Uitmaken omdat je uitgekeken bent/de verliefdheid weg is
 

Ik krijg de indruk van veel mensen van mijn eigen leeftijd dat er ontzettend veel mensen rond de 16-23 om de reden dat ze niet meer verliefd zijn hun relatie uitmaken.

Hoe is die ervaring bij jullie? En vind je het een goede reden om het uit te maken?

Ik vind het echt een afschuwelijk debiele reden, waarom begin je dan uberhaupt een relatie. Als je het alleen voor de verliefdheid doet kan je dat beter van te voren zeggen zodat je de ander niet onterecht pijn doet als je het weer uitmaakt, en wie doen dat? niemand. Ze zien altijd wel, en als ze erop uitgekeken zijn en/of ze hebben iemand anders ontmoet maken ze het uit en blijkt dat dat de ander dat niet verwacht had/dacht dat ze nog heeeel lang bij elkaar zouden blijven.
Ik vind het eigenlijk een beetje oneerlijk om iemand zo voor de gek te houden.
En ik snap dan ook niet wat voor waarde die relatie eigenlijk heeft, dat moest haast wel bijzonder weinig zijn.

Ik vind die vrijheid blijheid moraal een beetje doorgeschoten.

Hoe vaak wordt er niet een topic geopend of hoor ik van vriendin zus of zo dat ze een vriend(je) heeft maar ze nu toch ook verliefd op die en die is en dat ze twijfelt over uitmaken of niet. Of dat iemand iemand anders heeft laten zitten om die kutreden.

Bah bah en nog eens bah.

ja en?

en das niet niks!

Noem het alternatief. Van iemand houden om de persoon?

Ik vind het een goede reden, althans voor mezelf, want als ik niet meer verliefd ben op iemand raak ik heel erg snel op die persoon uitgekeken. En met mensen waar ik op uitgekeken ben wil ik liever niet teveel tijd doorbrengen.

ben je gedumpt ofzo?




waarom zou je nou een relatie beginnen als je niet verliefd ben vraag ik me af?

De omstandigheden wanneer een relatie beginnen, en wanneer er een eind aan gemaakt wordt, zijn zelden tot nooit dezelfde.

"Dat het misschien ooit uit zal gaan", "Dat je niet 100% zeker bent of je voor eeuwig dezelfde gevoelens voor elkaar zal hebben" of van die dingen kunnen toch geen reden zijn om geen relatie met elkaar te beginnen?
En waarom is het fout dat 2 mensen die stapelverliefd zijn op elkaar, ook daadwerkelijk een relatie beginnen?

Dat je niet meer verliefd op iemand bent, lijkt me een perfecte reden om het uit te maken. Andersom lijkt het me pas eng: blijven doorgaan/aanklooien met iemand waarop je niet meer verliefd bent. Of, nog erger, aanpappen met iemand terwijl je met je hoofd bij iemand anders zit.

Geen idee hoe ik hier in het algemeen op kan antwoorden. Ik weet wel dat heel wat van mijn vroegere relatie wél enorm serieus/goed bedoeld waren, en ook echt wel iets waardevols waren.
En toch is het uitgegaan.
En toch ben ik nu niet meer verliefd op hun.

Ik hoor trouwens liever (als reden dat het uitgaat) dat de verliefdheid over is, dan stom gebazel als "Het ligt niet aan jou, het ligt aan mij, bla bla).

Het ligt misschien ook wat aan onze moderne tijd. Decennia geleden was een relatie vaak nog 'sowieso' voor eeuwig, en werd dat al heel jong geregeld. Nu lijkt seriële monogamie wel dé norm.

Omdat je denkt of hoopt dat je wel op die persoon verliefd zult worden, bijvoorbeeld.

Het ligt absoluut aan de moderne tijd.

Maar mensen die trouwen en tot hun dood bij elkaar blijven zijn toch ook niet verliefd en hebben ook dips gehad? Is het nou zo vreemd dat ik die mensen meer waardeer dan iemand die het uitmaakt omdat ie -het alleen maar leuk wilt hebben-?

