[fragment] Mijn zwijgende verklaring.
 

Ogen als vuurstenen, een lach als volle maan. Het uiterlijk van een roos en de uitstraling van een engel. Ik bewonder je om wie je was, om wie je bent en om wie je ooit zal zijn. Met een huid als fluweel, een stem als Hemelse muziek en een geur als een zomerdag.
Ik hou je hand vast en voel de trillingen. Angst voor het leven, vrees voor de toekomst. In stilte zeg ik je dat ik bij je zal zijn, je zal helpen. Maar tegelijkertijd vraag ik mezelf af of je het wel zal horen. Want wie ben ik, vergeleken bij jou?

Elke nacht de meest fijne dromen. Elke ochtend wakker worden en beseffen dat je naast me ligt. In al je schoonheid, zo bijzonder en zo puur. Verongelukt door gebeurde dingen, maar zo vasthoudend en trots. Zo ijverig, doelbewust en gepassioneerd. Ik verlang naar wat jij voor mij betekent, ik hunker naar wie je ooit voor mij zult zijn.
Ik staar in je ogen en zie ze verdrinken. Ik strek mijn armen naar je uit, wil je redden. Alle boosheid zal verdwijnen, alle haat zal uitwijken. Want ik zal bij je zijn, ik zal van je houden, ik zal je liefhebben en beschermen. Maar wat is mijn liefde, vergeleken bij die van jou?

Al mijn utopieën reflecteren in jouw wezen. Al mijn dromen worden weerspiegeld in jouw ogen. Jij bent mijn wereld, mijn toekomst. Jij bent het vervolgdeel op mijn verhaal. Alles wat mij ontbreekt kan ik in jou vinden. Alles waar ik naar verlang, kan jij me geven. Want jij hebt alles, jij bent alles en jij zal voor altijd mijn alles zijn.
Ik leg mijn hoofd op je borst en luister hoe je hart klopt. Ritmisch, vol spanning, doch terughoudend. De bron van liefde ligt in jou, want jij bent liefde. Waar ik mijn levenlang op hoopte, naar verlangde, op wachtte, heb ik in jou gevonden. Ik zal je nooit meer loslaten, kan je nooit meer vergeten. Maar wanneer zal jouw hart kloppen, zo als het mijne voor jou doet?

-x-

Ik vind hem wel heel mooi, hij loopt zo lekker. Soms heb je iets teveel opsommingen, waardoor het saai neigt te worden, maar je houdt steeds net op tijd op;)

Toen ik je stukje las, dacht ik eerst dat het andersom was: dat de ander meer van jou hield dan jij van de ander. Maar dat is eigenlijk helemaal niet logisch, dus ik weet niet waarom ik dat dacht. Door deze zin in ieder geval: Omdat je die persoon zo ophemelt, dacht ik dat zijn liefde ook mooier, groter zou zijn.

Je laatste zin vind ik goed, behalve dan dat ik zoals aan elkaar zou schrijven:)

Ik sluit me geheel bij Vogelvrij aan. Mooi stukje (y)

Ik geloof dat ik dit wel een originele liefdesverklaring vind! (y) Nice!

Die eerste zin slaat meer op het stukje aan het einde. Daar schrijf ik dat de persoon Liefde is, waardoor die liefde dus groter is dan die van de andere persoon.

Snap je?


Ik zou het je vergeven als je het niet snapt...

ik sluit me geheel aan bij al het bovenstaande,

alleen... ik zat te denken:

Maar wanneer zal jouw hart kloppen, zo als het mijne voor jou doet?


ik denk dat als je daar

Maar wanneer zal jouw hart kloppen, zo als het mijne doet voor jou?


van maakt, het net iets lekkerder loopt.. denk je niet?

verder geen commentaar :)

Mja...dat is geheel een kwestie van smaak. Ik denk wel dat het op jouw manier mooier staat. Ik ga er over nadenken. :)

Er staat toch ook dat ik eerst dacht dat het andersom was;) Toen ik het had uitgelezen, begreep ik het wel. Maar je wordt dus eerst op het verkeerde been gezet.

Of begrijp ik het nu toch verkeerd?:s

Op het verkeerde been zetten heb ik niet bewust gedaan en was ook niet de bedoeling, dus zo zou ik het niet willen noemen.

Als je iemand op het verkeerde been zet, hoeft dat toch niet altijd bewust te zijn? Zo bedoelde ik het in ieder geval niet:)

Oké, dan zijn we daar ook uit. :p