Uit het dagboek van een dwaler (2)
 

Uit het dagboek van een dwaler

Ren ik mijn waanzin weg
tot ver boven jouw woorden
raast de laatste twijfel
als een waas voor ogen
-zien doen ze toch niet

Nog éénmaal in jouw armen
een eeuwigheid in mijn hoofd

Heeft jouw hand mijn hart
nog omklemd met vingers
die langzaam kouder worden
en zo mijn hart bevriezen

Wat me nogal stoort in je gedicht is het ritme; ik kan eigenlijk niet echt een ritme vinden, waardoor het wat hakkelig leest. Je enjambement pakt niet zo goed uit mijns inziens. Daardoor wordt de lezer ook wat afgeleid van de inhoud.

Ik vind het laatste beeld heel mooi, dat je hart naar iemand uitgaat maar dat die persoon juist dat hart bevriest. Heel mooi beeld, goed gevonden (y).