2 gedichtjes
 

Ik heb gister een gedichtje geschreven, en wat begon met een kleine gedachte is per ongeluk een gedichtje geworden over sites als hyves en myspace...

Vast gevroren op een plaatje
mijn koude wulpse oogopslag
zo houd ik jou gevangen
in de armen van mijn lach

Ik ben de stoute suggestie
die met je gevoelens speelt
zo ben ik op mijn allermooist
een foto van m`n spiegelbeeld.


Daarna schreef ik nog een gedichtje over de miljoenen brieven die ik heb van iemand die ik ken, die nu nooit meer terugschrijft en geen tijd meer heeft voor mij.


Langzaam verdwijnt de vriendschap
maar daarom geef ik niet zoveel
je bent lang niet de enige
waar ik m`n hart mee deel.

En daarbij heb ik je brieven,
een dichterlijk bewijs,
dat ik ooit veel van jou hield
En dat jij loog, jij ook van mij.

Die 1e vind ik wel leuk; je beschrijft het leuk indirect.
De 2e vind ik te veel in eenvoud.

dankje :)


en hoe bedoel je? te eenvoudig? of dat ik in weinig woorden teveel probeer te vertellen?

De 1e is goed. Leuk om eens een maatschappijkritisch gedicht te lezen. Sterk einde. Is gewoon af. Niets op aan te merken.

Het tweede, tsjah, ik moet me aansluiten bij Dreamerfly. Je schrijft te beschrijvend. Je laat niets van verbeelding over aan de schrijver. Kijk naar je eerste gedicht, daarin gebruik je beeldspraak, zou je in het tweede ook moeten doen.