alleen zijn
 

De laatste tijd denk ik heel veel aan de toekomst, dat vind ik wel een goed teken. Ik oriënteer me op vervolgopleidingen en denk na over op kamers gaan (haal alvast wat kookboekjes in huis e.d. :D ).

Laatst heb ik meegedaan aan een onderzoek en moest ik 10x op een dag een vragenlijstje invullen. Één van de vragen was met wie je op dat moment was en of je liever alleen zou willen zijn. Elke keer kwam ik op het antwoord dat ik absoluut niet alleen wou zijn.

Ik kan niet goed alleen zijn. Dan word ik lusteloos en lui. Ik hang maar wat achter de t.v. of computer, of als ik op school alleen ben staar ik wat voor me uit en weet me geen houding te geven. De momenten waarop ik alleen ben begin ik te piekeren en word ik vaak somber. Ik wil hier wat aan doen! Straks als ik op kamers ben zal ik ook vaker alleen zijn en moet ik mezelf ook zien te motiveren en amuseren.

Het is geen enorm probleem ofzo, waar ik vreselijk mee zit, maar toch wil ik er iets aan doen. Heeft iemand misschien tips hoe ik dit kan aanpakken. Moet ik me bijvoorbeeld vaker terugtrekken om mezelf te trainen? of moet ik mijn gedachtes veranderen als ik alleen ben?

alvast bedankt!

Jah! En spannende videos maken enzo!
oh.. wacht... heheheh, heeeeeeele foute ideen allemaal ;)

Anyways... jah, idd.. gewoon eens iets uhhmm.. gaan doen! :D Heb je geen hobbies, of sporten die je interesseren?

Het probleem is niet dat ik vaak alleen ben, maar die keren dat ik alleen ben, verveel ik me contstant en maak ik geen huiswerk. Ik moet leren alleen te zijn, er zijn nou eenmaal momenten in het leven dat je alleen bent en daar moet ik mee om zien te gaan, ik moet het niet gaan ontwijken. (tenminste, dat is wat ik denk).

Dan zou ik in een studentenhuis gaan wonen waar ze veel dingen gezamenlijk doen...dan ben je iig niet continu alleen. Verder misschien werken met schema's en zorgen voor voldoende afwisseling in de alleen- en samenzijnmomenten.

Misschien steeds een beetje opbouwen? Eerst een kwartiertje alleen proberen te vullen, dan een half uur (of desnoods eerst 20 minuten), enz.?

Mehh, ik heb eerder het tegenovergestelde.. ik ben altijd alleen, en ik vind het maar niks als ik anderen om me heen heb. Da's ook niet gezond natuurlijk.. ik dacht eens daar iets aan te gaan doen, dus had ik een paar mensen uit m'n klas uitgenodigd om bij me te komen eten enzo... sjeezus, heb me nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld als die avond. Exit mensen vragen langs te komen dus. Hihi.. ik woon nu anderhalf jaar op mezelf, en de keren dat ik bezoek heb gehad zijn op 1 hand te tellen...

Ik wil ook graag in een studentenhuis. Ook een mogelijkheid is dat ik met een vriendin een appartementje huur, als ik tenminste in Utrecht ga studeren.
Ja dat leek me ook wel een idee, maar dan moet ik denk ik eerst een plannetje maken wat ik in die tijd ga doen. Huiswerk maken is natuurlijk wel een goede, maar ik moet ook leren omgaan met vrije tijd. Wat ga ik dan doen?

Wat doe je dan de hele dag? Ga je niet piekeren? Hoe houd je jezelf bezig als niemand anders zegt wat je moet/kunt doen?

Wat je leuk vindt? Vrije tijd mag je best vullen met tv kijken of computeren, toch? Of dingen als sporten, lezen, tekenen, muziek luisteren/maken, ... Ligt er helemaal aan wat jij leuk vindt om te doen.

Afhankelijk van m'n bui eigenlijk.. en hoeveel ik "moet" doen natuurlijk. Op een vrije dag ben ik vaak zo'n 12 tot 14 uur op het internet te vinden. Als ik voor school iets moet doen, kan ik daar ook rustig 8 tot 10 uur ofzo insteken, maar dan ben ik tegelijkertijd ook andere dingen aan het doen.. multitasken gaat best; MSN-en, verslagen schrijven, dingen opzoeken en een film kijken kunnen best min of meer tegelijkertijd.

Ik heb er een bloedhekel aan als mensen mij vertellen wat ik moet doen, of nog erger; HOE ik iets moet doen.. :D Maar goed, ik denk dat ik dan ook wel anders in elkaar zit als "gewone" mensen.. ik vind direct sociaal contact een zwaar overgewaardeerd iets.

Piekeren doe ik niet aan. Wel eindeloos dromen. En info verzamelen over de meest vreemde onderwerpen. Als ik zo lang online zit maken m'n gedachten allerlei rare sprongen die ik soms ook niet helemaal kan volgen. Ik haal me en vaag idee in m'n hoofd, en kan vervolgens urenlang zwaar gefascineerd zijn door het onderwerp om er vervolgens de volgende dag ofzo helemaal geen aandacht meer voor te hebben.

