ze twijfelt
 

ik heb nu 3 en halve maand verkering met mijn vriendin en we hebben uiteraard affentoe eens een meningsverschilletje gehad maar sinds dit weekend voelt ze zich de hele tijd kut en benauwd :S ze zegt dat ze twijfelt over ons, en dat ze tijd nodig heeft om na te denken

ik ben echt doodsbang nu :( ik wil alles doen om het goed te maken maar ik weet het echt niet meer

help..

waar twijfelt ze precies over?

Over die meningsverschillen of of ze nog verliefd is op jou?
Ik zou haar iig even de ruimt egeven om na te denken, maar ondertussen wel haar laten weten hoeveel je om dr geeft.

Het enige wat je écht kan doen is haar die tijd geven!

En haar zeker niet achterna hollen.. Bestook haar niet met smsjes, mailtjes,... maar laat haar gewoon eventjes doen!
Als je ze achterna holt krijg je alleen maar het omgekeerde effect!

Ik denk niet dat je veel kunt doen om het 'goed te maken'. Wat ik begrijp uit je verhaal, heb je namelijk niks fout gedaan, of niet direct iig. Zij twijfelt (weet je waarom?) en heeft tijd nodig om na te denken. Dan kun je niet veel meer doen dan haar die tijd geven en open staan voor wat ze je te vertellen heeft.

Als zij het wil, bespreek dan waarom ze twijfelt en wat er in haar omgaat. Als ze dat niet wil, dan kun je helaas weinig anders dan wachten tot ze weet wat ze wil. Ga haar iig niet pushen of extreem lief tegen haar doen, dat werkt op dit moment toch niet.

ze twijfelt of ze van me houd zegt ze, en hoe ze verder wil gaan
maar ik geef haar idd de ruimte, ik ga dr niet pushen

Ik had na 3 en een halve maand ook twijfels. Niet pushen, laten denken, ze komt het je zelf wel vertellen:).

ik zal dr maar even met rust laten, ik zoek morgen wel weer contact met dr, ze moet idd zelf beslissen

Mijn vriend had dit na twee maanden. Ik schrok toen ook heel erg en was heel erg bang dat het uit zou gaan.
Samen hebben we het er over gehad, samen gehuild en ik heb in ieder geval gezegd wat ik hem wilde zeggen. Ik heb hem ook gezegd dat hoe graag ik hem ook zou willen helpen, hij hier toch zelf uit zou moeten komen en dat ik hem die ruimte wilde geven. En dat wanneer hij niet meer 100 procent achter 'ons' zou staan, hij het uit moest maken.

De dag erna voelde ik me nog steeds kut, heb een stel vriendinnen gebeld en er over gepraat en zij kennen mijn vriend echt heel goed en ze zeiden dat het wel goed zou komen. Dat was wel fijn. Ik had de hele tijd de neiging hem te smsen dat ik zoveel om hem gaf en hem niet kwijt wilde etc etc, maar ik heb dat expres niet gedaan, want daar zou hij niets aan hebben.
's Avonds kreeg ik van hem een sms dat hij het maar niets vond, die radiostilte, maar dat het waarschijnlijk wel goed was. Ook toen heb ik niets gesmst.
We hadden afgesproken dat we die elkaar die dinsdag zouden zien (dat gesprek was op zondag en die maandag ging hij uit). Maandag ging hij dus uit en opeens kreeg ik 's nachts tig berichtjes. Hij wist het helemaal zeker. Hij hield zoveel van mij en hij wilde alleen maar mij en hij was ineens zo zeker weer over ons. Hij heeft me wel tig keer gesmst en gebeld 's nachts, maar dat vond ik helemaal niet erg. En elke keer zeggen hoe gek ie wel niet op me was enzo. Heerlijk. En de volgende dag ben ik als verrassing naar zijn huis gegaan en bij hem in bed gekropen. Hij hield me vast en zei dat hij me wel altijd zou willen vasthouden en nooit meer zou willen laten gaan.

