vrienden
 

Hoe weet je of iemand een echte vriend is, en het contact niet enkel gebruikt om er zelf voordeel uit te halen?

Denk maar aan bv iemand die trouwt voor het geld, terwijl zijn partner in de waan blijft dat het om haar gaat.

Maar dan op vriendschappelijk niveau.

En vragen is nu niet meteen een optie, want of het antwoord dan de waarheid is...

Ok misschien heel vaag en raar allemaal, maar hopelijk kunnen jullie mij toch een antwoord geven?
Bedankt alvast :)

xxxMaraxxx

klinkt vervelend,,
maar eigenlijk zou je in een moeilijke situatie terecht moeten komen.
als mensen je dan nog aardig vinden zijn het vrienden anders DUMPEN

Ben ik het mee eens!

Waarom zou je zo'n manier willen weten? Heeft hij/zij iets vervelends gedaan? Gewoon recht in het gezicht vragen. Dan weet je het antwoord het beste!

Échte vrienden zijn onvoorwaardelijk denk ik. Ik heb 4 vrienden die ik echt al jaren ken en die er in leuke tijden voor me waren maar ook in tijden dat ik me enorm kut voelde of me gewoon in rotperiode bevond. Ze mogen niet alleen mij dag en dacht bellen, ik hun ook... Soms spreken we elkaar een halfjaar niet, soms juist maanden achter elkaar heel veel... Als het geven en nemen is dan ben je al een heel eind, denk ik. :)

Ik herken heel goed het verschil tussen gewoon een vriend/vriendin, en iemand die het echt wat kan schelen als er iets met me gebeurt. :)

Dat kun je vooraf niet zien, maar in tijden van nood leert men zijn vrienden kennen.

En soms pakt dan dan anders uit dan je had gehoopt, maar zo is het wel (y) :o

Inderdaad, dat is de enige manier.
Vragen heeft geen enkel nut, als er echte vriendschap is merk je dat waneer je het nodig hebt, over een gevoel kun je liegen dus dat iemand zijn/haar woord geeft zegt niks.
Ik ben wel van mening dat je een echte hechte band kunt aanvoelen maar dat is dan ook meer als een echte vriendschap in mijn ogen (heb 1 iemand waarvan ik durf te zeggen dat hij in elke situatie doet wat moet om mij te helpen, ja jij B. :)). Vrienden kunnen waneer je ze echt nodig hebt complete vreemden worden (ook omgekeerd overigens), daar kom je alleen achter als een dergerlijke situatie zich voordoet.

Je hebt vrienden (leuk om mee om te gaan) en vrienden (die echt altijd voor je klaar zullen staan). En waarschijnlijk wat vrienden er tussenin :)

Van die vrienden die echt voor je klaar staan heb je er meestal maar een of twee (althans: in mijn geval). Daarvan weet je dat het je vrienden zijn als je de ander -in een lastige tijd- opbelt en zegt: kun je even langskomen, ik voel me niet zo goed?! En dan gewoon langskomen!
Ik heb ook vrienden die dat niet zouden doen, maar die toch ook hele goede vrienden zijn (waar ik erg goed mee kan praten).

Kortom: je moet voor jezelf uitmaken wat iemand voor jou een vriend maakt :) Het is in ieder geval een kwestie van geven en nemen. Het contact moet niet altijd van jou afhangen.

Echte vrienden kan je vertrouwen, als iemand alleen je vriend is om 'mis-' of 'gebruik' van je te maken, komt dat vroeg of laat zeker uit.

Het is hier inderdaad al zoveel gezegd. Op het moment dat er iets gebeurd kan je merken wanneer je echte vrienden hebt. Al heb ik dat nog nooit gehad. Ik heb wel een redelijk grote groep mensen om me heen. Ik kan er zelf wel een beetje catogorien in zien. Maar ik denk dat het zich in praktijk moet uitwijzen of het echte vrienden zijn.

Sommige mensen kunnen verdomd goed acteren....

Ik ben ook wel eens verschrikkelijk teleurgesteld geweest in 'vrienden' die geen vrienden bleken te zijn. Tis even kut om daar achter te komen en het te accepteren... Maar ga vooral geen energie in dat soort mensen stoppen, kies voor jezelf want veranderen zullen ze niet...

