meisje???
 

Ik heb eigenlijk gewoon een vraagje waar ik nu nog steeds een beetje mee zit.

Ik ben een meisje van 19 jaar.
En al sinds mijn 12e en ook daarvoor hebben de andere meisjes het heel vaak over jongens. Mij kan nou eigenlijk niks schelen.
Ook hou ik niet van: hakken, rokjes, te strakke kleding, make-up, roze, en alles wat tuttig is. Ik hou meer van: stoere dingen, vechtsport, stoere kleding, vies worden dat soort dingen.

Waarom ben ik zo anders dan de andere meiden?
Af en toe heb ik het gevoel eerder een jongen te zijn dan een meisje. Maar toch kan ik wel met de meiden opschieten.

Dat geeft toch niks, je hoeft niet te zijn zoals ieder meisje. Zolang jij je er maar goed bij voelt. Het ene meisje is nou eenmaal meisjesachtiger dan het andere. En een stoer meisje zijn is toch ook leuk! Val je wel op jongens?

Weet ik niet.
Zowel jongens als meisjes boeien me niet.

Er zijn toch genoeg meisjes/vrouwen die niet van hakken, rokjes, te strakke kleding, make-up, roze en alles wat tuttig is houden en juist wel van stoere dingen, vechtsport, stoere kleding, vies worden en dat soort dingen? Dat lijkt me op zich niet zo raar. En ook het niet boeiend vinden om het heel vaak over jongens te hebben niet...

Ze bedoelt geloof ik dat ze het nooit boeiend vind om het over jongens te hebben.

Meisjes die het niet leuk vinden om übermeisjesachtige dingen te doen zullen waarschijnlijk wel een minderheid vormen, maar je bent echt niet de enige hoor. Ik ben er net zo'n eentje. Het "dingen doen omdat ze stoer zijn" trekt mij echter ook niet.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ook nooit boeiend heb gevonden...en nog steeds niet boeiend vind.

Allereerst wil ik zeggen dat je niet echt een zinsformulering van een negentienjarige hebt.. Niet dat daar een concrete maatstaaf voor is ;)
Anyhow, een echte dooddoener maar ik ben van mening dat je moet doen waar jijzelf aan toe bent. Als jongens je niks interesseren, so be it. Je vraagt je af waarom je anders bent dan andere meiden. Simpel, iedereen is anders. Je wordt gevormd door je opvoeding, je genen, school, werk, sociale netwerk en alle eventueel bijkomende problemen. Aangezien iedereen weer een andere bagage heeft, zul je altijd verschillen hebben. Hoewel bepaalde seksuele behoeftes wel vanaf de (pre)puberteit naar boven komen is het niet bizar dat je geen intense behoefte tot seks/ jongens hebt. Zolang je het zelf maar niet als vervelend ervaart :)

Same here :)

Ik hou ook niet van meidentutdingen, make up, rokjes, roze, alleeeeen maar praten over jongens, geteut over kleding die gekocht moet worden of aan zou moeten worden gedaan op een feestje. En ik ben het meest in mijn element als ik in een oude, kapotte spijkerbroek door het bos mag banjeren, overal aan kan zitten, vies kan worden, met de hond door zand kan rennen en springen. Ik vind vechtsport ontzettend leuk, heb lang op jiu jitsu gezeten. Af en toe tut ik wel eens als een echt meisje, maar dat is zo vreselijk weinig. Sja, dit maakt mij anders dan de meeste meiden uit mijn klas. Of eigenlijk alle meiden. Maarja. Ik kan er niet zo mee zitten. Niet meer althans.

Waarom je anders bent? Ik denk niet dat je anders bent. Ik denk eigenlijk eerder dat je gewoon niet van gezeur houdt;). Ik zou me niet druk maken als ik jou was en gewoon doen waar je zelf zin in hebt. Er zijn genoeg meiden zoals jij, je bent geen uitzondering. Maak je niet te druk over jongens, waar je (nog) geen interesse in hebt.
Komt vanzelf. <- Zei mijn oma altijd

Mushu's oma heeft gelijk. (y)