Zo is het gegaan bij mij en ik denk dat het heel erg geholpen heeft dat ik hem die ruimte heb gegeven om er over na te denken, het met vriendinnen (ja, hij is een kletskous en heeft veel vriendinnen :p Trouwens was dat ook één van die meiden waar ik mee sprak) er over te hebben enzo.

Dat is dus ook mijn advies. Laat haar maar even. Komt het goed, dan is het heel fijn. Komt het niet meer goed, denk dan met een glimlach terug aan de afgelopen tijd en koester dat :)

Geef haar idd de ruimte.. haar gevoelens kun je niet veranderen, dus het maakt niet uit of je heel erg je best gaat doen ofzo. :s
Hoe lullig het ook is.. je kunt alleen maar afwachten en hopen.

sterkte :)

dat zei ze zelf ook, dat het probleem bij haar ligt en dat ik er niks aan kan doen, maar dat gevoel, pff, dat vreet me op, ik moet me echt inhouden om niet superlief tegen dr te gaan doen enzo

Wat wil je liever:
Een relatie waar zij niet met de volle honderd procent achter staat?
of
Geen relatie, maar wel weten dat wat het was goed was en dat jullie er beiden van genoten hebben en er samen achter stonden. Dat het niet zo heeft mogen zijn uiteindelijk is dan jammer, maar wat jullie hadden zal altijd zo blijven.

Ik persoonlijk zou, hoe moeilijk dat ook is en ik zeg dat ook eigenlijk alleen maar omdat ik de eerste situatie heb meegemaakt in mijn vorige relatie en zeker weet dat ik dat nooit meer wil, kiezen voor de tweede optie.

Hij is je niet waardf

ik weet wat ik wil, en dat is dat het net zo was als altijd, maar als zij zegt dat ze twijfelt... heb ik daar nix over te zeggen, ik ga haar morgen zeggen dat ik wil weten of ze er voor de volle 100% voor wil gaan, en zoniet dan denk ik niet dat we nog weinig keuze hebben

na 3,5 maand twijfelen of je van iemand houdt, kk he.

bindingsangst

Vriend.. het is allang te laat. Het is afgelopen. Superlief doen zal je zaak niet helpen.. niks zal je zaak nog helpen. Forget the girl, party's over.

Zodra je vriendin met zinnen als 'ik heb tijd nodig' en 'ik voel me benauwd' aankomt is vrijwel altijd een verloren zaak. Jongens gaan heel anders met het 'ik heb het benauwd' gedoe om en daarom is dat geen goed vergelijkingsmatteriaal.

Ik ben het niet altijd met je eens en ik ben het ook niet eens met je eerste paar zinnen, maar vanaf de tweede alinea wel. Ik heb ooit een vriend gehad en toen ik me benauwd begon te voelen, ging het ook echt uit. Vooral na drieeënhalve maand vind ik het erg snel om dat gevoel al te hebben. TS: Zet er geen druk achter, dat werkt averechts; maar ik zou ook niet eeuwig blijven wachten. Ik vrees dat dit niet zomaar meer goed komt; dit meisje is - denk ik - niet toe aan een relatie, want als je je na drieeënhalve maand al ernstig benauwd voelt en niet meer weet wat je wilt, dan geloof ik niet dat dit een goede afloop kan hebben.

Het is vooral heel rot dat jij dit gevoel niet hebt. Je kunt er niets aan doen en dat moet je denk ik ook niet proberen. Geef haar de tijd, de ruimte - en als jullie echt uit elkaar gaan, probeer haar dan niets te verwijten. Soms heb je een bepaald gevoel, dat niet echt te verklaren is.

ik heb mezelf voorgenomen om haar de tijd te geven, zodra zij alle dingen op een rijtje heeft zal ze maar weer contact met me moeten zoeken want het is toch echt haar probleem, ik denk dat als ik vandaag of morgen weer contact met dr heb dat ik dan maar vraag of ze hier eigelijk wel aan toe is...