Zo heb ik vandaag (vrije dag) urenlang besteed aan het opzoeken van informatie over klassieke Russische vrachtwagens. Nuttige informatie? Welnee, maar ik kwam een heel interessant artikeltje tegen waardoor ik meer en meer wou weten.. zo gaat het eigenlijk elke dag wel.. :D

In wat voor 'n stad wil je wonen? Wat denk jij dat Utrecht voor jou te bieden heeft? (Ik woon er zelf btw en vind het tof, maar ik dacht wat advies kan nooit kwaad)

Over dat alleen zijn verder. Zoals de meesten al zeggen: 'zoek een leuke hobby'. Bedenk gewoon iets wat je altijd al hebt willen doen, maar nooit echt aan toe bent gekomen om aan te beginnen.
Wat ik ook altijd leuk vind is om aan het einde van de dag, even te reflecteren op hoe je dag geweest is en wat voor 'n indrukken je hebt opgenomen. Of alle handelingen wel overeen kwamen met jou eigen denken enzo. Misschien werken aan de zwakke kanten..

Wat betreft studie. Voor mij helpt het heel erg goed om in bladen of andere informatieve bronnen, interessante artikelen te zoeken die met het vakgebied te maken hebben. Daardoor komt dat gedeelte als het ware in je systeem te zitten en ga je je huiswerk ook maken.
Ik bedoel, je hebt de studie niet voor niets gekozen. Als het je niet interesseert moet je misschien aan een andere studie denken.
Naja, het is alvast een tip. Het is heel anders dan op de middelbare school, veel zelfverantwoordelijker.

ik wil in een gezellige stad wonen, met een rijke cultuur en een paar leuke kroegjes. Utrecht lijkt me ideaal, mijn broer woont daar dus ik kom er regelmatig en vind het daar ook leuk. Het hangt er alleen vanaf welke studie ik ga doen. SPH en Nederlandse gebarentaal zijn in Utrecht, maar als ik Voeding en diëtetiek wil doen, ga ik naar Groningen.

Opzich heb ik wel hobby's. Ik maak muziek, ben ooit begonnen aan een cursus Esperanto, heb wat tekenspullen hier liggen (ik kan niet tekenen hoor, maar ik vind het wel leuk om te doen), maar op een of andere manier kruip ik toch steeds weer achter de computerbals ik alleen ben. En dat vind ik ook heel leuk, daar niet van, maar, ja, als daar mijn leven uit bestaat... Ik wil een actief leven, een creatief leven. Maar als ik alleen ben, dan wil ik toch nog wat gezelschap, dus dan kruip ik achter de computer. Maar later bedenk ik me dan dat ik eigenlijk veel liever iets creatiefs had gedaan.

Nouja, eigenlijk moet ik mezelf gewoon een schop onder mijn kont geven als ik alleen ben , er zijn best genoeg dingen die ik kan doen. Het enige wat dan nog het probleem is, is het gevoel van eenzaamheid.

Ik heb ongeveer hetzelfde, je moet gewoon denken van 'okee, ik ga nu 10 minuten tekenen en als ik het niks vindt, dan ga ik weer computeren. Meestal is die start het moeilijkst en ga je er daarna vanzelf in op.
Wat ik me afvraag is waarom je die studies als opties hebt als je graag creatief bezig bent?
Vindt je sociale studies ook echt interessant? Of processen analyseren?
Och, ik verval weer in de rol van loopbaanadviseur :o, een deel van mijn studie :p

Ik vind sociale studies heel interessant inderdaad. Creatief bezig zijn vind ik leuk om te doen, maar ik kan het voor geen meter. Eigenlijk had ik wel graag iets met muziek gedaan, maar aangezien ik vanaf mijn 14de geen les meer heb gehad, zit ik niet op het juiste niveau. Anders was ik graag muziektherapeute geworden. Conservatorium is niks voor mij aangezien ik doodsangesten uitsla op het podium.
Verder ben ik een sociaal dier, het is niet mijn allersterkste kant, ik ben wel verlegen, maar ik vind het erg leuk om met mensen te praten en bezig te zijn. Nederlandse gebarentaal vind ik heel leuk omdat je zo een wereld leert kennen, waar ik nog nooit mee in aanraking ben geweest. Bovendien heb ik ooit een eigen gebarentaal ontwikkeld met een vriendin van mij en dat vond ik ook heel leuk om te doen. Verder houd ik me veel bezig met voeding, daarom voeding en diëtetiek, en biologie ligt me wel dus dat komt ook wel mooi uit...

