Multiple sclerose
 

Er slaapt een ziekte in mijn lichaam
Een monster in mijn zachte vlees
Dat is het dat ik sidder
Dat is het dat ik bevend vrees

Er sluipt een krijger door mijn lijf
Een draak met vuuradem in mijn bloed
Zie mij eens huilen van angst
Kijk eens wat die ziekte met mij doet

Het raakt me. Echt waar.

Dankje.

Ik hoorde gister, en lees vandaag dat MS erfelijk is, iig meer erfelijk dan ik dacht. :s

Hoe groot is dan de kans dat het van moeder op dochter enzo overgaat?

rond de 5%, maar mijn oom heeft het ook, en meer mensen in de familie. ook worden er nu verbanden gelegd tussen MS en diabetes, mijn opa is daaraan overleden.

En omdat het mij gister allemaal pas duidelijk werd raakte het mij nog al.

mij raakt het ook
porachtig gedicht
Je smilie past erbij

dankje :)

De ziekte is vast heel erg maar dat maakt dit geen goed gedicht. En wat betreft erfelijkheid, wiki is dan wel geen officiële bron maar zegt: "MS komt meer voor in noordelijke landen, met name Schotland en is niet erfelijk, hoewel men, als men een ouder met MS heeft, iets meer kans heeft de ziekte ook te krijgen."

Als je als kind van iemand met MS meer kans hebt de ziekte ook te krijgen, zou je toch zeggen dat het wel erfelijk is? Hoe verklaar je die grotere kans anders - MS-straling?

http://www2.nationaalmsfonds.nl/1pag465.html?pag_id=465
*20% van de patiënten met MS heeft tenminste 1 familielid met MS
*een kind met een ouder met MS heeft 4% kans op de ziekte


En ik heb het gedicht gepost om het gedicht, niet om de ziekte. Ik wilde alleen even het gevoel erachter uitleggen.

De eerste twee zinnen vind ik telkens mooi verwoord, maar de simpele rijm verpest het geheel een beetje. Al is het idee van een slapende ziekte ook niet helemaal orgineel.

Maar als je verder was gegaan in die stijl, had ik het zeker gewaardeerd, nu is het gebleven van Ik wil aandacht. Niet slecht bedoeld, maar gewoon, een gedichtje schrijven over je gevoel omdat je het toch op de een of andere manier wel kwijt wil.

Hierbij is ook het antwoord op de volgende vragen interessant, zonder dat heeft de informatie weinig waarde (dan kan het ook gewoon stom toeval zijn of wat dan ook), als je het mij vraagt.
*Hoeveel procent van de patiënten met MS heeft geen familieleden met MS? (80%?)
*Hoeveel procent kans heeft een kind zonder een ouder met MS op de ziekte? (96%?)


En ontopic: Ik vind het gedicht niet echt geweldig. Het is wat te simpel, te 'hard' (niet echt in de zin van hard, maar ik kan weet er geen ander woord voor) en ik vind het wat te 'verhaalachtig' (of iig wat te weinig 'gedichtachtig').

er slaapt een ziekte in mijn lichaam ~ een monster in mijn zachte vlees is heel echt, diep. daarna ben je misschien aan het denken geslagen en blijven zitten, en toen volgde dat is het dat ik sidder, want dat was het. maar dat spreekt voor de buitenstaander niet aan. jouw gevoel perfect, maar wil je dat het ook het gevoel wordt van anderen, dan zal er meer in moeten komen. als ik het zo begrijp dat het je moeder gaat, sterkte.

De 1e twee regels zijn inderdaad diep. De rest niet. Maar wel goed dat je je gevoelens kunt uiten op papier. Zou wat meer met taal spelen (als je tenminste met dichten wilt doorgaan) minder geforceerd rijmen,...

Allemaal bedankt voor de opbouwende kritiek (y)

Ik schrijf al erg lang gedichten maar ik zit een beetje vast in dat rijmschema, dus daar ga ik eens hard mijn best op doen :)