Zou jij bevriend kunnen zijn met jezelf, als je een ander was?
 

Waarom wel of waarom niet?

Ik zou verliefd worden op mij.

Ja, maar dat ligt er natuurlijk aan wat voor iemand ik dan ben. Ik vind mezelf wel aardig, maar misschien ben ik dan wel zo'n type die niemand aardig vindt of alleen een bepaald soort type mens.

OMG daar was ik een half uur geleden nog over aan het nadenken :cool:

Ja, ik zou absoluut bevriend kunnen zijn met mezelf, ik vind mij leuk :D, maar ik zou moeilijk bevriend ráken met mezelf, want ik en ik zouden geen van beiden initiatief nemen om vanuit kennissen, vrienden te worden.

Dan zou ik het wel in de meeste opzichten met mezelf eens moeten zijn, anders zou ik mezelf maar een irritante betweter vinden. Maar omdat ik dan toch ik ben, zou ik het natuurlijk ook meestal met mezelf eens zijn, behalve in situaties waarin ik toch geen duidelijke mening heb, en daarbij maakt het niet zo veel uit.

misschien als ik mezelf beter zou leren kennen eerst :p

Nee ik zou mezelf echt een enorme bitch vinden die het behoorlijk in dr bol heeft van zichzelf denk ik:D(N).

Ik en ik zouden elkaar direct begrijpen en binnen 5 minuten na ontmoeting zouden we met elkaar omgaan alsof we elkaar en onszelf al ons hele leven kenden. Door volledige willekeur zouden we óf de rest van ons leven met elkaar doorbrengen (waarschijnlijk in hetzelfde huis gaan wonen voor een vrij lange tijd), of elkaar gedag zeggen en elkaar nooit meer zien en nooit meer aan elkaar denken.

Het mooie ervan zou zijn dat we nooit ergens om zouden hoeven vragen en dat we nooit iets zouden hoeven uitleggen aan elkaar waardoor we vrijwel alleen over onzin met elkaar zouden praten terwijl één blik of een niet-gerelateerde handeling zoals het verplaatsen van een object alle 'belangrijke' zaken in het leven duidelijk zou maken.

Waarschijnlijk zou het geen lang leven zijn want de combinatie van ons tweëen zou zorgen voor een snelle afname van geestelijke en lichamelijke gezondheid.

Maar goed, dat komt ook al vrij overeen met de band tussen mij en sommige andere mensen nu, dus ik klaag niet. :p

ja.. heel goed zelfs :P

wel raar als je er aan moet denken :P
maar ik zou het wel kunnen,, :P

Alleen voor het geld :p

Nee joh, ik ben zó saai.

Nee, ik zou me mezelf verafschuwen.

Hm misschien.. Ik zou me wel ergeren aan het veel praten en erg aanwezig zijn, maar zou m'n enthousiasme en loyaliteit wel waarderen. Ik denk dat ik mij eerst een tijdje zou moeten kennen, voor ik bevriend zou raken :p

Tuurlijk, anders zou ik mezelf een eikel vinden, en als dat zo zou zijn zou ik me anders gaan gedragen zodat ik geen eikel meer ben en alsnog bevriend kunnen zijn met mezelf.

Denk het wel, of de nieuwe ik moet heel anders zijn, verder zou ik wel bevriend met mezelf willen zijn :)

Als ik mezelf goed genoeg zou kennen wel.

Ik vind mijzelf wel aardig, ik zou urenlange gesprekken kunnen voeren over welke muziek wij allebij wel niet leuk vinden, foto's maken, boeken die we hebben gelezen, samen uit, want haar ouders vinden me vast heel aardig omdat ik u en dankjewel zeg.
We kunnen cd's en lp's uitwisselen zeuren over ouders, luieren in het park in de zon, flutgedichten voorlezen..
Probleem wel is dat wij niet zo vaak bellen of afspraken maken en we zetten msn op offline als we geen zin hebben om te praten, wij hebben wel vaker geen zin om te praten.
Ik zou de beste vriendinnen met mezelf kunnen zijn.
Ach, ik word wel schizofreen. (y)

Dat hangt van het figuur af dat ik dan ben.

Maar als ik niet op mezelf leek qua doen, en als ik me niet in mijzelf zou verdiepen, zou ik me vast een ingetogen saaie drol vinden.

Ik denk het wel.

Alleen als ik het tegenover gestelde van me was. Niet stil, niet verlegen. Ik zou dan een spontaan persoon moeten zijn als ik wil communiceren met mezelf. Messchien zou ik bevriend zijn met mezelf. Want ik ben een vervelend en onbegrijpelijke persoon. Die bijna niemand snapt.

