Alles onder de grond is ondoorgrondelijk.
 

Nooit kan ik vragen aan de mensen onder
het gras hoe het was toen ik het ze nog wel
vragen kon. Ze antwoorden niet, zoals

dat meisje van rij veertien, 1940-1950,
of ze het niet erg vindt dat ze niet weet
welke bloemen groeien op haar graf,
of dat ze het niet weten wil, omdat ze
nooit zoveel om bloemen gaf.

Mocht ik dood gaan, wil ik eerst
over mijn leven hebben geschreven,
opdat iemand nog weet dat ik meer was
dan de naam van een stukje gras.

'dan de naam van een stuk gras.'

Ik las daar meteen 'stukje gras'. Klinkt ook beter, vind ik.

Inderdaad, dat had ik ook!

Ze antwoorden niets vind ik niet mooi. Voor mijn gevoel hoort er een verleden tijd te staan en ook zou ik van niets gewoon niet maken. 14 Zou ik persoonlijk voluit schrijven.
Verder is je rijm erg soepel, natuurlijk, het klinkt erg fijn allemaal. Dat je twee keer gras-was gebruikt is dan wel weer jammer op zich. Verder gewoon een leuk gedicht. :)

edit: gave titel trouwens. :D

Veel toegankelijker dan veel van je andere gedichten! Dit niet verkeerd op vatten - dat andere was over het algemeen ook mooi - maar ik vind het echt een verbetering. Het gedicht steekt goed in elkaar, drukt je echt met je neus op wat er staat, en het is een originele manier van verwoorden, de vergelijking, de conclusie. Dus ja, ik ben enthousiast (y).


En haha, ik wilde al een tijdje een gedicht met het woord ondoorgrondelijk schrijven omdat ik het zo'n mooi woord vind, maar je was me voor.

@ reynaert: goed punt :)

@reem: ik had er nog wel over gedacht om daar een verleden tijd te plaatsen, maar dat is toch niet logisch in verband met 'nooit kan ik vragen'? Niet klinkt inderdaad wel mooier ja.

@csn: haha, ik vind dit juist 'minder' dan andere gedichten. Misschien omdat het nu voelt als minder ik. snap je?
Maar wel leuk dat je enthousiast bent :)

Waarschijnlijk heb jij bij dit gedicht minder lang over je woorden na hoeven denken, het gedicht bestaat uit simpelere woorden, niet de 'poëtische' woorden die jij denk ik gewend bent, of die wij van jouw gedichten gewend zijn. Maar ik ben tot de conclusie gekomen dat ik mooie woorden toch niet zo heel belangrijk vind in een gedicht, wel een plus, maar dat het me meer gaat om hoe die woorden naast elkaar worden gebruikt. Ik vind dat je dat hier beter hebt gedaan dan bij vorige gedichten die ik me van je kan herinneren.


Of ik ben gewoon een simpele geest ;).

Ik heb niet het gevoel dat ik de laatste tijd de zogenaamde mooipraterij in mijn gedichten heb gebruikt, in tegendeel zelfs. Dacht ik :)

Hangt er van af wat jij onder poëtische woorden verstaat natuurlijk, maar ik hou zelf juist meer van de gewone 'spreektaal' origineel verwerkt in een gedicht. Dat is waar ik zelf naar streef en wat ik mooi vind bij anderen.

Wat jij zegt dat je het mooist vindt, vind ik juist ook het mooist, en ik vind dat dit gedicht die dingen juist heeft. Jouw gedichten stonden me over het algemeen bij als "Veel over liefde, kleurrijke gedichten (op verschillende manieren), doordacht woordgebruik" - dat heeft niets met mooipraterij te maken, het is naar mijn mening gewoon een manier van verwoorden.

Het is een manier die ik erg kan waarderen, maar die me minder snel zal raken dan een gedicht als dit. Of je de laatste tijd wel of niet met meer spreektaal bent gaan dichten weet ik eerlijk gezegd niet, ik onthoud de gedichten die ik onthoud niet in de juiste volgorde, maar bij dit gedicht viel het me gewoon op. Misschien is je woordgebruik hier eigenlijk nog wel 10x doordachter, omdat je met simpelere woorden nu eenmaal het gevaar loopt ook sneller een 'te simpel' gedicht te schrijven.

Ik vind het een mooi gedicht, het leest fijn, het klopt gewoon en is af. De beelden die je oproept kan ik me direct voor de geest halen. En oh, ik heb dat ook soms als ik op een kerkhof ben dat ik me afvraag wie die mensen waren, wat ze deden enzo. Geeft me altijd zo'n melancholisch gevoel.
Je zegt dat je het minder vindt dan je andere gedichten maar ik denk niet dat je het kan vergelijken. Het zijn verschillende stijlen en je moet dus geen appels met peren vergelijken. :bloos:

Ik reageer wellicht over dezelfde dingen als de mensen boven mij, maar ik wilde je gewoon eventjes melden dat ik dit gedicht heel aansprekelijk (is dat een woord?) vind.
Eigenlijk heeft het alles wel, een origineel! onderwerp en een hele goede rijm..

Het stukje over de bloemen is een beetje mijn favoriet uit dit gedicht, al vind ik het hele gedicht erg goed. ( de laatste strofe vind ik dan wat minder, maar ik denk dat dat er gewoon bij hoort, bij dit gedicht. Anders had het wellicht niet 'af' geweest)

Snap je mijn warrige reactie nog? :bloos:

Leuk ja, op deze manier. Toen ik begon met lezen leek het me niets te worden maar dat sloeg eigenlijk al snel om naar nieuwsgierigheid en toen naar enthousiasme (huh, slaat iets om IN of slaat iets om NAAR?).

Fri zei het ook al, het bloemenstukje met gaf-graf is leuk, het loopt ook heel fijn. En dit gedicht wordt leuker als je verder leest. Ja, ik vind het wel geslaagd, zo'n stukje gedachtengang in een gedicht zonder veel gefrunnik in je repetoir.

dat meisje van rij veertien, ik weet niet wat er mis mee is maar het stoort me, ik vind het niet mooi. Veder vind ik dit gedicht echt heel, heel mooi. :bloos:

Heel mooi gedicht, vooral de laatste zin. Over het verleden tijd, ik las erst ook antwoordden ipv antwoorden, maar dat klopt niet met kan, nee. Voor de rest niks op aan te merken.