Niet kunnen plassen...
 

Ok, dit is eigenlijk best wel een beetje beschamend...

Het zit zo dat wanneer er mensen naast mij in het hokje zitten of voor de deur staan te wachten, ik niet kan plassen. Hoe dringend het ook is, het wil gewoon niet lukken. Vandaag nog, ik moest naar het toilet, en op de verdieping onder me waren mensen aan het praten. Ik kon ze echt duidelijk horen, en ja hoor, het ging niet. Ik ben later nog eens geweest toen die mensen al wegwaren op diezelfde wc, maar het lukte nog steeds niet. Die spanning was er nog steeds :s Ik probeerde aan iets anders te denken, ik zong een liedje in mijn hoofd, ik telde de tegels op de vloer,... Het lukte maar niet. Ik weet dat het puur psychologisch is en dat er helemaal niets is om je voor te schamen (ik bedoel, iedereen moet plassen...) maar toch wil het nooit lukken dan.

Ik vind het best wel vervelend, zeker als je echt dringend moet gaan en het lukt gewoonweg niet, zit je met een blaas die op springen staat... Heeft iemand hier ook last van? Tips? ...

Dan moet je eens een man zijn en in het urinoir gaan... Dat is nog lastiger want daar staan ze echt vlak naast je... Ik ken het probleem. Maar als ik dan in een hokje ga lukt het wel, omdat ik dan het idee heb dat niemand me kan zien en de deur is op slot. Heel veel mensen hebben hier last van. Maar velen zeggen dat niet zomaar tussen de soep en de patatten hé. Misschien eens een goed idee om het hier te posten. Dan hebben we een statistiekje :)

Dat is een psychologisch probleem dat moeilijk op te lossen is. Het heeft zelfs een naam (in het engels) : "shy bladder syndrome" of bedeesde blaas syndroom. Mja tis lastig maar er valt niet veel aan te doen denk ik. Training schijnt te helpen heb ik gelezen...Maar als het al niet meer lukt vanaf de minste storende factor, kan je niet echt trainen hé.

Ik ga daarom altijd in zo'n hokje (y)

Maar het is vooral kut als er geen hokjes zijn en je móet naast iemand anders en het lukt niet. Dan maken mannen ook nogal eens opmerkingen over als: "Lukt het knul?" of "Harder douwen! HEhehehehe"

Zodra ik dronken ben is het weg trouwens!

Heb ik gelukkig geen last van!

Maar er zijn er velen die het wel hebben, zoals je al zei puur psychologisch!

Doe je oren dicht of zet de kraan aan.

De oren dichtdoen werkt niet, de kraan heb ik nog niet geprobeerd. Er zijn natuurlijk ook niet altijd kraantjes in het hokje zelf...
Ik heb het trouwens niet bij personen waar ik echt heel goed vertrouwd mee ben, zoals mijn zus of mijn moeder. Het is ook pas onlangs opgekomen, vroeger had ik daar helemaal geen last van... :s

Het is op zich normaal dat je niet makkelijk kunt plassen als je het gevoel hebt dat het 'niet veilig is'. Stel je maar eens voor dat je nodig naar de wc moet terwijl je in de auto zit... dan kun je het best nog even ophouden... maar als je nodig naar de wc moet terwijl je met je broek naar beneden op de wc zit, dan is het bijna onmogelijk om het op te houden. Je probleem is dus dat je sinds kort het gevoel hebt dat het niet 'veilig is' om te plassen als je iemand hoort... is dat omdat je bang bent dat ze jou ook horen? Dan kan het inderdaad helpen om te kraan te laten stromen ondertussen, om het te verbergen.
Misschien kun je tegen mensen die staan te wachten, vragen of ze even weg willen gaan omdat jij dat fijner vindt, maar ik kan me goed voorstellen dat je dat weer genant vindt om te doen.

Ik heb dat ook, zoals mogelijk al wel bekend is hier op het forum :) Ik heb 't al zeker een paar jaar, ik denk vanaf m'n 12de pas echt. Dus al zeker 8 jaar. 't Is heel lang geen enkel probleem geweest, omdat ik heel goed op kan houden. Heel goed, 2 dagen als het moet. En dat deed ik dan dus ook wel eens. Nu ben ik dat echt zat.

Mijn tips... oefenen. Ga vaak naar de wc, ook als je soms helemaal niet moet. Zorg dat je gewoon drinkt zodat je dus uiteindelijk ook echt moet. Dan gewoon heel rustig proberen. Ga jezelf niet opfokken, gewoon rustig blijven.
Als het je lukt om te plassen, raden veel therapeuten aan om 't zo hard mogelijk te doen (dus met veel geluid), dan zal je zien dat níemand 't raar vindt.

't Is niet makkelijk, ik kan 't ook nauwelijks, maar 't went wel. 't Wordt minder erg :) Je gaat je minder schamen. Ik ben ook heel trots als het lukt :o

Ik denk wel dat dat de voornaamste reden is, ja... Ik word gewoon helemaal gespannen. Ik heb het al wanneer ik de wc binnen ga en ik zie dat het hokje naast mij bezet is, dan denk ik: 'ooh nee' en dan mag ik een kwartier op de wc zitten, terwijl die persoon naast mij allang vertrokken is, maar het lukt gewoon niet meer.

