voor een zogenaamde vriend
 

Je beloofde dat je er altijd voor me zou zijn
maar dat was gelogen
je bent er niet meer voor mij
je liet me in de steek

het enige wat ik wou was dat je om me gaf
zoals ik ook om jou gaf
ik hield te veel van je
je liet me in de steek

je hebt me zoveel pijn gedaan
nu ontloop je me
ren je voor me weg
je laat me in de steek

Maar ik zal de rollen omdraaien
Nu zul jij pijn lijden
ik zal je martelen
want je liet me in de steek

Mijn wraak zal zoet zijn
Dan zul je spijt hebben
Vraag je om vergiffenis
Je liet me in de

jou bloed zal nu voor mij vloeien
langzaam zul je sterven
zoals een deel van mij stierf
toen jij me in de steek liet

het gevoel is heel herkenbaar...
Ik denk dat je wraak wat overdreven is, dat je dingen beter uit je hoofd kan zetten, want dat andere lost niks op namelijk.

Over het gedicht zelf, ik vind hem eigenlijk niet echt zo best lopen, en ik mis ergens een woordje geloof ik :confused:
Maar je gevoel spreekt er wel goed uit!