Dat is een goed idee... maar om nou meteen te zeggen dat het haar probleem is ;) Maar ik denk dat je hier wel goed aan doet. Als ze weer contact zoekt, praat dan met haar, zeg dat je binnenkort duidelijkheid wilt, omdat dit voor jou ook niet te doen is.

Inderdaad. Bedenk hoe lang jij wilt wachten, want je kunt natuurlijk niet eindeloos wachten terwijl zij jou aan het lijntje houdt. Toch? :)
Dat zou ik in ieder geval niet doen. Stel haar een limiet, zodat je zelf ook weet waar je aan toe bent.

het probleem is ook dat ik op kamers woon en zij vlakbij mijn woonplaats in het weekend, ik zie haar dus alleen in het weekend en we hebben doordeweeks alleen contact via msn en de telefoon, ik vind dit echt niet een situatie die je via msn moet oplossen want dat gaat nou eenmaal niet, met msn kun je geen emoties tonen enzo, ik was al van plan om morgen plots even op en neer te reizen en om haar ff te bezoeken zodat we ff kunne praten, maar dit kan denk ik ook heel verkeerd vallen, misschien is het het beste als ik haar vanavond even bel als ik nog nix gehoord heb

Man je bent een slaaf van je eigen liefde voor haar. Je zou haar de tijd geven maar nu wil je haar vanavond al bellen. De enige manier denk ik waarop je een kansje maakt is door compleet te verdwijnen zodat ze je uberhaupt kan missen. Alle argumentatie en alle emoties ter wereld kunnen er niet voor zorgen dat zij dit gevoel kwijtraakt. Je moet haar sowieso veel meer tijd geven.

Maar zij is niet the bad guy , vergeet dat niet. Er is ook niet echt een probleem, omdat alles kristalhelder is. Kijk dit gevoel is niet het resultaat van opeens optredende bindingsangst, maar het resultaat van het feit dat ze je minder leuk vind. Jij kan er op geen enkele manier voor zorgen dat ze je weer leuker vind..zeker niet door met haar te praten. Het heeft ook niet zoveel te maken met ergens aan toe zijn of niet. Als een meisje stapelgek op je is wil ze wel degelijk een relatie met je en is ze er ook aan toe.

hmm ze kwam net op msn en heb dr even mee gepraat, we zijn het dr over eens dat dr iets goed mis is en dat we het daar over moeten hebben, dus vrijdag zodra ik thuis ben komt ze naar mij, daarna hebben we nog gewoon over andere dingen gepraat, gewoon als altijd eigelijk, maar toch.... gaat het niet meer zo lekker..

ik vind het echt zo raar

Ik vind dit niet raar. Ik vind het vervelend voor jou maar er is hier niks raars. Er is geen mysterie en het is niet onduidelijk. Ze vind je niet meer zo leuk als voorheen. Je relatie is op sterven na dood. you're a dead man walking.. Je kan wel met haar praten maar daarmee verander je niks aan haar gevoelens voor jou. Niks. Ja er is inderdaad iets goed mis, met haar interesse in jou. Zelfs als je haar weet te overtuigen vrijdag dat jullie door moeten vechten ofzoiets zal ze kort daarna met de mededeling komen dat het echt niet gaat.

Kijk weetje hoe je ontmoeting ongeveer zal gaan? Zo:

