Na de dood...
 

Proloog: sorry dat ik dit hier post, ik heb niet eerst gezocht, de zoekmachine weigert ofzo :s .

Is er iets na de dood. God, helemaal niks, herhalen we steeds hetzelfde leven(Nietzche) of worden we gelijk weer geboren? Ik geloof in re-incarnatie. Wat denken jullie?

PLZ geen reacties: ik denk dit en dat punt. Vertel ook waarom?

Als dit onderwerp eerder is genoemd(vast wel), kan iemand mij dan de link geven? Mucho thanks

Er is geen enkele reden om aan te nemen dat er iets is na de dood. Daarom geloof ik ook in niets. Maar alles is mogelijk he; ik acht een hemel danwel reïncarnatie alleen net zo waarschijnlijk als een vliegende oranje koelkast die na je dood een plekje voor je heeft in zijn vriezer.

Occam's Razor ;)

Waarschijnlijk blijkt uiteindelijk dat dr niks is,
maar ik zou dat zo zonde vinden, ik hoop dus dat we wél iets van een ziel hebben, die dan weer vage dingen gaat doen... ergens

Hoe komt Nietzche op het idee dat we steeds hetzelfde leven herhalen? Wat is de redenering daarachter?

Je lichaam word gecremeerd of begraven, maar je geest kan op aarde doogaan.

...

Die man heette Nietszche, mensen!

Ik kende het niet, maar, ja zoiets. :)

Een gevoel op een verklarende manier uitleggen is 1 van de moeilijkste dingen die er is. Alleen al vanwege dit geloof ik in reincarnatie.
Ik geloof niet dat je bepaalde gevoelens, religieuze gedachtes of filosofieen goed kan uitleggen op een verklarende manier.
Daarom is er bijvoorbeeld binnen de filosofie zoveel onenigheid en kan je niet zeggen dat een bepaalde stroming beter is dan de andere.
Ik geloof dat deze 'gevoelens', die in principe een deel van je ziel zijn voortkomen uit vele nieuwe inzichten uit vorige levens. Ik geloof niet dat jij je eigen onderbewustzijn kan aanpassen vanuit wetenschappelijke verklaringen. Verklaringen worden immers aangenomen en nieuw inzicht houdt een overtuiging in.

Reincarnatie is geen gevoel, maar een gedachte. Een menselijk verzinsel dat aangeeft dat je terug komt als een andere levensvorm. Dus waarom geloof je dat?

Omdat je iets niet kan uitleggen geloof je erin. Ja, goed argument.

Een gevoel is een gedachte van het onderbewustzijn (de rechterhersenhelft dus). Men heeft het idee dat er meer in het leven is en dit is een gevoel. Gevoelens hoeven niet beperkt te worden tot begrippen die we nu gebruiken...

Verder heb ik geen zin om te reageren op weerleggende reacties die niet onderbouwd zijn...

Een idee is een gedachte, geen gevoel. Een gevoel is per definitie geen idee/gedachte. Hoewel je natuurlijk wel gevoelens bij een idee/gedachte hebt.

Nu je er toch zelf over begint, mijn reactie lijkt me erg duidelijk onderbouwd. Wat er bedoelt wordt is dat jouw punt totaal niet logisch onderbouwd was:

Omdat je iets niet kan uitleggen geloof je erin. Ja, goed argument.

Maar als je er niet op wilt reageren is dat niet nodig hoor.

Een idee is een gedachte, geen gevoel. Een gevoel is per definitie geen idee/gedachte. Hoewel je natuurlijk wel gevoelens bij een idee/gedachte hebt.
Het is een idee dat voortkomt uit een gevoel. Ik denk niet dat ik aan een rationeel-denkend persoon goed kan uitleggen waarom ik in reincarnatie geloof.
Je snapt mijn punt geheel verkeerd. Wat ik bedoel te zeggen is dat onderbewuste kennis ergens vandaan moet komen. Je kan zeggen dat dit allemaal georven is, maar je kan ook zeggen dat zielen reincarneren. Daarbij worden uiteraard wel vaak ouders gekozen die bij jou eigen beeld passen of waar je wat van kan leren.
Bovendien geloof ik niet in het principe van begin en einde, maar denk ik alles in cyclussen. Het zou dus principieel onjuist zijn om niet in reincarnatie te geloven.

ik weet niet of er iets is, omdat het ik er nog nooit ben geweest, en dat zal ook maar 1 keer gebeuren denk ik.

Zou de tijd dan ook geen cyclus moeten zijn? Terwijl het in de praktijk maar één kant op gaat (namelijk richting de toekomst).

Als je niet in begin en einde gelooft, ben je er dan van overtuigd dat je bewustzijn ook al bestond voordat je was geboren?

Haha. Tijd is niet constant. En het kan ook de andere kant op gaan. Heeft einstein zelf bepaald, dat bijvoorbeeld bewegende klokken langzaam lopen. En maak je geen zorgen duurt niet lang meer voordat de tijd de andere kant op gaat.. De schommeling van de aarde is al gestopt zonder verklaring..

En die vraag was niet voor mij bedoeld maar ik geef er toch antwoord op. Ja mijn bewustzijn bestond al voordat ik geboren was. Heeft altijd bestaan en zal ook altijd bestaan, maar dan in andere vormen. Waarschijnlijk kun jij je er niks bij voorstellen. Jou bewustzijn wordt niet door je hersenen bepaald hoor.. Deze hele wereld is door ons allemaal samengesteld. Eigenlijk is er geen jij of ik. Einstein vroeg zich zelfs af of de maan nog zou bestaan als niemand ernaar zou kijken.. En er is geen leven of dood. Dood is een woord om aan te geven dat het biologisch lichaam niet meer werkt, maar de rest blijft voortbestaan. Het klinkt gek, maar het is wel zo (in mijn ogen).

Niemand weet het zeker, maar ik hoop dat er helemaal niets is.. als toevallig toch één van de geloven waar is [Christendom, Islam, etc] ben ik genaaid... one way ticket to hell for me

Haha.. Aarde is hel ;) Wij zijn al een soort van verloren zielen die vergeten zijn wie we echt waren. En ja zolang je niet achter de waarheid komt blijf je naar de aarde terugkomen totdat je je spiritueel zo ontwikkeld hebt dat je op wat hogere niveaus dingen kan doen. Je bent je eigen God.. Dit heb ik gewoon geconcludeerd na veel gelezen te hebben over veel verschillende dingen, en als je alles wat je in de bijbel leest figuurlijk neemt in plaats van letterlijk zie je dit ook terugkomen..

Je snapt zelf niet waar je het over hebt. Volgens mij is dit niet de eerste keer dat ik je daarop betrap...

De tijd gaat slechts één kant op, ook al gaan 'klokken' langzamer lopen naarmate ze de lichtsnelheid bereiken. De tijd zal voor die klokken minder snel verstrijken in verhouding met stilstaande klokken. De tijd zal niet van richting veranderen, dus wat je zegt slaat nergens op.

Hoe weet je dat?

Haha ik weet heel goed waar ik het over heb, maar ik ben gewoon slecht in uitleggen, en soms kunnen sommige mensen dingen gewoon niet snappen omdat ze daar niet klaar voor zijn.. En soms vraag ik me af waarom ik eigenlijk de moeite doe als ik toch heel scholieren tegen me krijg.. :P
Als de tijd teruggaat, zou jij er iets van merken denk je? Dacht het niet.. Want de meeste van ons zitten erin vast, en zou de tijd een uur teruggedraaid kunnen zijn en weer vooruit waardoor het lijkt dat er geen verandering opgetreden is. En dat lichtsnelheid gedoe klopt niet helemaal, want men heeft al deeltjes versnelt tot 300 keer de lichtsnelheid dus dat is echt niet het maximale wat je kan halen. En tijd is niet iets dat iedereen begrijpt. Ik begrijp het zelf ook niet helemaal. En ik weet zeker dat jij het ook niet begrijpt. En ik vind het dan een beetje krom om te zeggen dat het niet achteruit kan gaan als je niet eens precies weet wat het is. Dat is buitensluiten van mogelijkheden die wel waar kunnen zijn.. In de quantummechanica kun je namelijk beide kanten op..
Een gevoel. Ja dat zegt jou waarschijnlijk niet veel maar je eigen gevoel kan jou heel wat vertellen als je het goed kan vertalen. En kom niet mee dat gevoelens hormonen zijn. Er is een groot verschil tussen lichamelijke gevoelens en geestelijke gevoelens. Alles is met elkaar in connectie dus eigenlijk kun je alle informatie weten dat je zou willen weten. Je leest dit nu en je denkt: wat een onzin. Ja dan zul je het zelf nooit ervaren omdat je jezelf ervoor buitengesloten hebt. Ga eens een paar weken mediteren en zie dan het resultaat. Maar als je nu al in je hoofd hebt zitten dat het niet zal werken dan zal dat ook niet. Je gedachten zijn ook krachtiger dan je denkt. Je bepaalt zelf veel dingen, maar goed ik hou het hierbij. Ik ga maar eens naar bed het is half4 en moet om 7 uur op :o

Dat komt doordat je onzin praat en doet alsof het de waarheid is. Je laat het voorkomen alsof je niet kan uitleggen, maar dat is geen excuus want wat je vertelt slaat nergens op.

Je had het net nog over Einstein zijn relativiteitstheorie maar alweer bewijs je dat je er niets van snapt. Volgens de relativiteitstheorie is het namelijk onmogelijk voor een deeltje (met massa) om sneller (of even snel) als de lichtsnelheid te gaan.

Ja, in de quantummechanica kun je terug naar het verleden toe. Je praat nonsens. Geef eens een bron. Hoe kom je bij al die onzin?

Hoe kan het dat je alles gelooft wat je vertelt?

(Y)

Dat soort zaken zijn ook moeilijk te begrijpen zolang je ze met denken probeert te verklaren. In ons leven hebben we zoveel dingen geleerd die complete onzin zijn. (zoals b.v. het bestaan van tijd) en zolang je die dingen blijft geloven zul je paranormale zaken niet begrijpen.

Als er een hemel zou zijn, dan is die wel heel heel heel erg overvol. En wat te denken als er een hel bestaat...

Wat bedoel je?

Ik geloof niet, jullie geloven.

Ik lees die tabloids niet

...
Wat jij wilt :o

*zucht* Ik bedoelde dus geen deeltje maar straling. Maar alsnog, de c is niet de maximale snelheid dat te behalen is, en dat was mijn punt. Offtopic: Om even op jou manier uit te leggen, nog een bewijs dat ik dus niet kan uitleggen..

...
leesvoer..

Lees eens wat meer rond voordat je conclusies gaat trekken dat alles onzin is. Dat is echt de grootste fout die iedereen maakt.

en nog 1..

Gezien de datum van het artikel dat je linkt, lijkt het me sterk dat die bevindingen uiteindelijk klopten. Ze doen er echt geen zes jaar over om iets van die magnitude te publiceren in Nature. Bovendien zou zelfs een indicatie dat de lichtsnelheid gebroken zou kunnen worden al wel leiden tot een vermelding van dergelijke experimenten tijdens colleges relativiteitsleer.

Groet,
Tio

Ik moet toegeven, het valt me enorm mee dat je het niet op je fantasie en gevoel gebaseerd hebt, oftewel uit je duim gezogen hebt. Wat dat betreft voel ik me verplicht om je mijn excuses aan te bieden, sorry.

Of het onzin is of niet, durf ik nog niet met zekerheid te zeggen. Op W&F heb ik een nieuw topic geopend om deze onderwerpen ter discussie te stellen: Sneller dan licht en terug in de tijd?

Overigens moet ik er wel bij vermelden dat het niets bovennatuurlijks is, als het waar blijkt te zijn. En ook zie ik geen enkel verband met het onderwerp van dit topic, "Na de dood...". Maar het is natuurlijk wel heel erg interessant.

Het is bewezen dat je bewustzijn samenhangt met hersenactiviteit. Nou is een van de kenmerken van de dood dat je hersenen ophouden te werken, ergo, je bewustzijn stopt ook te werken. Wat er met je lichaam gebeurd na je dood is ook gewoon duidelijk, dus ik snap alle poeha niet zo. Tenzij iemand wetenschappelijk aan kan tonen dat je bewustzijn onafhankelijk is van hersenactiviteit, blijft er na je dood dus niets over. Einde mysterie.

Is dat bewezen? :| Geef eens een link.

Het is in ieder geval een feit dat hersenen en ons bewustzijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn. In hoeverre dat iets zegt over het leven na de dood, tja.... dat valt gewoon niet te bewijzen. Dat zal waarschijnlijk altijd een "geloof" blijven.

Je meent dat serieus? :rolleyes:

Anyways, technisch gezien is je vraag misschien niet zo belachelijk als ie op het eerste gezicht lijkt, immers; er is nogal wat onenigheid over de definitie van 'bewustzijn' en de meetbaarheid ervan.

Maar dat terzijde... vraag jij je nou werkelijk af of de hersenen nou wel of niet je doen en laten beheersen, van gedachtes, dromen en reden tot aan bewegingen en de verwerking van de input van je zintuigen? Ik mag toch hopen dat je gewoon aan het mierenneuken was, want anders is het toch wel heel triest gesteld met je...

... Leuke bewijzen. Het is echt achterlijk gesteld met mij he.. :o
Bron

Ik vind het echt grappig. Schreeuwen dat het bewezen is terwijl dat helemaal niet zo is... Dat je bewegingen door je hersenen bepaald wordt en de regeling van je lichaam enzo dat staat zowat wel vast. Ook dat je hersenen informatie ontvangen van je zintuigen etc. Maar dat je hersenen je bewustzijn creeëren kun je dus niet met zekerheid zeggen. Ik denk dat iets anders je hersenen regelt, en dat is jou bewustzijn. Je ziel zou je kunnen zeggen. De buitenwereld heeft er natuurlijk ook invloed op, want die ontvangt ook alle informatie van de hersenen. Maar iets stuurt in ieder geval je hersenen aan, en dat is jou eigen wil. Jou hersenen bepalen niet wat jij wilt. Ja als je honger dan is dat een teken dat je lichaam voedsel nodig heeft, en die wordt naar je bewustzijn gestuurd zodat je weet dat je moet eten, en je het daardoor ook gaat "willen". Maar je kunt ook gewoon zin hebben om te eten, zonder honger te hebben. En dat is wel jou eigen wil. En een paar posts geleden zeg je het zelf. Wat er met je lichaam gebeurt na je dood is ook gewoon duidelijk. Maar met je bewustzijn dus niet ;)

Mwuah, ik weet niet of je de "wil" zomaar buiten de hersenen kan plaatsen. Het is namelijk evident dat het zeer goed mogelijk is om iemands "wil" te veranderen d.m.v. fysieke processen, zoals drugs. Het feit dat je bewustzijn sterk kan veranderen als gevolg van de inname van bepaalde stoffen wijst sterk in de richting dat het bewustzijn daadwerkelijk op fysiek niveau (dus in de hersenen zelf) aanwezig is, en niet op een ander (extern) niveau.
Evenzo is het zo dat mensen met hersenbeschadigingen complete persoonsveranderingen kunnen ondergaan, of (delen van) zichzelf niet langer herkennen. Ook dat wijst in de richting van de hersenen als bron van bewustzijn.

Groet,
Tio

Of het bewezen is? Je ervaart het dagelijks.

Neem bijvoorbeeld drugs. Je zult merken hoe je "bewustzijn" verandert doordat er bepaalde stoffen in je hersenen (vrij)komen.

Of dacht je misschien dat het je ziel is in een andere dimentie die via een bovennatuurlijk orgaan de stoffen opneemt?

Als je een ziel/bewustzijn zou hebben die je hersenen bestuurd, en niet andersom, dan zouden de drugs geen invloed op je ziel/bewustzijn kunnen hebben.

Waarom wil je in een ziel geloven? Er is geen enkele reden om aan te nemen dat zoiets bestaat, laat staan dat je enig idee hebt wat het is.

Je zou de rest van dat stukje ook eens moeten lezen. Het eindigt op "De aanleg van onze instincten is bepalend hoe iemands zelfbewustzijn verloopt." Met andere woorden, je zelfbewustzijn is afhankelijk van je instincten. Bewijst dit niet dat je hersenen (instincten) over je bewustzijn/ziel 'heersen', en niet andersom?

Mocht je menen dat je instinct door je ziel wordt ingegeven, dan hebben dieren dus ook zielen.

Natuurlijk hebben dieren zielen. Alles wat een bewustzijn heeft, heeft een ziel. Daarom zal een plant dus geen ziel hebben. En zelfbewustzijn is iets anders dan bewustzijn op zichzelf. Maar daar ga ik verder niet op in.

Even op de andere reacties hiervoor. Je kunt het eigenlijk vergelijken met jou en je computer. Een computer kan wel werken, maar als je het geen opdrachten geeft doet hij gewoon niks. Als jij hem aanstuurt doet hij wat je wilt. Je kunt ook alles zien wat er gebeurd op je leuke beeldscherm. Als je weggaat blijft hij gewoon doordraaien, maar voert hij niks uit (slapen, coma). En over dat drugs, je hebt een virus (zonder antivirus natuurlijk want je lichaam heeft geen anti-drugs). Je pc gaat helemaal gek doen, hij doet andere dingen dan je wilt, en heeft hij dus een soort eigen wil gekregen onder invloed van buitenaf. Je weet wat er allemaal gebeurt, maar je kunt er niet zo snel wat aan doen.

Ik zou graag willen geloven in reincarnatie of in een leven na de dood. Zelfs de christelijke hemel lijkt me aantrekkelijker dan het idee dat ik er na mijn dood niet meer ben (al trekt de hel me wat minder). Maar toch...

Er is geen enkele reden om aan te nemen dat er een leven na de dood is.

Mensen zijn bang voor de dood, en het verlies van dierbaren is pijnlijk. Lijkt me logisch dat mensen graag in een leven na de dood willen geloven!

Waarom worden altijd gebeurtenissen dat mensen zichzelf zagen liggen in een ziekenhuis en alles kon beschrijven wat de dokter deed enzo?? Dat is denk ik zowat bewijs genoeg, maar "ik kan het niet geloven dus kraak ik het maar af of heb het er niet over".

Er is hier in een aantal dagen flink gediscussieerd.

Wat betreft tijd. Tijd zoals Loard Dolphin dat aanduidt is in mijn ogen gecreeerd door de mens.
Wanneer je tijd als een cyclus ziet, heb je een aanknopingspunt nodig waar die cyclus op gebaseerd is. Ik geloof dat dit het bewustzijn is van de mens.
Volgens mijn theorie zijn we bijna bij de top van een sinusfunctie. Binnekort is er geen ruimte meer voor egocentrisch denken, omdat het te veel problemen oplevert. Dat terzake, want er zijn al genoeg topics over (althans, waar ik dit motiveer).
Wat ik bedoel is dat het menselijk bewustzijn weer terug zal komen op een andere top van een sinusfunctie en tijd dus irrelevant is.

Verder geloof ik dat de perceptie van de mens een hallucinatie is. Onze zintuigen hebben immers ook hun beperkingen. Drugs vervangen wat stoffen in het verwerkingsproces waardoor de perceptie veranderd. Of de dingen die je ziet intern of extern zijn, kun je dus niet zeggen.

Ik denk dat rationeel bewustzijn wordt bepaald door de hersenen, maar onderbewustzijn (of 'je innerlijke Zelf') door je ziel. De rechterhersenhelft is daarbij een soort van vertaler van je ziel.

Een van de meest opmerkelijke verhalen over een bijna-doodervaring (BDE) verscheen in het boek Het bestaan van de ziel van de arts en populaire auteur Larry Dossey (1989), de huidige hoofdredacteur van het vaktijdschrift Alternative Therapies in Health and Medicine. Dossey beschreef de ervaringen van een zekere Sarah, die uit haar lichaam trad toen ze tijdens een galsteenoperatie een hartstilstand kreeg. Tot verbazing van de artsen kon ze later vrij nauwkeurig beschrijven wat ze in de operatiekamer had gezien en gehoord. Ze wist zelfs dat de anesthesist ongelijke sokken had gedragen. Dat kon ze onmogelijk van tevoren hebben waargenomen, want Sarah was vanaf haar geboorte blind!

De psycholoog en BDE-onderzoeker Kenneth Ring wilde Sarah graag interviewen en vroeg Dossey schriftelijk om meer informatie. De spirituele arts moest toen bekennen dat het blinde meisje niet bestond. Hoewel hij er van overtuigd was dat blinden tijdens een BDE kunnen zien, beschikte hij niet over een concreet voorbeeld. Daarom had hij zelf maar een praktijkgeval verzonnen.

http://www.skepsis.nl/blinden.html

Mensen ondergaan altijd bizarre emoties en schijnwaarnemingen als ze in levensgevaarlijke situaties terechtkomen. Mensen zien bvb hun leven als een film aan zich voorbijtrekken als ze vermoeden dat ze zullen sterven.
Ook bij het nemen van sommige drugs ervaren mensen vreemde emoties.
Je hersenen foppen je gewoon, dat is alles wat er gebeurt. Tijdens het dromen denk je ook altijd dat dat wat je droomt echt is, tot je wakker wordt :)
Je eigen (subjectieve) gevoelens kunnen nooit een reden zijn om aan te nemen dat mensen een geest hebben. Ik denk dat je gewoon niet kan accepteren dat er niets is na de dood.

Nietzsche... :rolleyes: Hij geloofde trouwens helemaal niet dat je telkens hetzelfde leven leidde. Hij zei slechts dat je zo moet leven dat je elk moment eeuwig over zou moeten willen doen.

Ik geloof trouwens gewoon dat de dood het einde van het leven betekent. Geen ziel, geen god, geen onzin.

Lord Dolphin, ik zag een tijd terug bij Jack Spijkerman een kerel die geloofde dat de alles bestond uit ruimteschepen. Moleculen bestaan uit ruimteschepen die samen onze werkelijkheid vormen. Wanneer wij zo ver zijn zullen wij ook ruimteschepen maken en daarmee op dezelfde manier een werkelijkheid vormen voor reusachtige mensen.
Hiermee wil ik zeggen dat sommige mensen zonder argumenten of enige logische fundering een mening vormen die ze voor waarheid aannemen. Met dit soort mensen valt niet te discussieren en er valt ook niet van te leren.

(Y) Zulke mensen noem ik "gelovigen". Ze geloven gewoon in hetgene wat hun een prettig gevoel geeft, ook al is het nog zo onwaarschijnlijk.

Waarom denk je dat? Krijg je een ziel wanneer je bewustzijn zich vormt?

Vórmt een bewustzijn zich dan? Wordt een kind geboren zonder bewustzijn en moet eerst leren dat 'ie bestaat?

Had jij als foetus al een bewustzijn? Of daarvoor?

Besef je wel dat je zelf dan ook een 'gelovige' bent?