Dat is ook een probleem, ik zit mezelf echt helemaal op te fokken dan... Het is echt raar ook, ik heb dan het gevoel dat het eraan zit te komen, en dan ineens ebt dat weer weg... Ik weet niet of je het snapt :s Ik zeg het ook vaak tegen mezelf: niemand vindt het raar, iedereen moet naar de wc, maar blijkbaar helpt dat niet zo goed bij mij...
Wat ik vooral raar vind is dat het zo plots is opgekomen... Twee jaar geleden heb ik het 1 keer gehad en dat was toen ik op kamp ging naar Italië met de bus, ik was moe, ik moest heel erg dringend naar de wc, we hadden ergens een tussenstop gemaakt, er stond een hele rij mensen te wachten aan de wc, en het was dan nog zo een heel rare wc ook... Maar voor de rest nooit gehad... (Nuja, in de vrije natuur gewoon gaan kan ik ook niet, maarja, dat doe je nu niet echt elke dag he...)

Ik heb het opzich ook een beetje. Is door opmerkingen van anderen gekomen. Was bijna over, maar pas kreeg ik weer van iemand een opmerking dat het goed te horen is, en dan durf ik daar dus weer bijna niet als ik weet dat er iemand in de buurt is die het kan horen :s

Bij mij helpt het om tegen mezelf te zeggen dat ik rustig moet doen. Verder ga ik vaak vanaf 10 aftellen, meestal lukt het dan bij 3 ongeveer :) Of idd tegeltjes tellen.

Ik heb precies hetzelfde. Dan voel ik het komen, en dan gaat 't weer weg. Heel frustrerend. Wat soms kan helpen is rustig uitademen, klein beetje in en dan je adem vast houden, zo ontspannen mogelijk. Na een paar seconden ( 15 - 20 ) begin je dan automatisch te plassen. Adem rustig uit, weer in, en probeer ontspannen te blijven. Bij mij werkt 't soms heel erg goed :)

Kraan laten lopen wil ook nog wel eens helpen, helemaal als je je hand eronder houdt. Maar dan raak je heel afhankelijk van een kraan, mocht die er dan eens niet zijn, dan lukt 't alsnog niet.

Aan iets heel anders denken wil ook wel helpen. Druk zijn met schooldingen bijvoorbeeld, zodat je niet eens doorhebt dat je plast.

Als iemand dat tegen je zegt, moet je iets terug zeggen als 'pff, let je daarop?!' zodat die persoon zich gaat schamen en jij niet.

het was m'n vriend, die dus toevallig op dat moment dat ik aan het plassen was, net met z'n vader stond te praten vlak naast de badkamer :s dus dan ga ik dat soort dingen niet zeggen.

Het kan misschien ook helpen om over je onderbuik te wrijven; mensen die door een neurologische stoornis niet bewust hun blaas kunnen legen, kunnen vaak op die manier toch een samentrekkende reflex van de blaas opwekken. Maar dat kan natuurlijk totaal anders liggen als het een psychisch probleem is.

dan slaat 't helemaal nergens op dat hij dat zegt :|

mijn schoonzus schaamt zich echt nérgens voor, die laat gewoon de deur open staan en blijft gewoon praten. Dat zou ik echt nooit kunnen :| Zelfs als iemand er iets van zegt, schaamt ze zich niet.

Lichamelijk 'foefjes' helpen vaak enorm. En omdat die dingen werken, gaat op een gegeven moment die schaamte weg en kan je 't ook zonder. Dat is in ieder geval het idee, en vaak werkt 't ook.

Aaaah, verschrikkelijk.... Zat ik net op de wc, hoor ik iemand binnenkomen en blokkeerde ik helemaal. Ik ben helemaal gefrustreerd nu!

Ik snap dus echt niet hoe het komt dat dit zo ineens opgekomen is... Ik ben er waarschijnlijk ook veel te veel mee bezig...

Bij mij helpt het vaak om op de muur te krabben als het ergens heel druk is en ik niet naar de wc kan. Gek genoeg helpt dat.:confused: Misschien lijkt het een beetje op het geluid van water. :p

Ik had dit vroeger ook hoor, maar op een gegeven moment is het vanzelf weggegaan. Nu kletter ik gerust keihard ookal weet ik dat er een bekende in de wc ernaast zit. Boeiend denk ik maar. Het is maar plassen. Vroeger vond ik het ook genant om een maandverband/tampon te verwisselen omdat je dan dat plastic hoort ritselen. Nu denk ik: tja ik ben nu eenmaal ongesteld!

Misschien helpt het ook dat ik in een ziekenhuis werk en mensen regelmatig moet helpen bij het plassen (nou ja, ze op de wc helpen enzo). Dan hoor je ook wel eens een scheet ofzo, maar je raakt er aan gewend denk ik ;)

Wees blij dat je als meisje tenminste nog in een privéhok kunt. Er zijn genoeg kroegen waar ze niet eens de moeite nemen om voor jongens een apart afgesloten toilet te maken, dan moet je het maar doen met twintig dronken debielen hijgend in je nek voor een urinoir (n)

Mijn moeder heeft dit ook, ikzelf niet. En ja, niets helpt op zo'n moment.

stond laatst in de telegraaf. 'paruresis' 6% van de mensen heeft het. het is 'geneesbaar'

http://nl.wikipedia.org/wiki/Paruresis