freakzor1987: Okey laten we bij het begin beginnen.. wat zit je nou precies dwars?
vriendin: nou ik voel me gewoon opeens heel benauwd enzo.. alsof het allemaal te snel gaat.. ik weet het gewoon even helemaal niet meer..heel erg gek. Ik wou dat ik kon zeggen wat het is..
freakzor1987: hoelang heb je dit gevoel dan al?
vriendin: ja sinds korte tijd eigenlijk.. toen had ik ineens zoiets van nee dit wil ik niet..ik voel me niet prettig.heel vreemd..
freakzor1987: ja want vorige op dag X was het immers nog heel gezellig.. vond ik..
vriendin: ja vond ik ook...daarom is het ook zo raar.. het gaat gewoon even allemaal te snel ik weet het niet precies..
freakzor1987: maar ehm..hoe gaat dit nu verder dan?
vriendin: ja ik weet het gewoon dus allemaal even niet ...ik heb wel nagedacht maar ben nog steeds in de war..
freakzor1987: we moeten hier gewoon even doorheen komen.. moeilijke periode.. alle relaties kennen die..ik zou echt kapotgaan als dit stukliep!
vriendin : ja ik wil ook niet dta het foutloopt..maarja..

Doodlopende weg makker..

Wel een beetje kort door de bocht Smokin'

Klopt.. Maar jij denkt dus niet dat het 'voorbij' is ?

Prima, breng aub nuanceringen aan.

Sommige mensen twijfelen vaak niet zonder reden.

Waar. Maar dat kan ook meer over henzelf zeggen dan over de relatie die ze hebben met een ander.

Ik weet het niet. Ik weet alleen dat het in mijn geval niet zo was en als je jouw theorie daar op losgelaten had dan had je heel erg ongelijk gekregen. Ik weet dus dat het ook anders kan, maar dat is per situatie en per persoon verschillend. Het ligt er dus ook net aan hoe de TS reageert in deze situatie. Je kunt je relatie maken en breken op dit moment.

Nou in jou situatie had ik iets anders opgeschreven. Het verschil is dat jij een meisje/vrouw bent. Komen meisjes echter met dergelijke gevoelens aan dan is het naar mijn idee altijd voorbij. Bij jongens is er vaak wel een kans dat het goedkomt.

want?

Inderdaad, verklaar dit eens...?

Waarom is dat zo? Daar ben ik wel benieuwd naar. Waarom mag een vrouw niet even twijfelen zonder dat men daar de conclusie aan verbindt dat het over en uit is, en is dat bij een man wel mogelijk? Is dat iets uit persoonlijke ervaring? Waar baseer je dat op?

Omdat voor zover ik weet de interesse van een meisje nooit weer tot leven kan worden gewekt. In het begin kan ze een jongen leuk vinden, maar als dit gevoel weg is komt het nooit weer terug. De jongen heeft zijn aantrekkelijkheid in zekere zin definitief verloren. (let wel: dit gaat op in zaken waarbij de jongen in principe niks fout lijkt te doen. Een jongen die vreemdgaat bijvoorbeeld gooit niet meteen zijn aantrekkelijkheid uit het raam, ondanks dat hij de relatie om zeep helpt)

'Twijfel' is in dergelijke zaken eigenlijk geen twijfel. Haar interesse in de jongen is dan al ver genoeg gezakt dat ze liever alleen is dan met hem. Alleen tuurlijk is er wel verwarring omdat ze eerder gewoon een relatie en dergelijke met deze jongen had. Deze verandering word dan 'twijfel' over de relatie genoemd maar is in feite dus geen twijfel. Haar interesse in de jongen is omlaag gegaan en zal nooit door de jongen omhoog gebracht kunnen worden. Al zijn argumentatie, zijn smeekbedes en al zijn pleidooien zullen nutteloos zijn omdat ze geen invloed kunnen hebben op aantrekkingskracht.

Waarom is dit bij jongens anders? Ik weet het niet goed, ik weet vooral dat het zo is. Het zal deels te maken hebben met het feit dat een meisje die een jongens eens leuk vond heel moeilijk definitief al haar aantrekkingskracht voor hem kan verliezen. Jongens zijn misschien meer bezig met fysieke aspecten. Een jongen kan daarom best twijfelen over de relatie, maar hij zal na enige tijd het meisje en de leuke dingen die hij met haar deed heel erg missen.

Nou kan een meisje de leuke tijd die ze met een jongen had ook wel missen en zulke dingen ook wel weer willen. Ze wil ze alleen niet met hem beleven omdat ze hem niet meer aantrekkelijk vind.

