dichten uit gevoel
 

Las nog net even een topic, waar ik tegenkwam "toen ik nog alleen maar dichtte uit mijn gevoel".
Ik vroeg mij af of iedereen hier de mening toegedaan is dat om een echt goed gedicht te schrijven, je er over moet nadenken en niet gewoon iets kan neerpennen. Als ik een gedicht schrijf, doe ik dat meestal omdat ik voel dat ik het moet schrijven, gewoon, of omdat ik iets kwijt moet. Het gebeurt minder dat ik echt over rijm, mooie vergelijkingen.. bewust nadenk, meestal komt er gewoon iets te staan. Waarschijnlijk ga je hoe langer en hoe meer je dicht en hoe ouder je wordt, daar meer overnadenken. Maar persoonlijk vind ik dat niet altijd de beste gedichten.
Wat jullie?

Ik vind doordachte gedichten soms even mooi als 'zo' neergepende gedichten. Zelf wissel ik er vaak in, en gaat het ook wel vanzelf nu ( het denken over woorden, woordspelingen, rijm, etc.). Als ik echt lang over een gedicht ga nadenken hangt het er maar van af of het mooi wordt of niet, vaak maak ik mijzelf dan echt helemaal gek (wat soms leuk is, soms niet :o)

Waarom kun je niet uit je gevoel schrijven én over je gedicht nadenken?

Hmm :).

Dat is een van de dingen die ik meteen geleerd heb toen ik begon met dichten, dat mijn gedachten niet vergelijkbaar zijn met die van de Groten der Aarde. Met andere woorden, gedichten die ik in een minuut of minder neerpen, dat die voor mij op dat moment wel veel waarde kunnen hebben, maar dat die voor 'het volk' afschuwlijk zijn. Ik denk dat er maar weinig zijn geweest, als ze er al zijn geweest, op dit forum, die dat wél konden.
Tuurlijk blijf je altijd uit gevoel dichten, maar alleen puur gevoel is vaak niet het mooist. Want poëzie gaat naast de inhoud ook over vorm en vele andere zaken.

Ja. Wat Halogeen zegt. Ik heb er eigenlijk weinig aan toe te voegen. Alleen dat ikzelf vroeger puur vanuit mijn gevoel dichtte en dat niet erg goed was. Toen ik er op ging letten hoe mijn gedicht er voor de rest uitzag en klonk etc., toen dichtte ik ook nog vanuit mijn gevoel. Maar kwam er meer 'fatsoenlijks' uit, in mijn ogen.

Ja, Halogeen verwoordde het eigenlijk perfect.
Het is één van de eerste dingen die je op dit forum leert. Een gedicht gaat nu eenmaal héél vaak over iemands gevoel: alleen de vorm kan het nog van de middelmaat onderscheiden.