terugstrooiing Beta deeltjes
 

voor en practicum natuurkunde hebben wij met een GM-teller het aantal beta deeltjes waargenomen.

deze deeltjes waren afkomstig van stontium-90 bron. botsten tegen een bepaalt materiaal aan.

we hebben verschillende plaatjes gebruikt en daarbij was bij het resultaat op de merken dat bij een hoger atoomnummer een hogere intensiteit was ( dus meer geregristreerde beta deeltjes).

Doel: bepalen van het verband tussen het aantal teruggestooide beta deeltjes en het atoomnummer van het materiaal dat voor verstooiing zorgt.


het verband het ik dus ( zwaarde = meer verstooiing). van de onbekende stof weet ik de intensiteit.

ik heb dus een grafiek gemaakt en daarbij kwam uit dat het atoomnummer 43 is.

nu was er spake dat dit niet het juiste nummer was ( wel volgens de grafiek en bij de uitkomst maar er was nog iets anders (wat ik me niet meer herinner)). het had iets te maken met de massa, verstooing en verandering van richting/sneheid.

kunnen jullie mij vertellen waarom het atoomnummer 42 moet zijn ipv 43

Als je het verband wilt weten tussen atoomnummer en de intensiteit van bèta-straling (elektronen dus), dan zet je dat uit in een grafiekje. Wat dat met 42 of 43 te maken heeft ontgaat me volledig.

er was een ombekende stof en dmv de grafiek moesten wij kijken welk atoomnummer die onbekende stof had. ( afgelezen 43) maar ze zeiden dat dat niet klopte . enig idee waarom

Tien tegen één dat dat aan de nauwkeurigheid van je metingen ligt. Overigens is "43" is een natuurkundige context betekenisloos, omdat de nauwkeurigheid van je metingen minstens zo belangrijk is als de waarde van de meting zelf. Onzekerheidsanalyse wordt op het middelbaar onderwijs echter niet behandeld, dus ik ga er ook niet verder op in (het is ook een heel saai onderwerp).