Deze stellingingen zie ik overal om me heen steeds weer bevestigd worden. Ik akn niet exact verklaren waaorm het zo is, maar centraal staat dat:

meisje twijfel/in de war - relatie 99 % op de klippen
jongen twijfel over relatie - gerede kans op positieve afloop
Ik denk dus dat dit er mee te maken heeft dat jongen hun eigen aantrekkelijkheid kunnen verspelen ...en die nooit weer terug kunnen krijgen inzake een specifiek meisje.

Ik ben het hier niet mee eens. Als een meisje twijfelt betekent het niet meteen dat ze haar interesse heeft verloren of dat ze hem minder leuk vindt. Ze vindt waarschijnlijk het idee van een relatie benauwend, of heeft even tijd voor zichzelf nodig. Zo was het bij mij tenminste, toen ik na ongeveer drie maanden begon te twijfelen. Ik was bang dat ik hem niet leuk genoeg vond, dat we niet bij elkaar pasten, dat ik geen relatie kon hebben. Hij trok zich niet zoveel aan van de twijfels, en zag wel in dat het vanzelf weer over zou gaan. En dat is het ook gegaan. We hebben nu zeven maand, en ik ben helemaal gek op hem.

3 maanden, de eeuwige grens lijkt t wel.

Ze is niet verliefd meer op je, ze is dr al overheen, ze durft het je alleen niet te vertellen. Kortom: ze houdt je aan het lijntje. Waarschijnlijk gaat ze nu afstandelijk doen en hoopt dat jullie ruzie krijgen, dan kan één van de twee het uitmaken.

Man, als ze gaat twijfelen aan je, doe jezelf een lol, dump d'r gewoon.

Haha die theorie van smokin gaat op voor mijn exvriendje :D Die kwam ook met zulke verhalen en 2 dagen later dumpte hij me definitief, er kan dus wel een kern van waarheid inzitten. Wanneer er twijfel is, moet er in ieder geval behoorlijk wat gebeuren om die twijfel weg te nemen.
Ik zou die chick maar even haar eigen weg laten gaan en wie weet wil ze nog wel. Ik ken haar achtergrond situatie natuurlijk niet (problemen thuis, anorexia,persoonlijke problemen enz;)), dat kan ook altijd nog wel een reden zijn?
Wat ook kan zijn is dat ze bijvoorbeeld minder verliefd is dan voorheen, maar ja als je na 3 maanden al niet meer verliefd bent...?
Nou ja ik kan hier nog wel 20 verklaringen neer gaan zetten, maar als ik jou was zou ik het maar gewoon even afwachten en misschien komt het wel goed:)

Jou verhaal is geen falsificatie van mijn stellingen. Had je je niet meer aangetrokken gevoeld tot je kerel dan was het niet goed gekomen. Waar ik op doel is niet het uitspreken van twijfel opzichzelf, maar dat het uitspreken hiervan vaak een symptoom is van een gebrek aan interesse/aantrekkingskracht. Zulke interesse kan men nimmer herstellen als deze onder een bepaald grens is gekomen. Jou geval duidt erop dat je vriend nog wel aantrekkelijk voor je was.

Toch snap ik nog niet helemaal waarom bij een man andere redenen gelden dan bij een vrouw, want waarom zou een vrouw niet diezelfde redenen hebben voor twijfel?
Misschien heb jij dit op deze manier ervaren, maar nu scheer je wel alle vrouwen over één kam (en maak je alle jongens bang dat als hun vriendin twijfelt het uit gaat en bij de meiden dat wanneer hun vriend twijfelt het wel goed komt, terwijl het in mijn ogen in beide gevallen beide kanten op kan).

Nee, want dan twijfelen ze zonder reden, dan hebben we immers te maken met een oorzaak, bijvoorbeeld onzekerheid, verveling of een persoonlijkheidsstoornis. :)

Heb jij nog nooit meegemaakt dat je met jezelf overhoop lag? Ik wel en ik kan me heel goed voorstellen dat ik dan over van alles ga twijfelen. Dat ik me ga afvragen of ik echt wel een lange en vaste relatie wil etc etc...

