her way
 

The way she moves
isn’t real. She isn’t
walking, she’s
standing still.

The way she talks
I can’t understand.
Its like she’s muttering
behind her own hands.

She smiles a way
I don’t believe,
Afraid one day
the smile too, will leave.

Die eerste zin van strofe 1 en 2 doen me aan "I like the way" van de Bodyrockers denken.
Doordat je de tweede strofe met eenzelfde constructie begint, verwachtte ik een climax in de derde strofe, maar het was meer een anticlimax.
Verder zit er niet echt een goed ritme in, waardoor het wat hapert, en vervelend leest.

kvind 't wel mooi

al dat gezeur om die strofes vind 't echt onzin, maja, ieder z'n mening he:P
't gaat mij vaak meer om de inhoud...:)

En dat is nou precies de reden waarom al die zgn. dichters nooit verder zullen raken dan wat emoposts op een scholierenforum.

Gezeik.

Dichten is een spel van klank en taal, een samenspel van inhoud en vorm. Dat je je kunt vinden in een inhoud, wil niet zeggen dat het een goed geschreven gedicht is. Het zou nogal wat worden als we alle liefdesromannetjes literatuur moeten gaan noemen omdat zoveel vrouwen er zich in kunnen vinden. Komop zeg.

Over het gedicht, het zijn wat Engelse zinnen en wat gevoelens op een hoopje, door de strofes lijkt het op een gedicht, maar daar houdt het dan ook op.

Ik geef je geen ongelijk, maar is het dan ook niet constructief om wat tips te geven zodat de TS leert hoe ze het beter dichten bereikt?

Eerst in het Nederlands leren dichten, dan pas het Engels proberen.

Misschien zou je de laatste strofe kunnen herschrijven of veranderen? Want ik snap de eerste twee nog wel maar de derde strofe komt wat vaag op mij over.