Mijn hakken tegen de flat.
 

‘What the fuck is hun probleem?’ zei de vrouw voor me in de tram.
Ik bekeek haar en haar vriend, de vrouw had smoezelig haar en een raar accent, onder haar pony verschool een wenkbrauwpiercing. Het viel me op dat het haar gezicht niet beter uit liet komen. De tramconducteur riep grapjes om en hij activeerde mijn lachspieren. De vrouw en man konden het niet echt waarderen.

Ik kende het stel, kon me het kunstgebit nog goed herinneren. Ze woonden in Oud-Zuid op drie hoog. In de flats die zo goed galmden als je erlangs liep of meezong met je muziek.
Het stel had een grijs maar overvol balkon, afschuwelijke buxushagen overheersten. ‘Ken dat niet wat zachter?’ schreeuwde ze door de tramwagon. De tramconducteur keek beduusd en beet zijn lip. Van binnen begon ik te koken en mijn blikken waren bereid te doden.

Oud-Zuid, stationsweg. Ik moest eruit! De snelheid waarmee ik opstond maakten mijn hakken onstabiel en ik struikelde half. Die verdomde hakken toch ook. Het stel liep voor me en ik liep langzaam achter hun aan. Ondertussen probeerde ik hun gesprek op te vangen. Steeds weer woekerde mijn boosheid aan. Ze konden dan wel mijn lach afnemen maar niet mijn humeur!

Ze sloegen af naar rechts en ik stopte eventjes. Keek ze na, en concludeerde dat haar man had gedronken. Ik pakte mijn pakje sigaretten en nam een sigaret. Stak hem zorgvuldig op -de wind was gemeen- en wachtte. Drie hoog, bij de lelijke buxushagen. De gordijnen werden opengedaan en verscheidene lampen gingen aan. Dat lelijke interieur, eroverheen spugen, dat is het enige wat ik erop kan doen. Mijn boosheid nam met elke trek toe. Hoe zou het met de tramconducteur gaan? Zou hij verdrietig zijn?

Sigarettenhaal, adem in en ik blaas zacht de rook uit, zodat het de buitenlucht kust.
Sigarettenhaal, adem in en ik blaas zacht de rook uit, zodat het de buitenlucht kust.
Sigarettenhaal, adem in en ik blaas zacht de rook uit, zodat het de buitenlucht kust.

Plots hef ik mijn hoofd en besluit ik hun een hak te zetten. Letterlijk maar vooral figuurlijk. Ik plantte mijn rechtervoet zo hard mogelijk neer. Links volgde. Steeds harder, steeds sneller. Zo heb ik vijf minuten galm gemaakt tot het onverzorgde mokkel tevoorschijn kwam. ‘Ken dat niet wat zachter?’ schreeuwde ze over de leuning. ‘What the fuck is je probleem? Ken je niet wat zachter doen, je ziet toch dat ik loop te ijsberen!’ riep ik hard terug, ik liet me mooi niet kennen!

Daar stond ze dan. Op haar plek gezet, de rollen waren omgedraaid. Altijd was zij diegene die onbeschoft, brutaal en ongemanierd was. De blik op haar gezicht. Vergeet ook vooral het feit niet dat ze met haar mond vol tanden stond. Iets wat ik al jaren niet gezien had, nadat ik als klein kind haar kunstgebit van drie hoog gooide.

Leuk, jij kijkt ook en jij rookt ook en je schrijft zoals het moet.

Niet zo leuk, als je het mij vraagt. Ik merk dat je wel ''kunt schrijven'' (om het maar even zo te noemen), maar het komt er niet echt uit.
Het is slecht te volgen, ondanks de beperkte hoeveelheid personages was ik in de war (oké, ben ook wel een beetje moe, dus dat speelt mee). Eén minuut geleden heb ik het gelezen en ik kan me de situatie nu al niet meer goed herinneren, een slecht teken.
Nog wat foutjes:
Je gebruikt in de eerste twee alinea's tot vier keer toe het woord ''tram(wagon/conducteur)'', dat valt op en is dus storend.
klopt niet
''en'' ipv ''of''
''hen'' ipv ''hun''
knap om jezelf zo tegen te spreken.
''pakte er een'', niet het zn herhalen.
eráán doen ipv erop doen, óf, erop spugen ipv eroverheen spugen.
die zin is niet mooi genoeg om drie keer te herhalen, op zichzelf zou het wel mooi zijn.
je gaat van tegenwoordige tijd over op verledentijd. Het antwoord van de ikfiguur vind ik raar. Je gebruikt te veel uitroeptekens, in dialogen is dat nog oké, maar probeer het in verhalende stukjes te vermijden.