Ik heb al van kleins af een een grafhekel aan alles dat maar meisjesachtig was. Ik klom veel liever in bomen en vocht met de jongens. Ook als puber droeg ik liever wijde spijkerbroeken en t-shirts, en over jongens had ik 't echt nooit.
Ik had wel vriendinnen en die moesten dan altijd zonodig weten wie je leuk vond. En als ik dan zei dat ik niemand leuk vond vonden ze dat raar, want je hoorde nou eenmaal veel jongens leuk te vinden.
Doordat ik me zo gedroeg dachten veel mensen dat ik lesbisch was, zelfs m'n eigen ouders, en op een gegeven moment raakte ik zelf in de war. "wat nou als ik zo'n pot ben waarvan iedereen het altijd heeft geweten behalve ikzelf." Tsja, best frustrerend.
Maar het maakt geen flikker uit wat mensen van je denken. Doe wat jij wilt, met wie je wilt, wanneer je dat wilt. Daar hebben mensen helemaal niks over te zeggen.
Nu voel je je mss nog verward, of raar, maar op een gegeven moment valt alles op z'n plek. En dan kan je alleen maar trots zijn omdat je anders bent, en niet zo standaard. Van standaard mensen zijn er namelijk al genoeg. :)

Jij bent niet anders dan de andere meiden. :)

Het lijkt voor jou misschien maar zo, omdat je, behalve je omgeving, alleen maar de buitenkant van mensen kent. Echter hoeft de buitenkant weinig over de persoonlijkheid te zeggen. Iemand die altijd rokjes en pumps draagt, kan net zo goed van vechtsport en stoeien houden en is misschien nog veel "jongensachtiger" dan jij.
Het niet van hakken, rokjes, te strakke kleding, make-up en roze houden is absoluut niet jongensachtig.

Zo te horen ben ik gelukkig niet de enige. :D
Begon het eigenlijk langzamerhand wel een beetje raar te vinden, maar nu ik weet dat er nog meer van dat soort meiden zijn is wel beter.

De meiden uit mijn klas houden namelijk allemaal van echt meisjes dingen.
Neem gym nou: Ik ben echt het enige meisje dat heeft gekozen voor stoeien. De rest gaat dansen op muziek. :s

Maar wel erg bedankt voor jullie antwoorden.

Ik dacht ookal dat ik de enige was, tot ik dit van jou las :)

Dansen op muziek:|

Nee, je bent lang niet de enige, hoor, dat lijkt soms alleen maar zo. Je hoeft je er niet zo druk over te maken, er zijn zat meisjes die ook niet zo stereotyp vrouwelijk zijn.

Op de basisschool gingen wij ook wel eens dansen op muziek...ik vond het
g e w e l d i g... Niet dus... We gingen ook wel eens worstelen ( :cool: ) en van weet ik het hoeveel meter naar beneden springen, dat vond ik wel (y). ;) :)

Ik heb precies hetzelfde hoor... :) Maak je niet druk, wat maakt het ook allemaal uit! ;) Het enige probleem dat ik wel eens heb is dat ik mijn vriendinnen beu word met hun gezeur over jongens. :D

Bij ons was het ook zo een keer. Judo of Streedance.
Judo!

Maar wat de rest al zei, je hoeft niet perse extreem vrouwelijk te zijn met hoge hakken, roze etc. Maar ja, ik snap wel dat je je vriendinnen snel beu wordt als ze zo zeuren over jongens. Je hoeft niemand leuk te vinden, ik ken zoveel meiden die naar mijn weten nog nooit iemand hebben leuk gevonden en waar ik dagelijks mee omga. Het is niet alsof dat nou het enige gespreksonderwerp is dat er bestaat. Je kunt over zoveel praten, en als je het over jongens hebt kan je best een mening hebben in het algemeen maar gewoon niemand leuk vinden lijkt me. Maarja, breng dat je vriendinnen maar eens aan het verstand, bij sommigen gaat het wat moeilijker.

Ik denk dat dat anders zijn gewoon je persoonlijkheid is. De een wil dit, de ander dat.

Is trouwnes niets mis mee hoor

Ben je gelukkig?

Hah, tijd voor een mannelijk perspectief op de zaak (nou jah, mijn kijk op de zaak iig)... stoere meiden zijn cool! Die zijn tenminste niet zo zeikerig. Heerlijk, een meid waarmee je mee op vakantie kunt gaan, en dat zij gewoon een landkaart kan lezen! Of niet zeurt als je een afslag mist! Of erom kan lachen als je midden in een bos gaat kamperen en het dagenlang regent. Of niet al het huishoudgeld uitgeeft aan nieuwe kleren. En geen vage luchtjes voor je koopt voor je verjaardag, maar net de auto-onderdelen die je nodig hebt! En die zelf haar computer kan fixen als ie kuren krijgt! En waar je gewoon een potje mee kunt stoeien zonder je in te houden! En soms verliest!