Ik pleit er niet voor dat mensen maar eeuwig bij mekaar moeten blijven ook al hebben ze er geen zin in, maar zo is toch ook niet goed.

Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik zelf lichtelijk bang ben dat mij ooit zoiets overkomt.

Ja wat moet je dan zeggen? Je bent te dik? Ik voel het gewoon zo, wanneer de relatie tot een eind is gekomen dat ik niet meer verliefd ben. Of dit werkelijk zo is is een tweede maar dat er een eind aan die relatie komt is wel zeker. Achja, tis altijd wat.

Het is natuurlijk volslagen flauwekul dat 'de moderne tijd' heeft geleid tot de huidige toestanden. Wie denkt dat het vroeger zo veel anders was is gewoon naief. Vroeger stikte het natuurlijk ook al van de huwelijken en relaties waarbij de man en vrouw allang niks meer in elkaar zagen, alleen het was simpelweg onmogelijk om er een eind aan te maken vanwege zowel sociale als pragmatische redenen.

Een zeer relevant feit word hier echter buiten beschouwing gelaten en dat is dat het voor het overgrote deel de vrouwen zijn die de relaties afbreken en niet meer verliefd zijn, niet de mannen. Waarschijnlijk doen veel mannen erg veel fout.

Mannen stellen vaak minder hoge eisen aan een relatie dan vrouwen.

En het heeft absoluut met 'de moderne tijd' te maken. Tegenwoordig wil iedereen doorpuberen en -sletten tot z'n dertigste (n)
Leer nou maar eens te accepteren dat verliefdheid niet levenslang aanhoudt.
Ik ben met Yab-Yum.

Dat doorpuberen/sletten hebben we wel gehad. Ik heb een heel goeie relatie en zo denkt m'n vriendin er ook over, en op die manier raak je niet op elkaar uitgekeken.

Daar kan jij je in vinden? Nou, dat vind ik een beetje krom. Sluit dan eerst goede vriendschap ofzo, een relatie kan dan altijd nog. Of ben je het daar niet mee eens?

Ik vind het nogal voorbarig dat je het woord krom gebruikt, maar goed. Ik vind het ook moeilijk en vervelend om iemand teleur te stellen door haar af te wijzen. Als ik dan het idee heb dat het na een tijdje best iets moois kan worden dan zie ik verliefdheid niet als een vereiste om iets te beginnen, nee. Bovendien word ik heel moeilijk verliefd, dus dan laat je het al snel als criterium vallen. Als ik het gewoon heel goed met iemand kan vinden is dat ook prima, en als zij geen behoefte heeft aan meer maar aan gewone vriendschap genoeg heeft dan laat ik het daar ook bij.

Waren we allemaal maar zo goed als jij, Yab-Yum.

Eeuwige verliefdheid is een illusie. Waarom zou je bij iemand blijven zonder daar echt plezier in te vinden? Kinderen, een huis samen, dingen die buiten je relatie an sich vallen.

Romantiek is zo passé.

Wat een kutgezeik zeg.

Of beter verwoord door Smokin':
Behalve die laatste alinea want dat is ook weer kutgezeik.

alsof je van te voren weet dat je al gauw niet meer verliefd bent :confused: zodat je dus geen relatie aan kan gaan met iemand die je op dát moment wel meer dan leuk vindt. Wat moet je dan? Wachten tot je van iemand houdt?

Ben het met je eens dat er nogal licht word gedacht over relaties e.d... maar ach... mensen doen maar wat ze niet laten kunnen, ik stoor me er niet zo aan :)

Behalve dan als ze achteraf weer komen zeiken, maar dan zeg ik toch altijd dat ze op kunnen flikkeren omdat ik ze 9 van de 10 keer vooraf had gewaarschuwd :o

Wat zijn pragmatische redenen?