Ik zou ook verliefd worden op jou als ik ik zou zijn. :bloos:

Ot, nee, ik ben zo'n grandiose idioot.

ik zou een bloedhekel aan mezelf hebben waarschijnlijk, of juist soulmates worden. geen idee. waarschijnlijk een haat-liefdeverhouding dan.

Weet niet, mij leer je niet snel kennen. Misschien vaag bevriend.

Ik zou een hekel aan mezelf hebben. Maar nu kan ik wel goed met mezelf opschieten. :D (y)

Ik denk dat ik mezelf zeer irritant zou vinden.

Heb dan ook respect voor mijn vrienden dat ze met me om kunnen gaan. :cool:

Ach, jij bent een eitje.

:cool:

Ik ga slapen, fijne week!

Ik zou tegen mezelf vechten om het bijdehandst te zijn, en dat gaat natuurlijk nooit goed. :p

Tuurlijk wel. Zoniet, dan heb je toch echt een probleem want dan vind je jezelf blijkbaar een vreselijk persoon. Het zou zelfs erg handig zijn, want dan zou er altijd iemand zijn die het met me eens was. :cool:

Duh. Ik ben gezellig, heb een brede interesse en een grote algemene ontwikkeling, ben enthousiast, hou van mijn vrienden en ben altijd te porren voor stappen, films, zuipen en dergelijke.

Deze gast heeft de vraag goed gelezen. (y)

Natuurlijk zou ik zelf bevriend met mezelf kunnen zijn. Ik ben goed gezelschap.

Ja, ik denk het wel. :)

Hmm hangt er vanaf wat voor ander ik zou zijn :P Je moet misschien wel stevig in je schoenen staan om vrienden met mij te zijn..

:D :o
Dat meen je toch niet? ;((

Nee, waarschijnlijk niet.

Ik zou, als ik een ander was, mezelf maar erg vermoeiend vinden. Ik zou mijn ik een teveel piekerend en zeurderig en quasi diepzinnig persoon vinden. Ik zou haar proberen te gronde te richten en dat zou me dan nog lukken ook.


En Mark Almighty: zo vanzelfsprekend is dat volgens mij niet, dat je bevriend zou raken met jezelf. Ik vind mezelf geen vreselijk persoon, hoor.

Op 't eerste gezicht niet. :o

Ligt aan wat voor persoon ik zou zijn dan, maar ik denk het niet omdat ik mezelf over het algemeen te aanwezig en te druk vindt. Dus.
Maar ik zei al: Ligt eraan wat voor persoon ik zelf ben.

ja zeker

Ik zou wel een heel hechte vriendschap kunnen hebben met mezelf. Er zouden alleen problemen zijn om elkaar te leren kennen, ben nou niet ik-ben-een-sociaal-iemand-die-met-iedereen-praten-gaat-type.

nee k denk t niet, irritant figuur dat k ben :o

Ik denk dat ik mezelf wel aardig zou vinden omdat ik zou ontdekken dat ik veel gemeen had met mezelf. Dus zouden we uren kunnen praten over allerlei dingen en omdat we eigenlijk toch dezelfde mening hebben, zijn we het over veel dingen dus vaak eens. Maar misschien ben je juist daarom wel sneller op elkaar uitgekeken.

Ik zou mezelf denk ik teveel vinden twijfelen en nadenken over dingen waarvan je denk; waar maak je je druk om. Want dat denk ik nu ook wel bij mezelf. Ook zou ik denk ik vinden dat ik voor teveel kleine dingetjes bang was of te snel gekwetst ben door opmerkingen.

Ik denk dat al de dingetjes waar ik bij mezelf nu een hekel aan heb dat ik het doe ofzo dat dat dan misschien een punt van ergernis zou zijn. Maar dat is het nu ook al, alleen contact met jezelf kan je niet verbreken, alleen jezelf proberen te veranderen.

Ik denk dat de meeste mensen het wel met zichzelf zouden kunnen vinden, behalve de dingen die je zelf doet waarvan je weet dat anderen of jezelf er een hekel aan hebben kunnen op gaan spelen. En dan vindt je jezelf misschien maar een irritant persoon. :o

ja

nee ik zou de hele dag ruzie hebbe met mezelf :P

makkelijk
voor een tijdje

alleen ik zou teveel op mezelf lijken en met mezelf gemeen hebben, dus dat is even leuk en vreemd omdat je merkt dat al je hobby's hetzelfde zijn enzo en dan niet meer.
dan wordt het irritant denk ik
gezien je dan wel een soort concurrentie met jezelf krijgt

Ik zou wel bevriend kunnen zijn met mezelf en mezelf dan aansporen iets meer zelfvertrouwen en eigenwaarde te kweken