...ik mis m'n ex :(

Aku kan nu wel een knuffel gebruiken... ik ga ff op zoek naar wat chocolade.. (kuch tot zover het 'mannelijke' perspectief... ;) )

Ik heb dat ook hoor.. :)

Je kunt heel mijn kamer doorspitten, maar je zal daar echt geen make-up tegenkomen.

Ik denk dat het alleen maar goed is, zo ben je iig jezelf.. toch?

En sowieso is iedereen anders. ( vind ik dan)
En ook tussen al die meisjes meisjes zit verschil. En soms hangt er nog een reden achter ook. ( ik weet van een meisje van school dat ze het moet van haar vader, om model te worden :s )

Blijf maar lekker jezelf en probeer er gewoon niet zo aan te denken.. Anders moet je je wel druk maken om zoveel dingen (n)

En vroeg je je dit nu af omdat iemand dit tegen je heeft gezegd? (vroeg ik me zo eens af)

Dat niet.
Maar het viel me ineens zo op dat ik met gym altijd met de jongens mee doe als je klas in 2e word gesplitst, en je een onderwerp mag kiezen om te doen.
Ik vind altijd de dingen leuk waarvan de meiden alleen maar zo iets hebben van: alleen kijken is leuk. Ik wil altijd meedoen.

Vind je het wel fijn om een meisje te zijn op de manier zoals je bent of zou je liever een jongen zijn?

Ik was nml. ook altijd vreselijk jongensachtig, was altijd buiten, klom alleen maar in bomen en bouwde wel 300 hutten.
Speelde met de PLaymobile en garage van mijn broer, speelde samen met mijn broer vecht spelletjes, liep er jongensachtig bij (houding en kleding) en vond het vreeeeeeeeeeselijk toen ik borsten kreeg :p

Sinds 2 jaar is alles anders, ik werd vrouwelijker, ging andere kleding dragen en kocht zelfs een rokje!
Nu draag ik wat andere meiden ook dragen alleen dan vaak wat meer jongenskleuren (groen, bruin).

Ik ben blij dat ik veranderd ben maar dat is omdat ik niet gelukkig was, de drang was te groot om een jongen te zijn. NU ben ik blij dat ik een vrouw ben!

Maar ik zal noit met Barbie's of poppen spelen als ik werk (plaatsvervangend moeder) maar wel stoeien, ravotten, bomen klimmen en hutten bouwen!

Al eerder werd je de vraag gesteld of je gelukkig bent, als het je namelijk niets uit maakt zou ik me nergens druk om maken.

Doe waar je zin in hebt en je goed bij voelt. Je moet je niet zo spiegelen aan anderen.

Ik denk dat het geen probleem hoeft te zijn dat je meer gemeenschappelijke interesses hebt met jongens dan met meiden. Ik voetbalde altijd met jongens en had ook vooral mannelijke vrienden. Tot de jongens bij mij in de klas en geen meid meer bij wilde hebben. Ze wilden lekker over meiden kunnen kletsen lekker onderling. Dat was wel even een rot periode. Om een voorbeeld te geven met gym op school deden we v-squas (ik weet niet precies wat de juiste spelling is). Er waren twee groepen een met meiden en de ander met jongens. Ik mocht op een gegeven moment niet meer mee doen bij de meiden, want ik was te goed en de jongens wilden me er niet bij hebben :s Uiteindelijk heb ik maar een paar wedstrijden tegen de gymleraar gespeeld.

Je mag me alles vragen :P de meest mannelijke meid staat waarschijnlijk hier :P

T is zelfs zo erg dat ze me aanspreken met "uh mevrouw, uh meneer" (ja dat is achtermekaar, geen of/of).