Om je niet volledig af te breken (het is sowieso bedoeld om je te helpen, ik heb tijd over dus dan ga ik mierenneuken): het verhaal is inhóudelijk best aardig, het einde heeft wel wat.

Ik vind dat Quis erg kritisch is. Wel, dat is gelukkig haar goed recht, maar dan wil ik er ook iets over kwijt. :)

Ik vind dat een tramconducteur die grapjes omroept best kan. Het zal taaltechnisch of grammaticaal vast wel ergens rammelen, maar juiste dat gerammel maakt de zin even jolig als de grapjes zelf. Ik vind het wel passend.

Bovendien kun je best erlangs lopen of meezingen, lijkt me. Je kunt ook langslopen zonder te zingen, nietwaar?

In de andere aanmerkingen kon ik me wat meer vinden. Die vreemde zin van de boosheid en het humeur moet je inderdaad even anders doen, want nu moet je het drie keer lezen om er nog steeds niets van te snappen.

Ook het hen/hun-probleem is jammer. Ik ben volgens mij een keer of drie een hun tegengekomen die een hen had moeten zijn, of omgekeerd. Zeker wanneer je antagonist krakkemikkerig Nederlands spreekt, moet je het als schrijver/protagonist wel goed doen.

Wat betreft het roken; ik vind die zin half mooi en half niet mooi. 'Sigrettenhaal' vind ik een vreselijk woord, zeker omdat de rest van de zin wel grammaticaal correct is. Je moet ze gelijktrekken. "Sigarettenhaal, adem in, blaas uit. De rook kust de buitenlucht."
Of:
"Ik neem een haal, adem in en ik blaas zacht de rook uit, zodat het de buitenlucht kust."
Of nog iets anders.

Verder kan ik mij vinden in de woorden van Touché en ben ik eveneens van mening dat het schrijven je lekker afgaat. Bovendien vind ik dit een net stuk tekst wat vrij sterk in elkaar zit, vanwege het terugkerende kunstgebit.

Ja, ik vond het wel fijn.

LUH-3417

leuk! echt leuk! :)



(y)

Ik las het al op je LJ en ik vind dat het leuk in elkaar zit. Idd zitten er wat kleine foutjes in o.a. wat betreft hen/hun, en dat is een beetje jammer.

Ik denk dat jij het geschreven hebt en het meteen op Letteren/LJ hebt gezet. Dat doe ik zelf ook, dus voel je niet aangevallen oid, maar wanneer je het even laat rusten en zelf nog een paar keer overleest (desnoods hardop) merk je zelf ook die foutjes op.

Verder vind ik het écht een leuk stuk, vooral omdat het waargebeurd is.

(Y)

Het is leuk, maar ergens zitten er geen lekkere dingen in. Net alsof je uit verschillende hoeken schrijft, met verschillende schrijftstijlen. Maar het komt wel heel naturel over, dat opstandige klopt gewoon.

Bedankt voor alle reacties!

Dit stuk heb ik een tijd geleden geschreven, en stond nog steeds op mijn kladblok. Ik heb niet nagedacht over eventuele verschillende tijden, meestal post ik het verhaal hier en wacht dan de spellingsfouten die iemand anders hier post.

Zelf ben ik namelijk niet helemaal grammaticaal okay, ik ben er een soort van blind voor.

Tof, alle leuke reacties, en dank je wel Touché.
Als jullie nou benieuwd zijn geworden naar al eerder geschreven verhalen, gebruik de zoekfunctie!

Doeiiiiiiiii

(offtopic: het is ganz saai @ stage)

He ja, ik was niet echt in een aardige bui geloof ik.
@ TS: ik heb het nog eens gelezen en vind het nu eigenlijk heel aardig, globaal genomen.

Haha, nou omdat je nu in een goede bui bent, bedankt!
Globaal iets leuk vinden is net als iets 'anders' vinden, nit leuk dus, zo zie ik dat. Gelukkig bestaan er meningen, en ik bedank je voor de jouwe.

Dit geeft een leuke draai aan het verhaal! (y)

Verder ben ik het wel met bovenstaande eens: het is een fijn verhaal, schrijven kan je en de inhoud is los en goed te volgen. Fijn weer :)

Hee ICU super je weer te zien hier.
Post eens wat weer...

Ik doe niet anders! Maar eigen werk? Hmm... Ik heb niets boeiends liggen :)

Nou, ik vind het leuk.
Ik herken mezelf er wel ergens in

leuk verhaal alleen zou ik niet drie keer 'Sigarettenhaal, adem in en ik blaas zacht de rook uit, zodat het de buitenlucht kust.' herhalen.

JAMMER :eek:

Klopt, hier schud ik mijn hoofd ook nee op.