Winters tafereel
 

Tot een tic ben je verworden, hoe je me strikt
elke keer weer. Tot ik me dan verslik in die
kleine rake klappen, woorden die je me uitdeelt
als lakens en die dan adembenemend stikken.

Als het mistig is en donker, of grauw en vaal,
dan weet je zo afschuwelijk listig en geslepen
mij te vangen in je vissig net, je dorstig arsenaal.

-En hoe ik ook wild spartel en tegen je geterg
dartel als vroeger is verdwenen uit het merg-

Liever zie ik je als lief, als vederdun en licht,
maar je sticht de honger in me, enkel holle plicht.
Verduistert nu de luiken in mij, dan valt alles dicht.
En dan steeds dichter. Misschien wel tot ik stik.

Je begint ijzersterk. De eerste strofe zou wat mij betreft regelrecht een bundel in mogen.

Hiermee leg je de lat wel meteen erg hoog voor jezelf.

Geterg/merg komt op mij wat te geforceerd over, en de streepjes vind ik overbodig. De rijm op licht in de laatste strofe is naar mijn mening ietwat overdone: het effect ervan neemt hierdoor alleen maar af. Ik zou in plaats van 'plicht' een woord kiezen dat rijmt met 'stik' omdat je dan minder -ichtrijm hebt, en de nadruk in de laatste regel dan ook niet op 'ik stik' komt te liggen. 'Ik stik' is leuke rijm, maar wel vaak gebruikt. Ik zou het dan ook altijd in combinatie met nog een ander rijmwoord gebruiken.

Maar over 't geheel ben ik positief :).

dankjewel! :)
ik denk inderdaad dat je gelijk hebt wat betreft de -icht rijm, het is misschien een tikje over de top. Misschien zal ik er nog eens over nadenken en een tweede, hierziene versie posten.
zijn er misschien nog meer reacties? een is een beetje zielig :D

Ik moet zeggen dat ik dit heel erg mooi vind, maar de eindzin: Misschien wel tot ik stik

vind ik niet mooi, voor de rest is het echt heel goed!

Mooi gedicht. Spartel en dartel rijmt lekker. De streepjes maken het gedicht minder mooi. Op het eind zit wat veel rijm op icht. Heel leuk hoe de "i"-klank in je hele gedicht zit. Maar ik snap de titel niet, geloof ik.

Vanaf nu ga ik gedichten becijferen!


MrSoijaGrade: 7.0

Tot een tic ben je verworden, hoe je me strikt
elke keer weer. Tot ik me dan verslik in die
kleine rake klappen, woorden die je me uitdeelt
als lakens en die dan adembenemend stikken.

Als het mistig is en donker, of grauw en vaal,
dan weet je zo afschuwelijk listig en geslepen
mij te vangen in je vissig net, je dorstig arsenaal.

En hoe ik ook wild spartel en tegen hoe je martelt;
dartel als vroeger is allang verdwenen uit mijn hart.

Liever zie ik je als lief, als vederdun en licht,
maar je wakkert leegte aan, een speldenscherpe prik.
Verduistert nu de luiken in mij, dan valt alles dicht.
En dan steeds dichter. Misschien zelfs tot ik stik.





Ik heb m wat veranderd, maar over het eind ben ik zelf nog niet heel erg tevreden.

@ mr soija: wat leuk een grade :D even over de titel; in relaties kun je lente hebben, als het net begint en nog allemaal nieuw is, op het toppunt zomer, en als het begint te bekoelen is het herfst. Een relatie kan zo verstikkend worden en koud en kaal dat het eigenlijk niks meer waard is. Dat is net als de winter. En daarom heet dit zo. Ik hoop dat t zo wat duidelijker is, ik besef mijn vaagheid :)

Wauw, ik vind dit goed. Dat over de merg/terg rijm wilde ik ook zeggen, ik zag je verbetering, maar die vind ik eigenlijk ook niet zo geweldig: vooral de 'en' in die zin stoort me een beetje. Dat is zonde, want je begint zo sterk.

Ook vind ik dat je moet uitkijken met dingen als:

'mij te vangen in je vissig net, je dorstig arsenaal. '
en
'maar je wakkert leegte aan, een speldenscherpe prik. '

Het kan geforceerd overkomen. De eerste keer, over het arsenaal, daar stoorde het me niet. De tweede keer doet echter afbreuk aan de eerste. Hm, ik kan dit niet zo goed uitleggen.

'En hoe ik ook wild spartel en tegen hoe je martelt;
dartel als vroeger is allang verdwenen uit mijn hart.

Liever zie ik je als lief, als vederdun en licht,
maar je wakkert leegte aan, een speldenscherpe prik. '

Dat dikgedrukte is de problemenzone, vind ik: de rest vind ik heel mooi.

Zo ie ie wel mooier, behalve dan derde strofe. Die was eerst beter. "martelt" is een beetje té.

Ben het wel eens met Porcelain. Spartel- dartel is leuk, check het laatste wedstrijdtopic er maar op na ;)

Dicht je al lang trouwens? Omdat ik je niet eerder een gedicht heb zien posten op DoP zou ik het wel bewonderenswaardig vinden als je net begonnen bent met dichten.

Dankjewel voor alle kritiek.
Ik ben het eigenlijk wel eens met de dingen die jullie zeggen, het zijn precies de dingen waar ik mee worstelde :) . Ik zal er nog eens verder over nadenken, maar ik wilde de kern van het gedicht niet echt veranderen en dan is het lastig om andere woorden te zoeken voor hetzelfde.

@ vidaaa: dit is het tweede gedicht dat ik post. Ik dicht wel al iets langer, maar was er nooit echt tevreden over, ik heb mezelf een beetje een andere stijl aan proberen te meten, of ik ontwikkel, ik weet het niet. ik probeer nu in elk geval veel te posten, die kritieken van jullie helpen, de complimenten natuurlijk ook :) .

Hulde dan, knap. En blijf zeker posten.

In dat geval een hele goede titel met een goede achterliggende gedachte. Zulke titels moet je blijven bedenken (y)