Je mag me pmen als je wilt (y)

Waarom jij zo anders bent dan de andere meiden? Ik denk niet dat jij anders bent, ik denk alleen dat jij de échte waarheid achter mensen niet ziet. Er zijn veel meer 'mannelijke meisjes' dan je zou denken, zelfs de grootste kut op hakken kan nog jongensachtiger zijn dan jouw. Zoals al eerder is gezegd door Coopergirl; Iedereen is anders als individu, simpelweg omdat je allemaal een ander soort bagage bij je draagt. Gevormd door je opvoeding, door je ervaringen, genen, sociale contacten enzovoorts. Er is helemaal niets mis mee, sterker nog als jij je er gelukkig bij voelt is het toch JUIST geweldig? :)

Ik ben ook lange tijd niet van de hakken, rokjes en te strakke kleding geweest, zegmaar nooit een meisjemeisje geweest met barbiepopppen, kinderwagens, roze kleren en dergelijke. Of nuja; Ik droeg wel roze kleding, en deed ook vaak alsof ik aan het spelen was met m'n barbies of kinderwagen... Maar ik voelde me er nooit gelukkig bij. Het was meer omdat het volgens mijn omgeving zo behoorde te zijn; Die meisjemeisje-dingen van een meisje. Al onthoofde ik mijn barbiepoppen altijd, en knipte ik de haren kort... :o

Toen ik een jaar of 10 was kreeg ik meer eigen inbreng en dus kwamen er ook bij mij baggy spijkerbroeken, jongensjassen, computerspelletjes waarin je elkaar moest afknallen en meer van die ongein in huis. Ik deed mee met alle oorlogspelletjes op het schoolplein, bouwde (boom)hutten, slingerde aan wilgentakken, beklom gebouwen via de regenpijp, sloopte de fietsenstalling bij jongensachtige stunt nummer 100, had een BMX, skateboarde, pleurde regelmatig in de sloot, had een skelter, ging naar Rotterdam/gouda/utrecht om daar de stad per skates onveilig te maken, had het nooit over jongens en ging nog zelden met meisjes om.

Dit ging tot m'n 14de door ongeveer, waarna ik eigenlijk niet meer wist wie/wat ik nou in hemelsnaam was, en daar vinden al veel problemen hun oorsprong.

Soms denk ik dat het gewoon m'n leeftijd is (ben 17 nu), maar ik heb nog net iets vaker het gevoel dat ik SERIEUS moet gaan twijfelen aan wie ik ben. Om acceptatie te vergroten hangen er inmiddels ook weer rokjes in m'n kast, en heb ik mijn all*stars en skateschoenen maar weer verruild voor laarzen, hakken en andere nette schoenen. Op sommige dagen voelen die dingen goed, maar wat ik me dan afvraag is of het niet gewoon een 'gewenning' is geworden... Nog steeds loop ik stiekem liever in spijkerbroeken met verrotte gympies en een skateboard in m'n hand. Tsja.. :o

Mijn vriend en ik zijn inmiddels 14 maanden samen, en ook voor dat ik wat met hem kreeg zijn er aardig wat jongens in & uit m'n leventje gewandeld, maar zelfs toen was de interesse voor meisjes toch ook wel redelijk groot. Toen ik vorig jaar in therapie zat heb ik vooral ondekt dat ik in sommige gevallen onderdruk wie ik ben en hetgeen wat ik graag doe juist mijd. Simpelweg omdat vrijwel alles waar ik me tot nu toe over uit heb gelaten, totaal verkeerd is gevallen bij de mensen uit m'n omgeving... Soms zo verkeerd en onmogelijk in de ogen van anderen dat ik het nu allemaal maar laat voor wat het is, maar het vreet wel aan me. Ik doe geen dingen omdat ze zo horen, of dingen waar ik me écht níet fijn bij voel... Maar ik wil mijn omgeving (voorlopig nog) wel eventjes sparen van mijn eigenlijke gedachtegangen.

Ik weet ook niet wat ik ben; Hetero of misschien bi, maar wat maakt het uit. Ik heb een vriend, en ik voel me meer dan gelukkig met hem, dus dan zie ik het 'probleem' niet zo. Zorg dat je gelukkig bent, dat is denk ik het allerbelangrijkste.. Dat je over sommige dingen nog niet uit bent, maakt niet uit dat komt allemaal wel een keertje. En jongensdingen? Dan moet je maar zo denken... "ik ben de enige niet". :)

Wees eerlijk tegenover jezelf, en probeer je asjeblieft zo min mogelijk aan te passen maar lekker te zijn wie je bent (Iets wat ik dus eigenlijk niet helemaal gedaan heb... )

Succes,
kelz