goede vraag. Geen idee eigenlijk, waarschijnlijk dacht ik aan een 'opsporing verzocht advertentie', dus het. Maar dat lees je inderdaad nergens. Misschien is ze wel beter, ik heb het veranderd, dankjewel :)

Ik vind dit juist wel geweldig, het snelle, vlugge lezen, alsof er geen eind aan de zinnen komt (is bij mij favoriet).
De 'en' aan het eind van de zin 'en ik zoek je maar je rent en rent en' zou ik wel laten staan. Het was voor mij even een adempauze terwijl de zin me toch trok om de volgende zin gelijk te gaan lezen, een soort tegenstrijd. Even op adem komen of gelijk weer doorgaan? Daartussen zit een moment dat ik niet zo beschrijven kan maar me wel erg beviel ( ik denk een hele vlugge adem, zo een die je maakt tussen twee zinnen als je aan het zingen bent en er geen adem tussen hoort)

De 'Simson' daarentegen, neuh, dat deed voor mij een beetje af. Ik vind het goed passen in de zinnen die je vervolgens neerzet, maar in het kader van het gevoel dat het gedicht mij gaf ( het zoeken naar iemand en niet kunnen vinden ) snapte ik niet helemaal wat Simson erbij doet. Vind het een beetje afdoen, ik had het zelf weggelaten. ( But then again.. )


Al met al heel erg goed gedaan!

Nou fijn dat jij het wel zo voelt, zoals het bedoelt is; dat vlugge en ademloze...

Simson is de persoon die gezocht wordt, om zijn kracht, dus in dat opzicht past het in het gedicht, inderdaad beter bij de zinnen erna, maar er moet toch duidelijk gemaakt worden dat er iemand wordt gezocht en waarom!

Haha, dankjewel, 'but then again'. Ja...

Het vlugge spreekt me ook aan en het feit dat je een bijbels figuur combineert met iets hedendaags als een krant. Is wel leuk, maar vond je andere gedicht nog leuker.
Bedoel je met 'het lakenpak van fonkel' trouwens de nacht met sterren? (want daaraan doet het me wel wat denken en als dat zo is stoort het verbreken van het ritme niet omdat je eerst spreekt over de dag -met die zonnen enzo-)

Altijd leuk om reacties te lezen met vindingen die ik dan niet had gevonden ( het lakenpak van fonkel, vroeg me wél af wat je daarmee bedoelde maar kon er zelf niets bij vinden)

Dat van Simson, ja dat snap ik dan wel.. maar toch.. een naam erin, tsja. Lacht, houd het maar lekker zo hoor, ik heb altijd wel wat te zeiken.

Ja, dat is inderdaad de nacht met sterren. :)

Dit stuk vind ik prachtig! Ik weet dat het een up is, maar ik kon het niet laten toch nog te reageren. Op de een of andere manier word ik best wel geraakt door dit gedicht... Maar niet met een bepaalde emotie, maar heel veel door elkaar.

Mag ik vragen of je er een inspiratiebron voor had, en wat dat dan wel is?

Oh, ik vind het leuk dat je upt! :)
Dankjewel!
En welke emoties dan?

Ja, ik had en heb een inspiratiebron, een muze. :)
En dat is trouwens niet direct een persoon, maar het zijn meer de ideeen en het gevoel rond die persoon.

Je zoekt
Je combineert lokken tot een vlecht
Je heb verspreide letters

Doet me denken alsof je zoekt naar een combinatie van tekens

Dan zou ik op de titel Mastermind komen, maar of het bij het hele gedicht past...?

Ik combineer niets en nee, maar dat is niet wat ik zoek. :)
Mastermind is sowieso met gekleurde balletjes en niet met letters toch. :confused:

oh :o das waar ook

vandaar het woord tekens . Maar het past idd niet bij je poem

Ik werd er eerst redelijk wanhopig van, daarna verdrietig, en daarna erg gefasineerd. Heb het voorgelezen aan mijn beste vriendin, hardop, maar die kon het (zoals meestal bij poëzie, tis niet echt haar ding, maar toch) niet echt waarderen. Ik hardop des te meer...

Werd jij wanhopig en verdrietig of voelde je die emoties in het gedicht? Als het dat eerste is, is het wel erg heftig? En zo niet, ook best wel denk ik. Hoe komt het dan, heeft dat ook met jou persoonlijk te maken? (Ja, natuurlijk; volgens mij moet een gedicht altijd betrekking op de lezer hebben, wil deze er door worden geraakt, maar...?)
En ik denk inderdaad dat dit een gedicht is dat beter is om voor te lezen dan om te lezen.

Ik weet niet waar het aan ligt, maar inderdaad, ik werd wanhopig en verdrietig... Kennelijk roept het een iets op, maar ik heb geen idee wat of waarom...