Sorry we gaan offtopic, maar OMG jij beschrijft precies mij. Er is maar een jongen waar ik wel samen mee wil zijn, die ken ik al mijn hele leven en hij is een soort soulmate. Toch wil ik zelfs hem vaak niet zien. Als ik te lang niet alleen ben geweest, word ik gek. Minimaal drie keer in de week moet ik mezelf helemaal afsluiten en dan kom ik gerust de hele dag m'n kamer niet uit, anders word ik echt gek. :confused:
En vooral dat nutteloze informatie zoeken is een zo'n raar iets. Ik kan inderdaad uren/dagen ergens helemaal in op gaan en wat later kan het me opeens niet meer boeien. Dat is soms wel een probleem, omdat ik daardoor heel vaak dingen niet afmaak. Of dan heb ik een geweldig idee in mijn hoofd om bijvoorbeeld een kastje in elkaar te timmeren en ga ik de spullen kopen, als ik dat gedaan heb, moet ik het echt meteen gaan maken, anders kijk ik er nooit meer naar om. :D

Ik denk dat je jezelf ook kan leren het alleen-zijn leuk te vinden. In plaats van te denken 'kk ik ben alleen' kan je ook denken 'jeeee alleen, ik kan alles doen wat IK wil'. Gewoon genieten van kleine dingen zoals keihard muziek draaien, in je eentje de markt over struinen, uitgebreid de krant lezen met koffie erbij (ok dat zijn dan dingen die ik leuk vind, maar die heb jij vast ook wel). Zeker als je op kamers gaat is het denk ik belangrijk dit te leren, ik vond het in het begin ook echt wennen, avonden alleen. Verder is een dik telefoonabonnement aan te raden, kan je altijd iemand bellen om mee te praten (y)

Whoa! No way!

Hahah, jah, inderdaad, dingen afmaken.. ook zoiets! Ik heb geen ADHD ofzo, maar ik heb zo af en toe echt de aandachtsspan van een goudvis denk ik.. nou jah, ligt eraan wat ik aan het doen ben. Dingen die ik (althans op het moment) leuk of interessant vind kan ik me echt urenlang op concentreren, met andere dingen (colleges volgen!) heb ik al vet moeite om het 10 minuten vol te houden. Daarna ga ik tekenen ofzo..

Wow, je bent volgens mij echt precies hetzelfde als ik.. heheh, goeie ideen zat, ik ben af en toe supercreatief, en wil ik van alles gaan bouwen. Maar het komt er nooit van. Dan begin ik allemaal tekeningetjes te maken enzo, en lijstjes met wat ik allemaal nodig heb, en dan bedenk ik opeens: hmm, best veel werk. Of ik mis een stom stuk gereedschap ofzo, en dan is het ook gelijk van "oh, laat maar." en dan wordt het het zoveelste onafgemaakte plan.

Grappig. Ik dacht altijd dat ik de enige freak was.

Vriendjes? ;)

Hahah idd het klopt helemaal! Ik kan ook heel verschillend zijn; het ene moment ben ik totaal onaansprekelijk en in mezelf gekeerd, terwijl ik het volgende moment een totale hyperactiefaanval kan hebben. Ook zoiets raars.

:) (y)

Drop me a line sometime.. Ik vertrek morgen naar Thailand voor m'n stage, ik zit daar zes maanden, maar ik heb waarschijnlijk wel internet daar. laat eens wat van je horen, lijkt me leuk :)

akumabito@hotmail.com

Hmmmm. Dus eigenlijk is je vraag of je jezelf moet trainen in het alleen zijn of niet voor als je het huis uitgaat.

Well, dat hangt ervanaf.
Een studentenhuis bijvoorbeeld is qua sfeer en gevoel zo ontzettend veel anders dan bijvoorbeeld je eigen studiotje. Ookal ken je de lui amper en zie je ze alleen t toilet ingaan, het is iets wat je met elkaar venbindt, hoe ver je ook van elkaar afstaat.
Een eigen studio/appartement daarin tegen is iets compleets anders, dagenlang geen ziel zien of horen is geen uitzondering zegmaar, en dat kan best moeilijk zijn..

Mocht je het huis uitgaan, ga voor een studentenhuis en je hebt het probleem totaal niet, ga je voor een appartement oid, dan heb je het wel.

Niet dat ik de meest zinnigste raad heb oid, maar je laten leiden door een test is niet het slimste wat je kan doen. Het gaat er meer om hoe jij je zelf voelt en dat zal zich pas uiten als het daadwerkelijk zover is.

Zelf heb ik eerst een tijd in een studentenhuis gewoond, momenteel heb ik een studiotje en toch, het is een wereld van verschil, al lijkt dat op het eerste gezicht niet zo. En uiteindelijk willen we allemaal iemand om ons heen en kan het verdomde kolere momenten opleveren als dat een tijdje niet zo is..

Jezelf erop trainen kan niet volgens mij...

Daarom moet je ook zeg maar in een studentenhuis gaan wonen als je nog studeert, en in een studio als je al werk hebt. Het is namelijk tijdens je studie heel erg leuk om in een hectisch huis te wonen, maar dat is onuitstaanbaar als je al werkt. Dan wil je om zes of zeven 's avonds gewoon thuiskomen in een rustig huis en niet nog drie schreeuwende dronken mongolen om je heen hebben.

Dat hangt toch echt compleet van je eigen persoonlijkheid af hoor.

Is het geen idee om als je alleen bent een boek te lezen of iets anders te doen wat je leuk vind. Gewoon om even te wennen aan het alleen zijn?

Een gezellig studentenhuis is natuurlijk een uiterst goede oplossing. Dan ben je bijna nooit meer alleen (of heb je in ieder geval iemand om tegenaan te lullen)