Docudrama
 

Kom dan, O zoete nacht
vervult van zotte gedaantes.
Zie mij zweven, swingen
lichte tintelingen door mijn hoofd.
Polonaise in de achterkamers
de heer des huizes is verdoofd.

Zwaar en zinderend kruipt men
zorgeloos zonnebadend en doof.
Rigoureuze regenval hamert
op de halfdoden schaterend in de zon.
Onverstaanbaar maar duidelijk stervend
drijven zij terug naar de horizon.

Vrijgevochten vaderfiguren
bestijgen de melkgevende moeders.
Zie ze werken, wonen, wegrotten,
lichtjes doven langzaam.
Zie de maan rijzen
ik moet maar eens opstaan.

Slaapdronken 's ochtends-is-nog-nacht
dans ik druilend door de dag.
Drogeer de droomfabriek
functionele zombie didactiek.
De woorden wijzen westwaarts
maar mijn ziel is zuidelijk en ziek.

edit: Commentaar en dergelijke meer dan welkom.

Toen ik het voor de eerste maal las sprak het me niet echt aan, maar na een aantal keer te herlezen was het waw gevoel er wel. Er zitten een aantal mooie vondsten in. De 2 laatste strofes vind ik het sterkste. Alleen stoor ik me aan zon-horizon omdat het iets te dicht op elkaar komt en het daarover als geforceerde rijm overkomt. Je titel past wel heel goed bij het gedicht.
Raar dat er trouwens nog geen reacties op je gedicht gekomen zijn.

Ik vind het hele gedicht eigenlijk heel erg mooi, je rijmt prachtig.

Vrijgevochten vaderfiguren
bestijgen de melkgevende moeders.

Mooi, die dubbele alliteratie. :)

Echt prachtig , het loopt lekker
behalve dit stukje:

Drogeer de droomfabriek
functionele zombie didactiek.

Ik vind het wel mooi gevonden, maar je moet het even op je laten inwerken.

@ *nerwen elensar : Dat zon-horizon stukje springt er inderdaad ietwat hinderlijk uit tijdens 't lezen, maar ik vond het niet te storend.