Als ik niet meer gelukkig ben binnen mijn relatie dan maak ik het uit. Ik ben te lang ongelukkig geweest binnen mijn vorige relatie en dat wil ik absoluut niet meer.
Dat heeft bij mij niet zozeer iets met verliefdheid te maken, want verliefdheid gaat op een gegeven moment over in houden van. Dan kun je nog wel bij vlagen van die verliefde gevoelens enzo hebben, natuurlijk, maar op een gegeven moment wordt dat gevoel dieper.

Ik ben ook tegen inenten en televisie.

Nouja, ouders die je uit hun testament halen. Een maatschappij die je uitkotst.

Anders nog iets?

De man verdient het geld en de vrouw is huisvrouw en zorgt voor de kinderen en scheiden levert voor allebei een hoop ellende op. Bijvoorbeeld.

Pragmatiek, wat is dat?

prag·ma·tiek (de ~ (v.))
1 [taalk.] het beschrijven van voorwaarden waaronder taalhandelingen in een bepaalde situatie of context passend zijn
2 [taalk.] onderdeel van de semiotiek dat betrekking heeft op de relatie tussen tekens en datgene waarnaar ze verwijzen

:) Ik zou 'praktische redenen' een logischere term vinden...

prag·ma·tisch (bn.)
1 op nut en bruikbaarheid gericht => nuchter

Gaap.

pragmatische redenen klinkt beter

hot·dog (de ~ (m.))
1 langwerpig broodje met een warm worstje erin

Zucht.

Ja, want dat had ik niet al lang gezien terwijl ik op die site liep. Daar werd niet naar gevraagd. Ik beweerde ook niet dat het fout was. Slaap lekker.

Hé, niet flemen.
Het was gewoon een vraag.

Ik vind het juist een goede vooruitgang, ben blij dat mensen nu voor zichzelf leven in plaats van trouwen en voor eeuwig en altijd bij elkaar blijven "voor de kids" of weet ik het wat "omdat dat zo hoort". Als je niet meer verliefd ben of uitgekeken ben op je partner lijkt het me dat je geen zin hebt om daar de rest van je leven bij te moeten bivakkeren.

Ik weet het, maar als je met elkaar trouwt, dan sta je toch op een punt dat je weet wat voor vlees je in de kuip hebt, en dat je echt een keuze voor elkaar maakt. Dan zit je al een fase verder dan de 'onzekerheid' of je wel gemaakt bent voor elkaar, of je wel 'genoeg verliefd' bent.

Op zich kan het ook geen kwaad om een dip te hebben (als ik begrijp wat je daarmee bedoelt). Volgens mij kan je perfect én dolverliefd zijn op elkaar, én kletterende ruzie maken. Misschien dat ruzies in het begin net veel harder zijn, omdat je nog door die onzekere tijd moet, totdat je definitief voor elkaar kiest.

En waarschijnlijk kan je geen 60 jaar lang hetzelfde gevoelen van verliefdheid behouden, maar op de duur komt er (als het goed is) wel een ander soort unieke band met elkaar. Misschien is de eeuwige liefde voor de generatie die nu jong is ook wel een utopie, ik weet het niet. Maar anderzijds denk ik dat koppels die al echt lang bij elkaar zijn dat niet alleen maar zijn omwille van de kinderen, omdat het zo hoort, of zoiets. Er is meer, ik weet niet hoe ik het moet noemen, dus ik noem het maar de x-factor.

Ga toch een heel eind fietsen met je 'moderne tijd', maar daar heeft Smokin' het al over gehad.
En is het zo gek dat iemand het leuk wil hebben in zijn leven?

Er is een verschil tussen echt niet meer leuk vinden en het beginnen van houden van. Als diegene de persoon niet meer leuk vind lijkt het me gewoon. Maar sommige willen nog geen relatie waarvan het overgaat in houden van. Sommige vinden de spanning waarschijnlijk in het begin van de relatie leuker.

Dat smokin' het daar al over had, wil niet zeggen dat er ook maar iets klopt van wat hij allemaal zevert.

Er is trouwens niet gezegd dat het (ev. alleen maar) door 'de moderne tijd' is, dat het nu allemaal een beetje anders werkt dan vroeger.

