Het bekennen dat je lieft.
 

Een net-geverfde kamer, met slaapzak, stoel, matras;
op dat moment zelfs meer dan nodig voor ons was.
De paraplu zacht druppend van niet-gevallen regen,
zoals we er net onder liepen; woordstralend maar gezwegen.

Met elke stap een stukje meer van wat onbetwist bestond,
al sinds de eerste dag, ik weet: die nachtzoen was gegrond.
Nu, maanden later: een streling, die lach, een geven om.
Want het was niets dan liefde waardoor het ons begon.

Met elke lach een stukje sterker en dichter in ’t hart;
verweven doe je samen, vol geloof en onverward.
‘Je hoeft niet weer terug lief, ren gewoon vooruit.’

Sinds de dag dat ik je ken streel je zacht mijn meisjesharen,
laat me weten hoe het is en laat ik jou geliefd ervaren.
Je houdt me vast terwijl we rennen; ik van jou en jij van mij.

Ik vind het heel erg jammer dat in het sextet de derde en zesde regel niet rijmen. Overal heb je gerijmd, behalve daar, en dat mis ik want verder is de rijm juist zo goed en komt zo natuurlijk over. Verder vind ik dit gedicht vooral heel erg lief. Meestal loopt het goed, op een paar bepaalde puntjes na. Bij de vierde regel van de eerste strofe zou ik de komma na 'woordstralend' weglaten, dan onderbreek je het ritme niet. De op één na laatste regel vind ik ook niet helemaal goed lopen. Sowieso vind ik deze regel wat minder, vooral het stukje laat ik jou geliefd ervaren. Ik weet niet zo goed wat ik me hierbij voor moet stellen.

Het is wel zo dat ik de eerste drie regels het mooist vind. De rest is ook goed, maar net iets minder.

Eigenlijk vind ik in de eerste strofe de rijm juist niet zo natuurlijk. In de eerste twee regels, vooral. De zinsbouw vind ik af en toe ook wat onnatuurlijk, dat is jammer. Dat over de komma in de vierde zin, dat heeft Reem al gezegd: als je die weglaat lees je makkelijker door in het ritme.

Je gebruikt wel mooie woorden, vooral het sextet vind ik mooi. Ik weet niet goed wat je anders zou kunnen doen aan dit gedicht, maar het doet me niet zoveel: ik heb mooier van je gezien:).

Eerst een vraag: heeft Lovetear dit gelezen?

Verder, ik heb het voorrecht gehad dat ik de ruwe versie heb gelezen :).

Wat mij opvalt is de ongelooflijke kracht. Dit bedoel ik zowel positief als negatief. Positief, in de zin dat het een ongelooflijke kracht uitstraalt. Negatief omdat ik ook het idee dat het met veel kracht is samengeperst.
De eerste versie was veel simpeler. Qua woordgebruik minder mooi, maar qua metrum beter en meer helder. Toch geloof ik dat ik dit beter vind. Al was het alleen maar om het xineof-woord woordstralend.


Dit zijn de stukjes waarover ik struikel, metrisch gezien.

Verder, ik vind het wel jammer dat het niet rijmt, zoals Reem zegt, maar het maakt het gedicht er voor mij niet minder op. Het is het streven naar een sonnet, maar dat ze die perfecte vorm dan niet haalt vind ik niet zo erg. Liever zo, dan geforceerd gerijmd.

Om het rennen moest ik wel even glimlachen :).

Het is wennen, en voor jou vast ook moeilijk, om de drama dat jouw schrijven kenmerkt vast te houden.

Porcelain: ik snap wat je bedoelt. Ik heb ook heel lang getwijfeld of ik het zou posten, misschien dat ik toch ga vragen of het kan worden weggehaald, ik twijfel nog steeds. Het is inderdaad niet het mooiste nee, maar het heeft voor mij wel veel inhoud; jammer dat het niet lukt om het echt over te brengen.

Reem: die komma is weggehaald, inderdaad beter zo. Over de voorlaatste regel: ik snap wat je bedoelt, die is inderdaad niet geweldig maar ik wist eigenlijk niet echt iets beters. Nog even over nadenken dus ^^.

Halogeen: mooie reactie, goed om te lezen dat het voor jou kracht uitstraalt. Je laatste opmerking is zeker waar, daar moeten we het nog even over hebben. Oja, hoe komt het dat je moest lachen om rennen ^^?

Dank voor jullie reacties iig!

Die indruk had ik ook. Vooral door die "voor ons": lijkt me onnodig toegevoegd, eerder om de lengte van de regel te verlengen - het het klinkt nogal artificieel zo. Maar de eerste regel vind ik wel goed, vooral de opsomming, het bracht me meteen in de sfeer.

Het gedicht is eigenlijk meer perfecte-koppel-achtig dan ik aankan momenteel :D Zo lief en soms ook onbeschaamd melig... "dichter in 't hart": leuk. "met elke lach" vind ik wel wat onhandig geformuleerd. "net-geverfd" is heerlijk anders dan "pas-geverfd" :) Het einde is wel leuk, maar doet me tegelijk meer denken aan wegrennen van elkaar - dat was wellicht niet de bedoeling, maar biedt me toch het donkere kantje dat ik nog zocht :cool: