zeehond23 |
13-02-2006 20:26 |
Mijn multifunctionele post uit een ander topic :)
Citaat:
Lieverd, moet je eens goed luisteren/lezen:
Ik ben niet ongelukkig zonder drugs. Ik ben van nature al ontzettend gelukkig en de posts van jou maken me altijd nog net ff iets vrolijker. Zo goed bedoeld, maar zo ontzettend ontiegelijk ondoordacht en je slaat iedere keer de plank mis. Lees verder en ik zal (een poging doen tot iig, het is vrij laat) je uitleggen waarom ik tot deze conclusie/bevinding kom. Ik weet dat het een lap tekst is, maar het loont zich om het helemaal door te lezen.
Ik snap dat in jouw leef omgeving er een soort taboe rust op drugs gebruik, wat ik me voor een 14 jarige erg goed kan voor stellen. Toen ik 11 was had ik dat ook. Roken was ontzettend slecht, en van de rest van de dingen had ik eigenlijk nog geen weet. Maar in tegenstelling tot jouw denk wijze werd die van mij in de loop der jaren breder, hetgeen ongetwijfeld ook bij jou zal gaan gebeuren. En ik hoop dat deze post toe bij kan dragen.
Ik gebruik(te) drugs niet omdat ik ongelukkig was of ben (iets wat totaaaaaaaaaaal geen zin heeft (op een enkele drug na dan), dat wist je niet, maar nu wel :) ), maar om dat wat leuk is (het leven bijvoorbeeld) nog net ff wat leuker te maken. Nu zal jij misschien zeggen: "Maar daar heb je geen drugs voor nodig toch? High on life etc etc!". Natuurlijk, dat kan ook best zo zijn, maar tot jij weet waar je over praat heb je eigenlijk geen recht van spreken (zet die maar in je loesje agenda).
Je kan niet alle drugs met elkaar vergelijken, en als dat niet kan, kan je ook niet alle "gebruikers" met elkaar vergelijken (ja, het kan wel, maar de overeenkomsten zijn schrikbarend klein). Ik gok (schot in het duister hoor, kijk me er niet op aan als ik fout zit) dat jij als beeld van een "gebruiker" een doorgefreakte junk op een bankje in het park (oid) hebt.
Maar wat denk je van de overbuurvrouw die niet meer gelukkig kan zijn zonder anti depressiva? De buurman die zonder koffie echt niet te genieten is (en dan bedoel ik ook echt niet te genieten is)? Dat naaste famillielid die elke dag net ff iets te veel alcohol tot zich neemt? De cannabis die de oma van je vriend(in) tot zich neemt om zo de steeds terug kerende/permanente pijn van haar reuma te verminderen? De moeder van die ene vriend(in) die niet meer zonder afslakpillen kan? Die hoog geplaatste man in het bedrijfsleven die graag een lijntje coke neemt? Die dorps/stads genoot die vanwege zijn versleten nekwervel methadon moet "gebruiken" omdat dat de enige pijnstiller is die hem kan "verlossen" van de pijn? Wat denk je van de beloning die jouw lichaam je geeft als je eet, drinkt, slaapt, contacten legt en zelfs als je verliefd bent? Misschien ben je zelf wel verslaafd aan iets, zonder dat je het zelf echt in de gaten hebt.
Wat ik eigenlijk gewoon probeer te zeggen is het volgende: Drugs en gebruikers zijn er in vele vormen (ik doel voornamelijk op de recreative gebruiker en de noodgedwongen gebruiker, omdat dat de mensen zijn die nu en in de toekomst het dichtst bij je zullen staan of zelfs op dit moment al dicht bij je staan), niet alle verslavingen zijn slecht (dan wel voor je lichaam, dan wel voor je omgeving), en dat dat dus eigenlijk betekent dat niet elke drug slecht is.
Sommige mensen moeten zelfs "gebruiken" omdat ze anders hardstikke dood gaan, of een leven hebben waarvan de kwaliteit zo ontiegelijk laag is dat je het eigenlijk geen leven meer mag noemen.
Recreatief gebruik van een drug hoeft geeneens slecht te zijn, bij sommige drugs is recreatief gebruik zelfs goed voor je lichaam (denk hierbij aan een X aantal glazen rode/witte wijn per dag (kweet niet welke wijn en hoeveel glazen, ik drink zelf geen alcohol)).
Het feit dat jij zo ontiegelijk tekeer gaat tegen "ons" (en met ons bedoel ik (reguliere) posters op dit subforum) met de tot nu toe door jou aangerijkte stellingen en argumenten doet mij concluderen dat jij, ondanks dat je het (denk ik) goed bedoeld, geen idee hebt waar je eigenlijk over praat.
Begrijp me niet verkeerd, ik juich het alleen maar toe dat je een mening hebt, en dat je die ten volle probeert te verdedigen. Maar je moet wel onthouden dat dat (en dit klinkt waarschijnlijk echt heel stom, maar over 4 jaar snap je wat ik er mee bedoel) voor een 14 jarige heel erg moeilijk is, vooral over een gecompliceert onderwerp als dit, en wanneer je dan ook nog te maken hebt met mensen die over het onderwerp beduidend meer kennis hebben, zowel in de praktijk als met de theorie, is het een gevecht tegen de bierkaai.
Ik hoop (en denk het stiekem ook wel) dat ik hier mee ook voor een groot deel de algemene opvatting van "ons" (wederom doel ik hier op de vaste d&a crew) verwoord. Maar nog veel meer dan dat hoop ik dat ik jou iets heb kunnen mee geven van onze kant van het verhaal, al is het maar een heel klein beetje. Ik snap jouw kant echt beter dan dat je denkt, maar ik zie ook de gaten en fouten in de opvattingen die je hier naar voren brengt, en ik heb er voor gekozen deze in een zo beleefd en duidelijk mogelijke manier naar voren te brengen zonder dat het aanvallend is bedoeld, en ik vind dat ik dat redelijk goed gedaan heb gezien het tijdstip (waar ik dan ook eventuele grammaticale en spellings fouten op gooi)
|
|