Ik omarm je
 

Ik omarm je met tien armen
want twee is niet genoeg
we weten dat het teveel was
wat ik en jij van ons samen vroeg

Ik omarm je met honderd armen
want weggaan is niet fijn
misschien maak ik je gebroken hart
en vind ik ooit de lijm

Ik omarm je met duizend armen
met elkaar is niet alleen
maar wij zijn we nu niet meer
waar moet dat heen

ik omarm je met miljoen armen
en hou vast aan een droom
dat we later van elkaar zullen houden
maar dat moet langzaam heel,heel sloom



Voor de liefde van mijn leven
-xxxxxxxx-

Ik weet zeker dat de liefde van je leven dit wel weet te waarderen. Ik als lezer echter niet. Ik omarm je met meerdere armen is niet bijster origineel (ik dacht meteen aan een schrijver die ik niet bij naam wil noemen). En ook de rest is niet bijster verrassend. Ik vind het zelfs niet mooi. Dus nee, als gedicht voor je liefde kan dit heel waardevol zijn, maar voor mij als buitenstaander en lezer doet het mij niets.

Halo bedoelt Ronald Giphart :D

:P

Afgezien van de woordkeuze enzo wilde ik heel even zeggen dat de rijm een beetje té opvallend is. Te gedwongen lijkt het wel.
Wat ik daarmee bedoel is dat een rijm zoals 'alleen, heen' voor de hand liggend is, maar daardoor niet slecht. Maar als je steeds voor de hand liggende rijmen gebruikt in een a-b-c-b kader, vind ik dat een beetje afdoen aan je gedicht.

Dus een tip, speel eens met rijm, en wees wat losser in je rijmschema's

( hoef je het niet mee eens te zijn.)

echt?? ;)