Voor WOII:
Nu is het ondenkbaar dat je (als man) aan de vader van het meisje toestemming moest gaan vragen om gewoon nog maar uit te gaan met het meisje. Als die vader toestemming gaf, dan was het 'aan'.

Ik weet niet hoe dat in Nederland zit, maar in heel wat streken in Vlaanderen noemen oudere mensen, wanneer het gaat over een relatie hebben, nog steeds kennis hebben.

Na de tweede wereldoorlog is was het dan weer heel normaal (in bepaalde kringen, en meer in steden dan op het platteland) dat relaties heel erg los waren. Iedereen deed het met iedereen.

Daarna is het dat weer omgeslagen, en nu is het absolute not done dat je vreemd gaat.

Maarja, ik mag dat denken, ik ben naief.

Ironie, knap.

Ja allemaal prima. Mijn punt blift overeind. Mensen raken al heel lang op andere mensen verliefd en uitgekeken. Zo is het tegenwoordig, zo is het altijd geweest en zo zal het ook altijd wel blijven. Welke sociale conventies er dan op welk moment geldig zijn doet er niet zoveel toe.

En ja.. de Belgen blijken ineens te zondigen en 'iedereen' deed het met 'iedereen'. Ja de Belgen zijn een zeer opmerkelijk volk. Gevoelens van jalouzie en trouw kenden ze niet, zeker niet na de 2e wereldoorlog. Helemaal van god los en genieten van het rijke roomse leven. Guess what, 95% van de vrouwen en mannen in westerse landen vind vreemdgaan en bedrog een aboluut NEE, maar de Belgen vinden het ineens collectief oke... Does it hold water?

Ik zal je een geheim verklappen Al. De meeste mensen houden er niet van als de persoon waar ze verliefd op zijn word geneukt door iemand anders. Dat is niet sociaal bepaald, dat is een natuurlijke reactie. maar nee, jij wil ons doen geloven dat Belgen in een periode van zo;n 60 jaar van compleet 'los' gedrag naar 'vreemdgaan is not done' gaan.

Bij elkaar blijven omdat je anders je familie teleurstelt, en omdat je toch wilt voldoen aan de sociale druk om koters te krijgen en voor 'je vrouwtje' te zorgen, zoals in de jaren vijftig, is natuurlijk veel beter. We weten het allemaal inmiddels; de jaren vijftig r0x0r teh bigoneoneone.

Inderdaad, en dan zeggen: Ik hou nog wel van je, maar ik ben gewoon niet verliefd meer. :rolleyes:

Dat je jezelf niet meer met die persoon samen ziet zijn over een paar jaar, dat je je ongelukkig voelt in een relatie, dat je niet van iemand houdt, allemaal logisch en dan moet je ook niemand voor de gek houden.
Maar alleen maar weggaan omdat je niet meer verliefd bent vindt ik persoonlijk ook onzin terwijl je nog wel om iemand geeft, je iets opgebouwd hebt.
Ik denk zelfs dat mensen die zeggen: "ik ben niet meer verliefd op je" eigenlijk bedoelen dat ze toch niet het idee hebben dat ze een serieuse relatie met de persoon willen (vanwege welke reden dan ook)
Iedereen die een beetje nadenkt weet dat de verliefdheid op een gegeven moment verdwijnt. Waarom begin je dan aan een relatie terwijl het een vaststaand iets is dat dat gevoel op een gegeven moment minder wordt en/of verdwijnt?

En geheel terzijde: verliefdheid verdwijnt inderdaad op een gegeven moment, maar dat wil niet zeggen dat het niet meer terug kan komen. Mijn overgrootouders konden echt van die vlinderperiodes hebben, zat ze daar te stralen als ze naar hem keek. Hun huwelijk heeft 71 jaar geduurt, todat zij overleed.

Wow, das echt netjes (Y):eek:

Ik vind het logisch. Daarin zijn mensen soms hetzelfde als bepaalde roofvogels. Dat zijn een van de meest monogame wezens ter wereld, blijven vaak hun hele leven bij elkaar. Komt vaak voor dat één van de twee overlijdt, en dat de ander zich daarna doodvliegt...dieren en zelfmoord...