Nee, het is me werkelijk nog nóóit opgevallen dat jij zo vaak met jezelf overhoop ligt. :)

:d :d :d :d

als mijn vriendin zou gaan twijffelen over de relatie, laat ik haar precies 2 dagen, heb ik dan geen zekerheid, maak ik het uit, want ik laat me niet aanhet lijntje houden, hoe moeilijk en pijnlijk dat ook is. Dat heb ik in 2 eerdere relaties al gedaan, en dat is me allerminst bevallen. Ik heb ook nog mijn eigenwaarde, en die word er niet beter door als ik aan het lijntje gehouden word.

Bij twijffel altijd nee. :(

ok ik ben dus gisterenmiddag bij mijn vriendin langsgeweest omdat we nodig moesten praten, we zaten daar en we wisten allebei dat het niet goed zat maar we zijn niet echt praters dus veel kwam er niet uit, op den duur moest ze huilen omdat het haar allemaal zo spijt en ze houdt zo veel van me maar ze denkt dat ze te jong is om te beslissen of ze echt een lange relatie wil maar dat ze het ook niet kan voorstellen als ik er niet meer zou zijn, ze zegt dat ze het allemaal niet weet dus we zijn nu nog precies geen stap verder

ikzelf heb gezegt dat ze zo snel mogelijk een beslissing moet maken want ik blijf ook geen weken wachten op een ja of nee, ik heb al bij mezelf gedacht om het uit te maken en zei ook, maar toen we elkaar na die hele week zagen konden we dat allebei niet omdat we toch niet zonder elkaar kunnen, daarna hebben we gesext en toen ben ik naar huisgegaan omdat ik rijles had... ik weet echt niet wat te doen :(

zondagavond ga ik weer terug naar mijn kamer en zie ik haar de hele week niet, ik heb geen zin om nog eens een hele week in de stress te zitten door dit, ik wil haar dus zondagmiddag zien en duidelijkheid, maar ik heb niet het idee dat ze dat voor haarzelf al heeft..

Jij wil de waarhied niet zien, je wordt aan het lijntje gehouden, alleen zelfs dat zie je niet...

Domme aap.. ze weet het allang. Zoals alle lui die afgewezen worden luister jij de hele tijd naar een uitermate negatief verhaal en toch trek je een positieve conclusie. Jullie kunnen niet zonder elkaar? Nee inderdaad, daarom weet ze het ook allemaal niet meer. Jij kan alleen niet zonder haar.

Ze houd niet van je..jezus kerel.. Dit klinkt misschien raar, maar vrouwen die van hun kerel houden willen ook echt graag bij die kerel zijn en weten dat ook helemaal zeker. Gek he? Kijk eens rustig naar het gedrag van je vriendin, en vraag jezelf af: is dit het gedrag van een meisje dat mij voor geen goud kwijt wil. Daar kan je vast wel een antwoord op verzinnen.

En ik geloof ook wel dat het haar spijt..en dat ze je niet wil kwetsen, en dat si ook de reden waarom dit allemaal zo moeizaam gaat. Dat je met haar hebt gesext is heel erg dom want dat is gewoon een enorme dosis valse hoop.

Je moet ook ophouden om te praten in zinnen als 'we zijn geen stap verder'. Jij hebt geen enkele invloed op dit proces..de bal ligt bij haar. Jij kan niks doen. Dat hoeft ook niet want ze weet toch wel dat je haar geweldig vind.

Het spijt me, maar na dit verhaal ga ik met Smokin' mee. Ik denk niet meer dat het goed komt. Hoe veel ik je ook toewens van wel.

Maak het uit en steek je tijd in een cursus Nederlands Taalgebruik: hoe schrijf ik zinnen correct en leesbaar. (y)