Mja, ik heb het idee dat ik dat meestal wel goed aanvoel. Ik ben iig nog nooit onverwacht teleurgesteld door verkeerde verwachtingen en je merkt het wel als mensen echt om je geven.

Maarja, voor de rest zijn idd kutsituaties en problemen goede tijden om je vrienden te leren kennen.

Dat kun je niet weten. Ook 'echte' vrienden kunnen na 2 of 3 jaar je zomaar opeens laten vallen.

Dat wil echter niet zeggen dat ze in die 2 of 3 jaar geen echte vrienden waren... Mensen groeien nou eenmaal vaak uit elkaar.

Ja maar ik vind laten vallen nog wel iets anders dan uit elkaar groeien.

Datte.

Nou ja, misschien maakt zelfs dat niet zo heel veel uit. Een meisje heeft mij vorig jaar ook keihard laten vallen, vond het ook niet nodig om een reden te geven daarvoor. Maar dat zegt niet dat ze in de 4 jaar daarvoor geen goede vriendin van me was. (al moet ik stiekem wel zeggen dat ik het toch wel fijn vind dat ik me over haar niet meer druk hoef te maken...)


Maar ontopic: Ik beschouw iemand als een vriend als ik weet dat ze hun uiterste best zullen doen om er voor me te zijn en dat ik het niet erg vind om mezelf bloot te geven bij hen, omdat ik weet dat ze me zullen accepteren.
Gelukkig heb ik veel vrienden, ben er erg blij mee :)

Inderdaad. En het is zoooo frustrerend om iemand niet te vertrouwen waar je dagelijks zo vaak contact mee hebt.
Het probleem is dan ook dat de persoon in kwestie een niet al te best imago heeft.
Daaruit is mijn wantrouwen dan ook grotendeels ontstaan, laten we zeggen een vooroordeel dus.

Hem laten vallen kan ik niet, want dat zou ook niet eerlijk zijn. Hij heeft namelijk nog niets echt verkeerd gedaan. Iedereen heeft wel bepaalde karaktertrekjes die niet overeenkomen.
En vooral, dat wil ik niet, want ik zou hem niet kunnen missen :)

oeif, jij maakt het wel heel ingewikkeld! ;)
Maar in principe hoef je toch ook niet met iedereen bevriend te zijn? Ik ken genoeg mensen die ik leuk vind om mee om te gaan, maar die ik niet zou bellen als ik een probleem heb ofzo. Dat zijn van die mensen die leuk zijn om mee te gaan stappen, gezellig een praatje te maken en dat soort dingen, maar daar laat ik het dan ook wel bij.
Als ik behoefte heb aan iemand die ik vertrouw, dan bel ik wel een vriend(in)

Ik maak alles veel te ingewikkeld, dat is mijn grote probleem :D

Niet dat dingen ingewikkeld maken een totaal vreemd iets is voor me hoor ;)

hehe :p
alleszinds bedankt voor de reply :)

Kijk of die vrienden ook dingen voor je willen doen zonder dat ze er baat bij hebben ofzo?
Bvb. mijn beste vriend vroeg mij al enkele keren om hem ergens met de auto naartoe te brengen, terwijl ik toch op 20min van bij hem woon. 'k Had hem kunnen zeggen dat hij maar de trein/tram/bus moest nemen maar dat heb ik niet gedaan. 'k Denk niet dat 'valse' vrienden zoiets voor je zouden doen. Hij heeft trouwens ook al zo'n dingen voor mij gedaan, dus nu moet je niet gaan denken dat ik me door hem laat gebruiken ofzo :p

vrienden waarmee je kan lachen, huilen, je verhaal aan kwijt kunt, het over stront kan hebben, maar ook over het allerserieuste dingetje op aarde, die je mag bellen om 4 uur snachts, die voor je klaarstaan, die je eventueel ophalen als je de weg kwijt bent of de laatste trein niet meer rijd, die wanneer je ze knuffelt, je een warm gevoel hebt, die als je ze ziet een glimlach op je gezicht krijgt, die je op de hoogte houden en uitnodigen, door het vuur voor je gaan en jij ook voor hun, die het voor elkaar opnemen, die als proberen op te vrolijken niet lukt, je toch bij de groep betrekken, die af en toe vertellen hoeveel je voor elkaar betekend, die je helpt als ze het even niet breed hebben en andersom etc etc etc etc.