(1) Het gaat hier niet alleen om die gevoelens, het gaat er vooral om hoe 'je' met die gevoelens omgaat, en wat voor invloed het veranderen van die gevoelens

(2) Als je me wil imponeren met cijfers, mag dat. Maar gebruik dan JUISTE CIJFERS i.p.v. ze uit je duim te zuigen. Er worden daar zowel in Nederland als in Europa heel wat (langlopende/uitgebreide) onderzoeken naar gedaan, en de cijfers verschillen heel wat naargelang vraagstelling/leeftijdscategorie/sociale achtergrond, maar 95%... neen, dus.
Verder wil ik je over "de Belgen" niks laten geloven.

(3) Eerst en vooral heb ik het niet over "de Belgen". Ten tweede gaat het over een verschuiving van hoe mensen tegenover relaties aankijken, geen polarisering, en die verschuiving is er al gekomen op een periode van 35 jaar. Ten derde is dat geen geheim, maar een belangrijk onderzoeksgebied van zowel durex, sensoa als gewone onderzoeksbureaus (zoals Dimarso, Trendbox, ...) Ten vierde kan je zowat alles een natuurlijke reactie noemen. Met zo'n holle term zit je inderdaad altijd juist.

Ik denk het ook. Als je dan al die tegenstrijdige gevoelens in je hoofd probeert te gieten in 2 zinnentjes om als "reden" mee te geven, dan krijg je wel eens holle dingen te horen als ik ben gewoon niet meer verliefd.
Misschien wil dat wel gewoon zeggen "ik word niet graag met jou gezien op straat" of dankjewel, maar we hebben ons waarschijnlijk totaal vergist in elkaar.

Als verliefdheid over is, kan het zijn dat je ondertussen 'van iemand bent gaan houden'. Dan is het een beetje zinloos om het uit te maken, inderdaad. Het kan ook zijn, dat dat niet gebeurd is. Dan is het nogal zinloos om samen te blijven, want waar doe je 't dan voor? Omdat 't makkelijker is ofzo?

als je niet meer verliefd bent, en er komt niet iets voor in de plaats (zoals houden van), lijkt t me beter dat je t uitmaakt dan dat je nog blijft doormodderen. Dit is in ieder geval eerlijk.
Je begint iets als je verliefd bent, je kunt dan toch nog niet zeggen over wanneer je dat niet meer zult zijn en of je dan van iemand bent gaan houden. Ik vind het een goede reden :).
En ook korte relaties kunnen heel leuk en prettig en leerzaam zijn. Laat ze lekker :cool: .

:)

Ik wil je niet imponeren, interesseert me niet. Wat ik aangeef is dat de meeste mensen vreemdgaan als onacceptabel zien omdat ze gehecht zijn aan hun partner. Dat levert gevoelens van jalouzie, wrok, etc op. En ja die 95%..wat ben jij voor scherpslijper? Ik gebruik het getal 95% om aan te geven dat de meeste mensen er zo over denken. en ja, dat is vast niet accuraat, prima. feit is dat de meeste mensen vreemdgaan afkeuren, en dat relaties altijd al van voorbijgaande aard zijn geweest. Dat die cijfers dan per land, klasse etc verschillen. Feitenkennis zonder betekenis.

Hoe men daar vroeger tegen aankeek is historisch misschien interessant. Wij leven nu, de sociale conventies zijn zoals ze zijn.

Die topicstarter Yab Yum is natuurlijk ook een beetje raar bezig. Straks komt ze in een relatie terecht en na 3 maand is ze niet meer verliefd. Ze heeft er moeite mee als haar vriend seks wil en ze heeft er helemaal geen zin meer in om met hem om te gaan. Ze vind Klaas op de hoek veel leuker. Maar nee, het is een slechte reden om een relatie uit te maken dus doet ze aan een stuk door dingen die ze niet wil. Forget about it.